Ja to robie tak: Piszę tu o moich własnych doświadczeniach: Sok wcześniej zaczyna lecieć w miejscach gdzie drzewo i korzeń są nasłonecznione, u mnie najlepiej na pagórkach/stokach południowych. Dla dobra rośliny: jedno drzewo-jeden pojemnik/jedno nawiercenie w roku. W czystym od zanieczyszczeń miejscu wybieram drzewa minimum 20 cm średnicy mierząc na wys. 1 metra, (uzywam najczęściej szklanych lub emaliowanych pojemników) przez internet (mozna szukać w sklepie/hurtowni z metalami) kupiłem rurke nierdzewną (można też miedziną) fi 0,6cm kupiłem jeden metr za kilkanaście zł, pociąłem na odcinki około10cm (ale mogą być też krótsze odcinki) W drzewie na wysokości około 50-70 cm tam gdzie kora jest cienka nawiercam na głębokość około 2cm otwór fi 6mm (taki jak zewnętrzna średnica rurki lub troszkę węższy aby rurka nie była za luźna), w nawiercony otwór wbijam około 1-3 cm rurki, na drugi koniec rurki wciskam/nakładam plastikowy wężyk fi 6 (lub lepiej silikonowy) o dł. 20-30cm do kupienia w sklepie ogrodniczym, koniec wężyka wkładam do zbiornika w który będzie skapywać sok, jesli to będzie plastikowa butelka trzeba w nakrętce nawiercić otwór na wężyk, warto aby to było szczelne aby mrówki i inne żyjątka nie podpijały nam soku :). Stosuję też jako pojemniki 5 litrowe butle na wino, dokupiłem oryginalne gumowe korki z otworami fi 6 do których pasuje w/w wężyk ale jesli to wszystko jest za bardzo szczelne to też nie dobrze bo się pojemnik czasem zapowietrza, dlatego warto aby np korek nie wciskać za mocno. Butelka na sok pojemnik warto przywiązać sznurkiem do drzewa bo czasem się przewraca, szczególnie na pagórkach. Warto pojemnik na sok przykryć czymś przed słońcem: korą, trawą, gałązkami czy tekturą, sok ma krótki termin do spożycia, trzymać go należy w chłodnym miejscu maksymalnie 3 dni, potem zaczyna zmieniać smak/fermentuje. WAŻNE ! : Po kilku tygodniach po skończonym pobieraniu soku, trzeba zabezpieczyć otwór w drzewie – ja wciskam/wbijam w otwór dopasowany patyczek nasmarowany pastą ogrodniczą/przeciw grzybiczną. W razie pytań dzwoń lub pytaj szkolajogi@ Pozdrawiam Irek. linki do ciekawych stron: http://Na wrzody, grypę i choroby serca. Sok z brzozy jako sposób na wiele dolegliwości A poniżej inne ciekawe sposoby w/g botanika Łukasza Łuczaja: Wiele razy pisałem o różnych patentach na spuszczanie soków drzew. Dostaję dużo technicznych uwag – w końcu postanowiłem zrobić galerię zdjęć, gdyż jeden obrazek jest wart tysiąca słów. Połączyłem też wszystkie posty o sokach drzewnych w jeden, żeby łatwo było szukać i żeby niczego nie pominąć. W dolnej części artykułu także kilka linków do naukowych opracowań na ten temat. Drzewa już niedługo puszczą soki. Zawsze o tej porze dostaję różne zapytania o spuszczaniu soku z drzew. Oto kilka ważnych podpowiedzi: Kiedy soki startują? Soki zaczynają płynąc w drzewach w górę na przedwiośniu, zwykle gdy dzienna temperatura wynosi ok. 8 C. Jednak przy 8 C płynięcie jest słabo. Lepiej zbierać soki, gdy temperatura wyniesie koło 15 C w słoneczny dzień. Ale zależy to od pory. W środku zimy drzewa wiedzą, że jeszcze nie czas i nie obudzi ich nawet pięć dni z taką temperaturą, ale w kwietniu w podobnych warunkach leją już jak szalone. W warunkach Polski południowej drzewa budzą się między końcem lutego a połową kwietnia, zwykle tak między 20 marca i 5 kwietnia. Oczywiście te daty np. na Suwalszczyźnie będą przesunięte o 1-3 tyg. Moje wieloletnie doświadczenie mówi, że soki najlepiej płyną między pierwszą kwadrą a pełnią (to moje własne odkrycie!), często wypada to koło Niedzieli Palmowej, którą powinniśmy nazwać Niedzielą Brzeźną. Tak będzie w tym roku (mam łagodną zimę, soki zaczęły płynąc pod koniec lutego, ale wcześniej szły powoli). Czy wszystkie startują równo? Nie zawsze, to zależy od sezonu. Tylko kiedy wiosna przychodzi późno, w kwietniu, zaraz po silnych mrozach, wszystkie budzą się naraz. Zazwyczaj jednak klony i jawory puszczają soki 1-2 tyg. przed brzozami. Warto o tym pamiętać: sok klonowy to bardziej marzec, a brzozowy bardziej kwiecień. Czy soki płyną równo cały dzień? Nie. W nocy płynięcie soku maleje prawie do zera, chyba że mamy bardzo ciepłą noc. Najsilniej płyną w okolicach południa, kiedy jest najcieplej. I płynie ich więcej po nagrzanej stronie pnia. Czy sok z tego samego gatunku ma zawsze tyle samo cukru? Nie. Drzewa różnią się. Są to różnice osobników i odmian, ale także z roku na rok ilość cukru może być inna. Najwięcej cukru soki mają NA POCZĄTKU sezonu. Warto więc nie odkładać spuszczania na końcówkę, bo wtedy płynie prawie sama woda. Które drzewo ma najsłodszy sok? Zdecydowanie klon pospolity, potem klon jawor i klon polny. Mają zwykle 1 do 4% cukru. Klon pospolity ma sok tak słodki jak klon cukrowy w Kanadzie. Brzozy są prawie o połowę mniej słodkie, a graby o połowę mniej słodkie od brzóz. Lepsze na pobór soku są lata, gdy wiosna zaczyna się szybko i gwałtownie. Wtedy sok płynie krótko, ale jest słodki. Przy scenariuszu wiosny atlantyckiej (temperatury 5-10 C przez kilka miesięcy) sezon jest rozciągnięty i sok słabiej płynie. Może dlatego spuszczanie soków to domena Europy Wschodniej o klimacie kontynentalnym. W Ameryce Pn największe tradycje zbierania soków ma wsch. Kanada i Nowa Anglia – tereny o klimacie podobnym do naszego. Czy sok można spuszczać tylko z klonu, brzozy i grabu? Nie, soki puszcza większość drzew. Niestety, u niektórych gatunków jest ich mniej, albo płyną głębiej w drzewie, albo krócej. Wymienione trzy gatunki produkują najwięcej soków. Piłem też ja lub moi znajomi soki z olchy, wierzby, osiki, buka, czereśni i lipy. Sok z olchy jest gorzkawy. Jak najlepiej spuszczać sok? Stosuje się trzy metody pozyskiwania: 1/ wwierca się do pnia rurkę, na głębokość ok. 0,5-1 cm. Ta metoda wydaje się humanitarna, ale drążenie głębokiej rany w drzewie może prowadzić do infekcji grzybowych. Zamiast zatykać dziurę, lepiej ją zostawić, po kilku dniach zaschnie. 2/ robi się jedno pochyłe nacięcie lub w kształcie litery „Y” lub „V”, u dołu którego podkłada się metalową rurkę, słomkę lub rozłupaną gałązkę bzu czarnego z wydrążonym rdzeniem, pod który podkłada się naczynie. Metoda ta wydaje się okrutna, bo pozostawia na drzewie bliznę, jednak takie blizny szybko się goją, ponieważ rana jest powierzchniowa, nie ulega zakażeniu grzybami. 3/ wkłada się do naczynia (np. butelki) odgiętą gałązkę z obciętym wierzchołkiem (mającą wciąż połączenie z pniem), sok skapuje wtedy z gałązki jak z rury. Najbardziej humanitarna metoda, ale najmniej efektywna. Na pocieszenie dodam, że mam w lesie drzewa, z których pozyskiwałem sok przez kilka lat i nie zauważam jakiegoś osłabienia ich żywotności. Tu linki do filmików, gdzie spuszczam sok (śmieszą mnie wyzwiska pod moim adresem w komentarzach do tego filmu – piszą je ludzie, którzy z przyrodą mają mało wspólnego, ciachnięcie jednej brzozy wydaje im się jakąś patologią, chyba nie rąbali drzewa na zimę). Tak ja zbieram zwykle sok. W sklepie CO kupiłem rurki miedziane calowe i kazałem im pociąć na kawałki 8-11 cm. Do zbierania najlepszy jest garnek 5l – obszerny i stabilny, nie przewraca się. Drzewo nacinam pod skosem raz (pod kątem 45 stopni) lub dwa razy – wtedy nacięcia tworzą literę V. W takim drzewie jak to – bardzo pochyłym – często w ogóle nie trzeba rurki, bo woda kapie w dół do naczynia. Obcięte butelki 5 l są OK, ale często przewraca je wiatr lub ciekawskie sarny (a może sok piją w nocy elfy?) Poniżej trzy zdjęcia z Ukrainy, z badań koleżanki Iwony Kołodziejskiej-Degórskiej (zdjęcia na licencji Creative Commons z artykułu Open Access za rtykułu w Acta Societatis Botanicorum Poloniae, 81(4)): Uses of tree saps in northern and eastern parts of Europe, Autorzy: Ingvar Svanberg, Renata Sõukand, Łukasz Łuczaj, Raivo Kalle, Olga Zyryanova, Andrea Dénes, Nóra Papp, Aneli Nedelcheva, Daiva Šeškauskaitė, Iwona Kołodziejska-Degórska, Valeria Kolosova Widzimy, że miejscowi po prostu wyginają kawałki blachy – wychodzi taniej! Niektórzy też jako rurki używają wypisanego długopisu jednorazówki… Butelkę można ukryć przed innymi (np. leśniczym) kawałkiem kory. Zbieranie soku w North Java, New York, woda z rurek spływa do wiaderek przykrytych przed śniegiem i deszczem. Źródło: Indianie wygotowujący syrop klonowy, na drugim planie odwrócone do góry naczynia z kory brzozowej. Naczynia takie uszczelniano np. żywicą. Źródło: Różnica między początkiem kapania klonu i brzozy zależy od pogody, zwykle jest to od 2 dni (nagłe nadejście temp. >15 C po mrozach) do 2 tygodni – przy długim okresie temperatut ok. 0-10 C. Wielu ludzi wyobraża sobie, że takie soki są tak gęste jak syrop klonowy kupiony w sklepie. O nie! Soki drzewne są wodniste. Zawierają cukry, kwasy organiczne i sole mineralne, ale głównie wodę! W roku 2013 zbadałem wraz z kolegami z Uniwersytetu Rzeszowskiego – Maciejem Bilkiem i Kingą Stawarczyk – zawartość cukry w ośmiu gatunkach drzew na Podkarpaciu: w brzozie brodawkowatej, omszonej, w grabie, oraz w klonie pospolitym, jaworze, polnym, srebrzystym i jesionolistnym. Tu jest pełny tekst artykułu: Wyniki nas zaskoczyły. Niektóre okazy klonów miały nawet ponad 3% cukru, a brzozy ponad 2%! Wcześniejsze badania brzóz w Europie pn-wsch. dawały wyniki w okolicach 1%. Może akurat nagłe nastanie wiosny w roku 2013 spowodowało taką różnicę? Wg badań innych autorów soki są najsłodsze właśnie na początku płynięcia w drzewie (wtedy kiedy my je badaliśmy). A tu artykuł o zawartości minerałów w sokach drzew, ogólnie jest ona podobna jak w dobrej wodzie mineralnej: Donald Tusk chciał zamienić Polskę w drugą Irlandię. A czy nie lepiej zamienić ją w Kanadę? Są do tego aż dwa powody. Pierwszy to bardzo wygodny system emerytalny w tym kraju – wszyscy mają minimalną emeryturę a resztę trzeba sobie samemu zaoszczędzić. O drugim powodzie napiszę więcej – Kanada słynie z syropu klonowego – my też byśmy mogli. Syrop klonowy robi się z soku klonowego zawierającego cukier. Sok taki jest zagęszczany przez odparowanie wody. Jest dosyć drogi – obecnie mamy tańsze źródła cukru, jednak może być sprzedawany jako towar luksusowy (tak jak miód…). Syrop klonowy nie składa się tylko z samego cukru, są też tam np. kwasy organiczne i dużo minerałów. No i jest produktem organicznym, praktycznie wolnym od zanieczyszczeń chemicznych. W Kanadzie i USA użytkuje się do tego celu głównie klon cukrowy (Acer saccharum), ale także i inne gatunki klonów. Klon cukrowy jest bardzo podobny do naszego klonu pospolitego i jak wykazują badania fitochemiczne mojego zespołu ma zbliżoną zawartość cukru w soku! Jak zamienić Polskę w Kanadę? Wykorzystać liczne populacje klonów pospolitych (Acer platanoides) i klonów jaworów (Acer pseudplatanus) w polskich lasach. Klon pospolity występuje często jako samosiew, podrost monokultur sosnowych. Wystarczyłoby żeby lasy państwowe przebudowywały te monokultury nie w kierunku dęba, buka czy grabu ale właśnie klonu. Jest to rodzime, szybko rosnące drzewo, typowe dla siedlisk grądowych – a więc korzystnie oddziałuje na środowisko. Jawor występuje często jako domieszka w karpackich buczynach oraz pogórzańskich grądach – też można by go protegować. Można by wykorzystać klony jesionolistne (Acer negundo), obcy gatunek, który zdominował nadwiślańskie zarośla. Należałoby zorganizować zespół badawczy i edukacyjny, który rozwinie techniki pozyskiwania soku, nawet na poziomie jakiegoś PAN-owskiego Instytutu. Które tereny Polski najbardziej nadają się do produkcji syropu klonowego? Według mnie wschodnie część Polski. Ma ona bardziej kontynentalny klimat, gdzie sok płynie krócej, ale bardziej gwałtownie, ma wtedy więcej cukru i łatwiej go pozyskiwać. Szczególnie predystynowane byłoby Pogórze Karpackie i Roztocze, gdyż w terenie pagórkowatym łatwiej zbierać sok w systemie instalacji złożonych z plastikowych rurek (ładnie spływa z górki). Innym zagłębiem mogła by być dolina Wisły ze swoimi klonami jesionolistnymi. Na dodatek sezon zbierania soku można by przedłużyć o brzozę i robić syrop brzozowy. Ten drugi jest droższy w produkcji, bo brzoza ma mniej cukru i potrzeba więcej opału na jej odparowania. Ale kapie trochę później! Jedyną wadą mojego pomysłu jest to, że produkcja syropów drzewnych jest energochłonna. Syropy te często odparowuje się w lesie używając lokalnego opału – niestety produkuje to dużo dymu i CO2.

Wartości odżywcze soku z brzozy Jak są wartości odżywcze soku z brzozy? W 100 ml soku z brzozy znajduje się około 17 kcal, co czyni go niskokalorycznym napojem. Sok z brzozy jest również bogaty w witaminy i minerały, takie jak: witamina C - 16,7 mg (ok. 28% RWS), witamina B6 - 0,04 mg (ok. 3% RWS), potas - 157 mg (ok. 4% RWS),

Witam, Chyba pierwszy raz mi się zdarzyło, że zapomniałem dodać wpis na blogu, ale kilka spraw miałem na głowie. Zatem dzisiaj temat może mniej alkoholowy, będzie o oskole czyli soku brzozowym. W drugiej części tego wpisu o przerabianiu soku z brzozy, będzie nawiązanie do wykorzystywania tego soku przy produkcji: wina, miodu pitnego czy piwa, także jakieś nawiązanie do alkoholu jest nawet przy soku z brzozy. Brzoza pospolita (Betula alba Lin., Boulèau, Birck, Birke) policzona jest do drzew drugiej wielkości, bo wysokopiennie uprawiana na dobrym gruncie, dorasta do 60 i 80 stóp wysokości i więcej; przy uprawie niskopiennej tej wysokości nie dochodzi. Rośnie prawie we wszystkich krajach Europy, a nawet w Grenlandii (gdzie zbyteczne zimno nie wielu roślinom byt zapewnia) można pomiędzy szczupłą liczbą drzew znaleźć brzozę. W Islandii jest jedyną z drzew, które tam rosną, lubo grubość jej zaledwie 3ch cali dochodzi. W Ameryce północnej dość licznie widzieć się daje. Na wierzchołkach gór Laponii zbyt ostry klimat i częste burze wzrostowi jej przeszkadzały, z którego to powodu rzadko ją tam spotkać można. Każdy grunt jest do jej uprawy, mniej, więcej, ale zawsze dogodny. W Polsce powszechnie rośnie pomieszana z innymi gatunkami drzew; tylko w małych bardzo częściach widzieć można laski brzozowe czyste. Prawie każdemu z powierzchownej swej postaci jest znana. Pomimo korzyści jakie dotąd właściciele lasów brzozowych ciągną: z drzewa i korzeni na rozmaite wyroby rękodzielne; z kory na dziegieć itp. oraz z liścia na pasze bydła; brzoza wydaje sok, który przez użytkowanie, korzyści te pomnożyć może. Sok z brzozy w pospolitym znaczeniu oskoła (Opisanie drzew i krzewów leśnych Królestwa Polskiego przez M. Szuberta w Warszawie 1827 na str. 66.) zwany, jeżeli będzie zbierany w miejscach dogodnych w porze roku właściwej i z przyzwoitą ostrożnością, może być użyty do robienia niektórych napojów, cukru, syropu, octu, i na lekarstwa. W zamiarze więc nie tylko korzyści, ale nawet własnej domowej dogodności, pragniemy tu zwrócić uwagę, właścicieli lasów, miłośników leśnictwa, i każdego urzędnika leśnego na różne z tego płodu leśnego wynikające pożytki, do pozyskania i przerabiania którego, podajemy te po różnych dziełach częściowo porozrzucane, do zachowania sposoby i przepisy. A. Pozyskanie Soku. Przy zbieraniu soku brzozowego należy mieć wzgląd na trzy okoliczności: Na wybór brzóz z jakich właściwie sok upuszczany być powinien. Na porę do upuszczania soku najdogodniejszą, i wreszcie Na sposoby upuszczania soku z zachowaniem samejże brzozy. 1. O wyborze brzóz, z jakich właściwie sok upuszczany być powinien. Chociaż zdaje się, że każda brzoza i w jakim bądź położeniu miejscowości, zarówno zdolna być powinna do wydawania soku; doświadczenia jednakże stwierdziły, że tylko brzozy średniowieczne od lat 30 do 40 na miejscach skalistych, na górach, lekkich wzgórkach i równinach suchych rosnące, zdolność tę w stopniu najwyższym posiadają, i wydają sok najlepszy i w największej ilości; w takich więc położeniach i takiego wieku drzewa do ściągania soku wybierać należy, dla zapewnienia pomyślnego skutku działaniom przedsiębranym. Z brzóz starych i na miejscach niskich i mokrych rosnących, nie można się spodziewać ani tej dobroci, ani takiej ilości soku. 2. O porze do upuszczania soku najdogodniejszej. Brzoza nie każdego roku wydaje równą ilość soku; mniejsza lub większa jego obfitość zależy: po części od wczesnego przyjęcia pożywienia zimowego, (jeżeli wcześnie nastające w jesieni zimna, brzozie tego dozwolą); po części zaś od korzystnej zimy i sprzyjającej wiosny. Więcej dostarczy brzoza soku, jeżeli wcześnie zdoła pożywienie zimowe przyjąć; jeżeli zima jest śnieżna i trwała, i jeżeli wiosna zwolna następuje, a śnieg dłużej leży; w przeciwnych zdarzeniach mniej. Najdogodniejsza pora do upuszczania soku z brzozy jest wiosenna, kiedy śnieg topnieć zaczyna, a ziemia niezupełnie jeszcze rozpuściła. Do płynięcia soku tego jest potrzebny pewien stopień ciepła atmosfery; płynie najobficiej, kiedy po mrozie nocnym dzień pogodny i ciepły nastąpi; płynięcie to zmniejsza się przy wietrze wschodnim; ustaje zaś zupełnie za nastaniem upałów; najznaczniej płynie sok jeżeli sie go upuszcza w południe, gdyż w ten czas jest w ruchu największym i najwięcej go tym sposobem dostać można. Wreszcie gdy pąki liściowe rozwijać się już zaczynają, sok nabiera nieprzyjemnego smaku; uważać więc ściśle należy porę i dnie do upuszczania soku przyjazne, od tego bowiem zależy pewniejsze osiągnięcie zamierzonego celu. 3. O sposobach upuszczania soku z zachowaniem brzozy. Kilkorakich używają sposobów do upuszczania soku z brzozy. Jedni: robią zacięcie, bądź siekierą, toporkiem lub nożem, przez korę, łyko, aż w sam pień drzewa. Sposób ten w tym jest niekorzystny, ze sok przeciekając przez korę, wiele traci na słodyczy, a tym samem na swej dobroci, i w niewielkiej obfitości spodziewać go się można, a nadto potrzeba go jeszcze czyścić, sam pień zaś znacznie przez zadaną mu ranę, cierpi. Drudzy obcinają ukośnie najgrubsze w bliskości pnia, a pierwsze od ziemi gałęzie, lub też napuszczają je świderkiem od spodu prostopadle. Sposób ten jest lepszy od poprzedzającego, można bowiem przez takie działanie, otrzymać większą ilość i lepszego soku, a pień nie jest wystawiony na takie niebezpieczeństwo, gdyż zadana mu rana jest w takim miejscu i położeniu, do którego wilgoć deszczowa nie ma przystępu. Do zrobionej świderkiem dziurki wtyka się rurkę blaszaną, lub z trzciny błotnej (Arando phragmitis), przez którą, sok spływa do naczynia podstawionego. Inni wreszcie obcinają końce cienkich gałązek na brzozie, wtykają je wprost do butelek i takim sposobem otrzymują, bez wielkich trudów, prawie równą ilość, chociaż mniej dobrego soku. Najdogodniejszy wszelako i najwięcej celowi użytku odpowiedni jest następujący sposób. Nie wyżej nad dwie do trzech stóp od ziemi, wierci się świderkiem w pniu brzozy, a mianowicie w boku jej na południe obróconym, dziurkę ukośną od dołu w górę na 1 ½ do 2ch cali głęboką; korę z pnia naokoło tej dziurki wywierconej, obnaża się na parę cali, aż do samej tkanki naczynnej czyli właściwego łyka, które pozostać po winno; u spodu dziurki wywierconej robi się nacięcie poprzeczne, w które wtyka się rynienkę blaszaną lub drewnianą, ażeby po niej sok ściekał do naczynia podstawionego. Naczynie to powinno mieć otwór górny mały do wsadzenia lejka, ażeby inne nieczystości w nie nie wpadały. Takim sposobem postępując, można otrzymać największą ilość i najlepszego soku, a jak niektórzy dawniej uważać zdawali się, że w przeciągu dwunastu do czternastu dni prawie tyle soku co do wagi pozyskali z jednego drzewa, ile całe drzewo wraz z korzeniami, gałęziami i liśćmi ważyło. Lecz nie dosyć na znaniu samych sposobów upuszczaniu z drzew soku. Ciągnienie chwilowe z tego artykułu korzyści bez znajomości, nie tylko że nie odpowiada zamierzonemu celowi ale nadto wystawia drzewa na powolne bez potrzeby wyniszczenie. A lubo niektórzy z Botaników twierdzą, że po spłynięciu soku i zagojeniu rany, drzewo z utraconych soków nie ponosi najmniejszego znaku osłabienia; my jednakże, idąc za wskazówką innych, wolimy raczej zachować w tej mierze większą ostrożność, zwłaszcza, że mamy na celu nie chwilową lecz każdoroczną korzyść; i dla tego radzimy właścicielom lasów i każdemu leśnikowi, do zachowania brzóz następujące środki: Zaraz po upuszczeniu soku należy dziurkę wywierconą zatkać kołeczkiem, ile możności najciaśniejszym, miejsce zaś około tej dziurki z kory obnażone, zasmarować gliną, żywicą, lub gumą. Zawsze z jednego i tegoż samego boku drzewa sok upuszczany być powinien, gdyż w przeciwnym razie przez wiercenie dziurek naokoło pnia, drzewo powoli uschnie. Jeżeli środki te, ściśle zachowane będą, nie tylko drzewo nie uschnie, ale nawet mało bardzo ucierpi, chociażby corocznie równa ilość soku była z niego upuszczona. Dokończenie nastąpi (882) Po kilku tygodniach powinny pojawić się tzw. baby hair – krótkie, nowe włosy, które zagęszczają fryzurę. Dzieje się tak dlatego, że sok z brzozy jest bogaty w krzem, a to pierwiastek, który wpływa pozytywnie na kondycję włosów. Ponadto dzięki zawartości witaminy C woda brzozowa pomaga w produkcji kolagenu i wchłanianiu żelaza. Oskoła z miętą Skoncentruję się konkretnie na pozyskiwaniu soku, a nie na właściwościach oskoły. Mniemam, że skoro już tu jesteś, to wiesz jak wspaniała jest woda z brzozy i jakie ma właściwości :) Czego potrzebujesz aby pozyskać oskołę? wiertarka elektryczna lub ręczna rurkę plastikową lub metalową butelkę lub słój przykryty gazą Pamiętaj o tym, zanim zaczniesz pozyskiwać sok z brzozy: Świetnie sprawdzą się wielorazowe rurki metalowe! Te wygięte są bardziej praktyczne, ponieważ można je skierować od razu do butelki. Oskołę zbieramy tylko z drzew, które jeszcze nie puściły listków! Jak już pojawiły się listki – zostawiamy brzózkę :) Ja na Allegro znalazłam specjalny zestaw do pozyskiwania oskoły, ale możecie także zrobić taki samodzielnie. Wystarczy metalowa rurka ze sklepu dla majsterkowicza i na to nałożyć rurkę gumową lub kawałek szlaufu ;) Przed wierceniem sprawdź rozmiar wiertła, żeby dziurka w brzozie nie była większa niż rurka. Ja używam wiertła 9mm do tego zestawu kupionego na Allegro. Dzięki dobremu dopasowaniu oskoła nie wycieka. Jeśli zbierasz oskołę do słoja, zakryj do gazą, aby muszki i paprochy nie wpadały do środka. Ja zbieram do butelki i oklejam ją taśmą, tak, żeby nic nie weszło do środka. Można też zrobić dziurkę w nakrętce, tak aby rurka się idealnie wpasowała. Ten zestaw, który kupiłam na Allegro Do konkretów! Jak pozyskać samodzielnie sok z brzozy? kilka prostych kroków: Znajdź podrośnięte brzozy, takie 10-15 letnie. Nie te najmłodsze, cienkie, ale też nie te najstarsze z czarną, grubą korą. Najbardziej soczyste drzewa z moich obserwacji to te, które mają lśniącą, białą korę. Podejdź do drzewa i mniej więcej na wysokości swojego kolana lub piszczela nawierć dziurę – tak aby było wygodnie postawić butelkę. Dziurkę najlepiej wiercić tak do maksymalnie 5 cm głębokości pod kątem 45-80 stopni. Gdy wierciłam pod kątem prostym, woda kapała nieco wolniej, dlatego lepiej zrobić to pod ostrzejszym kątem. Najwięcej oskoły leci tuż po zrobieniu dziury, więc miej przygotowaną rurkę i butelkę, aby nie stracić tego cudownego napoju:) Łukasz Łuczaj w swojej książce „Dzika kuchnia” raczej zaleca robienie dziurek o głębokości 1cm, bo to bardziej humanitarne. Twierdzi, że wtedy też nie trzeba zatykać dziurki patykiem, bo jest na tyle mała, że sama się zagoi. Niektóre brzozy mają miękką korę i łatwo się w nią wwiercić, inne mają twardszą i trzeba więcej cierpliwości. Po prostu sprawdzaj, a z czasem już po samym wyglądzie drzewa będziesz w stanie ocenić i wybrać bezbłędnie nabardziej soczyste drzewo! Dla pewności polecam przywiązać butelkę do drzewa, żeby się nie przewróciła. Oskoła będzie kapać powoli, więc musisz mieć cierpliwość. Jeśli masz możliwość, po prostu zostaw butelkę do napełnienia na noc lub całą dobę. Ja nie mam obecnie takiej możliwości, dlatego podczas kilkugodzinnego pobytu w lesie, po prostu montuję 3 butelki. Świeżą oskołę można pić z dodatkiem ziół – na przykład świeże mięty, miodu, cytryny, imbiru albo zamrozić na później. Gdy już skończysz zbierać wodę brzozową, zatkaj powstałą w drzewie dziurkę patykiem, żeby zatamować wyciekanie soku i zapobiec dostawaniu się do drzewa robaków i zanieczyszczeń. Ja na drugi dzień skorzystałam z te samej dziurki w drzewie, aby pozyskać kolejną porcję soku. Dziurka zatkana po zebraniu soku W Szwecji jest pewien pan, który sam robi szampana z oskoły! Ma swoje tajne receptury i patent. Dla ciekawych podrzucam tu link – Sav.

35, 00 zł. (1,17 zł/100 ml) zapłać później z. sprawdź. 43,99 zł z dostawą. Produkt: Sok z brzozy Dary Natury 3000 ml. kup do 15:00 - dostawa jutro. 23 osoby kupiły. dodaj do koszyka.

To wspaniałe, że na przednówku, gdy nie mamy jeszcze dostępu do świeżych krajowych warzyw i owoców możemy skorzystać z drogocennego soku brzozowego. Sok z brzozy czyli tzw oskołę pozyskujemy wczesną wiosną około 2-3 tygodnie przed pęknięciem pączków z listkami. Sok zaczyna krążyć w roślinie gdy przez kilka dni pod rząd temperatura powietrza osiągnie około 10 stopni C. Jak pozyskać drogocenny sok? Jak nawiercimy otwór i będzie z niego kapać sok to znak, że już nadszedł odpowiedni czas na zbiór oskoły. Wybieramy brzozy, która ma ponad 10 lat i dość gruby pień, nie używamy wątłych ani chorych roślin z naroślami. Otwór można wiercić za pomocą wiertarki na baterie, wkrętarki na wysokości około pół metra od ziemi. Przed nawierceniem warto się przyjrzeć kształtowi drzewa, zastanowić jaką drogą będzie płynął sok. W tak otrzymany otwór wkładamy rurkę, po której będzie ściekał sok. Pod rurką umieszczamy naczynie do naszych zbiorów. Może to być butelka, garnek, słoik. Warto je unieruchomić i przymocować, żeby np wiatr czy deszcz nie pokrzyżował naszych planów. Teraz pozostaje nam tylko czekać na efekty zbiorów:). Po zakończeniu zbierania smarujemy maścią przeciwgrzybiczą dla drzew. Co nam daje sok brzozowy? Sok działa moczopędnie, oczyszcza organizm, zwiększa wydalanie piasku z dróg moczowych, dzięki czemu jest wskazany dla osób ze skłonnością do kamieni nerkowych. Wzmacnia organizm, reguluje metabolizm. Stosowany zewnętrznie: wspaniale wpływa na kondycję włosów, zmniejsza ich przetłuszczanie, działa przeciwtrądzikowo. Oskoła zawiera: Flawonoidy luteolinę: i kwercetynę Kwasy organiczne: jabłkowy i cytrynowy Sole mineralne: Mg, Ca, Fe, P, K, Cu Witaminy z grupy B, witaminę C, Aminokwasy, Peptydy Garbniki, żywice, salicylany i cukry proste. Sok z brzozy można zakonserwować w wódce – tak powstanie świetna baza do nalewek. Ja zrobiłam na tej bazie żurawinówkę. Nazwa Betula (brzoza) pochodzi od łacińskiego “bitūmen” = smoła bo właśnie z tego drzewa w procesie suchej destylacji przez wieki pozyskiwano smołę drzewną (mieszaninę kwasów żywicznych i kreozotu). Celtycka nazwa brzozy – “betwiyos”, “betuyā” i “betu” znaczy dokładnie to samo. Brzona należy do rodziny brzozowatych (Betulaceae) Może Cię również zainteresować: Olsza czarna- niepopularne źródło preparatów zdrowotnych Pączki i kwiaty leszczyny – wzmocnienie sił na przednówku Gemmoterapia – pączki zdrowia Gemmoterapia w Rumunii More from Ola Przedstawiam Wam prosty przepis na chleb bezglutenowy. składniki: 0,5 kg kaszy gryczanej... Read More More Stories

Przepis na płukankę do włosów z liści lub pączków brzozy Do wykonania takiej płukanki potrzebujemy dwa razy więcej składników, niż w przypadku toniku. Jednak postępujemy ta samo, jak w przypadku przygotowania toniku – parzymy przez 30 minut i potem odcedzamy. Włosy płuczemy naparem po umyciu i dokładnym spłukaniu szamponu. Sok z brzozy, woda brzozowa to naturalny płyn wiosenny do koktajli i nie tylko. Sok z brzozy zwany też wodą brzozową, znany jest także jako bzowina lub oskoła. Można go kupić butelkowany, ale można też pozyskać go samodzielnie prosto z drzewa. Jak? Sok brzozowy zbierać można tylko na przełomie marca i kwietnia. Ma niesamowicie wiele wartości odżywczych - warto go więc pić przez cały rok. Często w przepisach na koktajle jednym ze składników jest właśnie sok z brzozy, ale gdy go nie ma pod ręką - z powodzeniem można użyć wodę, którą dodaje się w celu rozcieńczenia konsystencji większości koktajli. Zobacz jak my zbieramy sok z brzozy: Niby taka prosta rzecz w składzie - szklanka wody - a tyle pytań: jaka, po co, dlaczego? Sprawdź odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania. Właściwości odżywcze soku z brzozy Sok pozyskiwany z brzozy (sok brzozowy, woda brzozowa) zawiera wartościowe minerały i mikroelementy. W swoim składzie ma przede wszystkim: witaminę C, wzmacniającą odporność i pomagającą w walce z przeziębieniem, wapń, wpływający przede wszystkim na zdrowie kości, żelazo, usprawniające i poprawiające jakość krwi oraz krążenie, magnez na koncentrację i uwagę. Zdradzamy listę najlepszych składników do koktajli, których możesz użyć wiosną. Dzięki tym walorom koktajle z dodatkiem soku z brzozy poprawiają nie tylko odporność organizmu, ale zapobiegają też przeziębieniom i grypie, podnoszą poziom energii i działają na organizm oczyszczająco. Jaki i skąd sok z brzozy do koktajli? Jeśli przepis na koktajl wymaga dodania soku z brzozy - wówczas chodzi o naturalny sok, czyli o wodę, którą puszcza #brzoza na wiosnę. Sok z brzozy można kupić w sklepie, ale trzeba zwrócić uwagę, aby nie był dodatkowo dosładzany. Można też zebrać go samodzielnie z drzewa brzozowego - z własnego ogródka lub podczas spaceru. Po co komu detoks oraz czym różnią się od siebie książki z serii "Zielone koktajle. 365 przepisów"? Odpowiadamy na najczęściej zadawane nam przez Was pytania Jest kilka metod zbierania soku, a najprostsze to nacinanie kory siekierką oraz wwieracanie się w pień i zakładanie rurki, kurka lub kraniku. Należy pamiętać, że sok z brzozy zbieram się na przednówku, zanim brzoza ma liście, gdyż tylko wtedy w brzozie krążą soki. Nie ma dokładnej daty zbioru soku, wszystko zależy od tego, w jakim rejonie się mieszka i jaka jest wiosna danego roku. Jeżeli na przednówku przez kilka dni z rzędu temperatura sięga około 10-15 stopni w ciągu dnia - czas na sokobranie. Dla sprawdzenia wystarczy odciąć małą gałązkę, odczekać minutę i zobaczyć, czy wypływa z niej sok. Jeśli gałązka jest brązowa, sucha i sok nie płynie - to znak, że trzeba jeszcze poczekać. Sok z brzozy pozyskany bezpośrednio z drzewa można przechowywać w szklanej butelce w lodówce. Niestety okres jego przydatności do spożycia to tylko 4 dni, gdyż nie zawiera żadnych konserwantów. Wiele inspiracji na wiosenne koktajle z sokiem z brzozy znajdziecie w serii bestsellerowych książek "zielone koktajle 365 przepisów", które sprzedały się w ponad 200 tysiącach egzemplarzy. Niebawem w księgarniach pojawi się kolejna książka z tej serii.

Sok brzozowy – opinia specjalisty. Jedna szklanka soku z brzozy jest w stanie zaspokoić nasze dziennie zapotrzebowanie na potas, magnez, wapń, żelazo, miedź, fosfor, witaminy z grupy B, witaminę C i sole mineralne. Ma on działanie uodparniające na wszelkie infekcje, szczególnie nasilające się na przedwiośniu. Najlepszym czasem na

^{Sok z brzozy Sok z brzozy to nie święty graal, nie trzeba go daleko szukać. Idziemy do sklepu sieci B. lub L. i stoi na półce w trzystumililitrowej, szklanej butelce. Cena 5 złotych. Nie chcę nawet myśleć ile musi kosztować w eko sklepach ;) Do tanich nie należy i kto lubi, ten wie o czym piszę. Jako posiadaczka znacznej ilości brzozowych samosiejek postanowiłam w tym roku sama upuścić nieco tego dobra. Chodziłam co kilka dni odłamując palcami to tu, to tam maleńkie gałązki. Nadszedł ten dzień, że podczas rutynowego uszczykiwania poleciał nagle sok. Nie powiem, żebym była tym mocno zaskoczona. Kilka chłodniejszych dni, w tym taki, gdzie temperatura w nocy spadła do -8°C po czym nagle skok do plus kilkunastu. To nie mogło nie popłynąć :) Kilka słów o tym dlaczego warto ściągać sok Po pierwsze to niesamowita radocha przynieść z ogrodu czy lasu nie tylko jedzenie, ale też picie. Po drugie jest to darmowe, a po trzecie zdrowe. Tematu smaku chyba nie poruszę, bo to kwestia sporna. Ja lubię pić i brzozę i aloes, ale nie można powiedzieć, żeby były to smaki „konkretne”. Sok z brzozy smakuje jak zimna woda z niewielką ilością cukru. Jest w tym coś więcej, ale nie potrafię tego nazwać. Jeśli nie dla smaku to pić możemy dla zdrowia. Świeży sok brzozowy pity był od tysięcy lat w ramach kuracji wzmacniających. Zwiększa odporność, reguluje przemianę materii, zapobiega tworzeniu się kamieni moczowych. Pomaga też w chorobach skóry i wątroby. Jednak to za co go najbardziej lubię to to, że po ciężkiej pracy w ogrodzie działa jak naturalny izotonik :) Super nawadnia organizm bez przepłukiwania organizmu jak w przypadku samej wody. Co zawiera? Potas, magnes, fosfor, żelazo, wapń i miedź, a także witaminy z grupy B, garbniki i związki żywiczne. Tyle dobra proszę państwa :) Żadnego „ale”? Jedna wada. Bzowina nie toleruje wysokich temperatur toteż nie jest wskazane jego podgrzewanie. Utrudnia to sprawę tym, którzy wszystko pasteryzują. Sok też szybko się psuje więc można go przechowywać w lodówce do czterech dni. Jak spuszczać sok z brzozy Są trzy metody spuszczania soku. Ja wypróbowałam jedną z nich i kombinację dwóch pozostałych. Najłatwiejsza, najmniej inwazyjna i jednocześnie najmniej wydajna to zostawienie pnia w spokoju i upuszczanie soku z uciętej gałęzi. Wybrałam sobie taką o średnicy około 1,5 centymetra. Może trochę za mało, ale poszukiwałam takiej, która miałaby nad sobą kolejną do zawierzenia butelki i ta tu obecna sprawdziła się idealnie. Zaletą tej metody jest to, że rana szybko się goi. Ilość soku nie powala na kolana, ale gdybym sama go spijała to spokojnie by mi wystarczyła. Gałązka powinna przestać płakać po kilku dniach. Takie umocowanie butelki sprawia, że nie spadnie z gałęzi po częściowym napełnieniu A tyle z tego miałam po całym dniu: Wydaje się niewiele, ale było to tak naprawdę około trzech szklanek. Druga metoda polega na uszkodzeniu pnia albo poprzez pionowe nacięcie, albo przez takie w kształcie litery „Y”. Musimy pod to dopasować rurkę lub słomkę. Trzecia, najbardziej wydajna metoda opiera się na wykonaniu nawiertu (1,5-3cm głębokości), dopasowaniu rurki, spuszczeniu soku i zaklinowaniu powstałego otworu kołkiem. Nie mam wiertarki ani ręcznej, ani akumulatorowej. Musiałam więc wymyślić coś innego. A ja zrobiłam to tak: Wybrałam ofiarę. Samotna brzoza w dzikiej części działki była idealna. Nie za stara, nie za młoda. Szukałam takiej, która nie stałaby też w gęstwinie innych brzóz. Liczyłam na to, że odsłonięty od południa pień nagrzewa się szybciej i dłużej będzie płynął soko-paji (tak nazywają ten płyn Cyganie) Czy dobrze to sobie wykombinowałam to nie wiem, bo już zbieranie soku w lesie sobie darowałam. Ilość jaką upuściłam z tych dwóch drzew okazała się wystarczająca jak na potrzeby mojej rodziny. Moja „ofiara” I taki sprzęt sobie przygotowałam Sprzęt Rurkę wybrałam aluminiową, bo to stosunkowo miękki metal, łatwo go było naciąć po skosie i przeszlifować krawędzie. Oczywiście okazało się to też wadą. Ciężko było wbić ją w taki sposób, aby nie zakrzywiła się w środku. Ostatecznie wbiłam delikatnie robiąc jedną rankę. Rurkę wyjęłam i wbiłam ciut niżej pod katem prostym, po czym nagięłam ją do dołu. Taki sposób okazał się najlepszy. Ranki były dwie, ale ta to wąskie. Nie trzeba będzie ich zabijać kołkiem. A tak to wygląda z bliska. Nakłucie jest naprawdę płytkie. Dopóki nie dopasowałam kąta nagięcia rurki, dużo soku spływało dołem. W internecie krąży „tip” polegający na uszczelnieniu przecieków gliną. Wierzcie mi, żałuję, że to zrobiłam. Glina absolutnie się nie sprawdziła. Nie dość, że nie uszczelniła miejsca pod rurką to jeszcze zabrudziła mi pierwsze, najcenniejsze krople soku. Nie polecam. Kiedy już z powrotem zaczął kapać czyściutki płyn, podstawiałam dzbanek i oddaliłam się na dwie godziny. Woda z wkładką Kiedy wróciłam z zaciekawioną tym eksperymentem córką, nie było happy endu. Nie dość, że soku nakapało około szklanki, to jeszcze skutecznie obrzydziłam jej rytuał picia. Niechcący. W dzbanku oprócz orzeźwiającego napoju pływało sporo farfocli, które wydawały się być przyklejone do spodniej strony dzbanka. Wydawały się. Skończyło się demonstracyjnym wypluciem napoju i złożeniem obietnicy, że już nigdy do ust tego nie weźmie. Ciężka sprawa… Trzeba więc było jeszcze udoskonalić metodę ;) O ile do butelki nie dostał się ani paproszek, o tyle przy dzbanku nałożenie gazy to już konieczność. Rano soku nie zastałam, przynajmniej w pojemniku. To ciężkie szkło i nie podejrzewam, żeby przewrócił je wiatr. To raczej sprawka mojego wilczura. Ciekawskie bydle :) Plus jest taki, że mogę wam pokazać ile uzbierałam od godziny do Dzbanek ma pojemność 1,75 litra a napełnił się do poziomu jak na zdjęciu wyżej. Kiedy dolałam do niego zawartość butelki już się przelewało i resztę musiałam wypić na miejscu. Na drugi dzień kapało już wolniej, ale nie spodziewajmy się, że przy tak płytkim nacięciu sok poleci ciurkiem. Tak więc to czego trzeba życzyć wszystkim chętnym na szklankę soku brzozowego to cierpliwość :) Ale czy to jest cecha, której może brakować ogrodnikom? :) Jeśli zdarzy się wam tak jak mi wczoraj, że przyszedł w nocy deszcz to nie wylewajcie od razu uzbieranego soku. Nie pozbywajcie się też takiego, który zaczął już delikatnie kwaśnieć. Można go z powodzeniem dodać do kąpieli :) Smacznego!} Sok z brzozy to ekstrakt pozyskiwany z brzozy. Pozyskuje się go wiercąc pień drzewa i wyciągając z niego sok np. za pomocą lejka. Ten naturalny sok jest bardzo nietrwały – przechowywany w temperaturze pokojowej psuje się w ciągu doby, a w warunkach chłodniczych można przechowywać go maksymalnie cztery dni. Woda brzozowa to z kolei

fot. Adobe Stock, PAstudio Jaki i kiedy pozyskać sok z brzozy? Rozpocznij zbieranie soku w drugim tygodniu marca. Zastosuj jedną z opisanych metod pozyskiwania wody brzozowej, by zebrać jej jak najwięcej bez szkody dla drzew. Sprawdź też, z jakich brzóz można legalnie pobierać sok z brzozy. Przedstawiamy także pomysły na przechowywanie wody brzozowej na zimę, by zachować cenne właściwości soku z brzozy. Spis treści: Kiedy zbierać sok z brzozy? Jak zbierać sok z brzozy? Sposoby pozyskiwania soku z brzozy - zdjęcia Czy pozyskiwanie soku z brzozy szkodzi drzewom? Czy zbieranie soku z brzozy jest legalne? Jak zachować i przechowywać sok z brzozy? Kiedy zbierać sok z brzozy? Sezon na zbiory soku z brzozy w Polsce zaczyna się zazwyczaj w drugim tygodniu marca. Woda brzozowa zaczyna płynąć, gdy temperatura powietrza zbliży się do 10-15 stopni. Sok z brzozy zbiera się ok. miesiąc, zanim na gałęziach brzozy pojawią się pierwsze liście. Sezon na sok z brzozy trwa zazwyczaj do połowy kwietnia. Od rozpoczęcia sezonu sok z brzozy płynie intensywnie przez ok. 2-3 tygodnie. Dojrzałe drzewa mogą pozwolić w szczycie sezonu na pozyskanie nawet 5 litrów soku z brzozy na dobę. Jak zbierać sok z brzozy? Drzewo do zbierania soku z brzozy powinno być zdrowe, rosnące z dala od szos i przemysłowych terenów, co najmniej dziesięcioletnie. Sok z brzóz najlepiej pozyskiwać samemu z dojrzałych brzóz. Nie jest ważny gatunek brzozy. Wybierzcie zdrową brzozę, rosnącą z dala od źródeł emisji spalin. Wwierćcie się wiertłem stolarskim lub wiertarką na 3-4 centymetry w głąb, prostopadle do pnia. Zamocujcie rurkę i jej koniec umieśćcie w słoju czy butelce. Już po minucie od wywiercenia z otworu pocieknie oskoła, jak niektórzy nazywają sok brzozowy - radzą na swoim Facebook'owym profilu Lasy Państwowe. Jest kilka metod pozyskiwania soku z brzozy. Na pewno trzeba wwiercić się w pień brzozy. Najlepiej zrobić otwór ok. metr nad ziemią. fot. Wwiercanie się w pień brzozy, by pozyskać sok/ Adobe Stock, Александр Довянский Z otworu po kilku chwilach powinien popłynąć sok z brzozy. Teraz musisz go zebrać. Wykorzystaj do tego: specjalny kranik do soku z brzozy, gumową rurkę o średnicy podobnej do wwiertu, kapilarę, rynienkę, ciasno przylegającą do otworu folię. Sok z rurki poprowadź do słoika lub butelki. Zabezpiecz ją przed przesunięciem. Sposoby pozyskiwania soku z brzozy - zdjęcia Pozyskiwanie soku z brzozy do słoika przez rynienkę fot. Sok z brzozy pobierany do słoika przez rynienkę/ Adobe Stock, vvvita Pozyskiwanie soku z brzozy do folii fot. Pobieranie soku z brzozy w folię/ Adobe Stock, Irina84 Pozyskiwanie soku z brzozy wprost do szklanki fot. Pozyskiwanie soku z brzozy wprost do szklanki/ Adobe Stock, alicja neumiler Pozyskiwanie soku z brzozy do butelki fot. Pozyskiwanie soku z brzozy do butelki/ Adobe Stock, balakleypb Czy pozyskiwanie soku z brzozy szkodzi drzewom? Dorosłym i zdrowym drzewom nie zaszkodzi mała dziurka w pniu do pozyskiwania wody brzozowej. Pamiętaj jednak, że po zakończeniu zbiorów konieczne jest jej zaklejenie, by drzewo nie traciło soków. Zamknij otwór, wbijając w niego drewniany kołek. Najlepiej posmaruj też to miejsce maścią ogrodniczą. Jeden czy dwa odwierty w kilkudziesięcioletnim drzewie nie wpłyną znacząco na jego zdrowotność. Po zakończeniu pozyskania soku należy otwór zamknąć drewnianym czopem i zasmarować maścią ogrodniczą. - tłumaczą przedstawiciele Lasów Państwowych Czy zbieranie soku z brzozy jest legalne? Przy wybieraniu brzozy do pozyskania soku uważaj, by nie popełnić wykroczenia. Pozyskiwanie soku z brzóz rosnących w lasach może podlegać karze i mandatom. Kto w nienależącym do niego lesie wydobywa żywicę lub sok brzozowy, obrywa szyszki, zdziera korę, nacina drzewo lub w inny sposób je uszkadza [...] podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany. - brzmi treść art. 153 kodeksu wykroczeń. Najlepiej pozyskiwać więc sok z brzóz prywatnych, po uzyskaniu zgody właściciela. Leśnicy z Lasów Państwowych prezentują też inne rozwiązanie: Jeśli chcecie pozyskiwać sok z lasu, zapytajcie o zgodę leśniczego - wskaże Wam drzewa, które np. będą wycinane w najbliższym czasie. My jednak zalecamy pozyskiwanie oskoły z drzew na gruntach prywatnych za zgodą właściciela. - objaśniają w dalszej wypowiedzi Lasy Państwowe Upewnij się też, że nie masz zdrowotnych przeciwwskazań do picia soku z brzozy. Jak zachować i przechowywać sok z brzozy? Świeży sok z brzozy będzie zdatny do spożycia przez ok. 3 dni, jeśli będziesz przechowywać go w lodówce. Po tym czasie może rozpocząć się fermentacja, a sok może zmienić kolor i stać się bardziej mętny. Chcesz zachować sok z brzozy na zimę? Jest kilka metod przetwarzania soku z brzozy, by zachował świeżość na dłużej. Oto metody zachowania soku z brzozy: możesz zamrozić świeży sok z brzozy (tę opcję polecamy najbardziej); możesz dodać cukier i zrobić syrop z brzozy, a potem go zapasteryzować (by sok z brzozy się nie zepsuł, potrzebujesz min. 3 g cukru/ 100 ml); możesz pasteryzować i zamknąć w słoikach sok z brzozy. Jest kilka metod zachowania soku z brzozy na zimę, ale zanim to zrobisz, zastanów się, czy rzeczywiście warto. Sok z brzozy jest polecany do picia w sezonie, jeśli masz do niego dostęp. Dzięki nawadniającym właściwościom pije się sok z brzozy na odchudzanie. Jego wartości odżywcze i właściwości nie są jednak nadzwyczajnie duże, by większości osób opłacało się robić przetwory z soku brzozowego. To w większości woda, z dodatkiem minerałów. Polecamy, byś nacieszyła się sezonem na sok z brzozy wczesną wiosną. Jeśli zdecydujesz się na przechowywanie soku z brzozy, wybierz mrożenie wody brzozowej. To metoda, która pozwoli ci zachować sok z brzozy nawet na 2 lata. Źródła: G. Zaguła The Bioactive and Mineral Compounds in Birch Sap Collected in Different Types of Habitats; 2017, Baltic Forestry Muselin F, Dumitrescu E, Berbecea A, Doma AO, Brezovan D, Savici J, Trif A, Cristina RT. The effect of cisplatin administration on certain trace elements homeostasis in rats and the protective effect of silver birch (Betula pendula) sap. J Trace Elem Med Biol. 2018 Dec;50:474-481. doi: Epub 2018 Feb 7. PMID: 29429790. SAPP, ORGANIC BIRCH TREE WATER, NETTLE Czytaj także:5 prozdrowotnych efektów picia pokrzywy. Wszystkie są potwierdzone naukowoSok z pokrzywy – prosty przepis, właściwości, przeciwwskazaniaJakie jest najzdrowsze warzywo świata? Top 10 warzyw pod względem wartości odżywczych

ZESTAW DO ZBIERANIA SOKU Z BRZOZY KAPILARKA 5SZT. od. 37,98 zł z dostawą. Produkt: KAPILARA RURKA DO POZYSKIWANIA SOKU Z BRZOZY 5SZT. kup do 14:01 - dostawa jutro.

Sok z brzozy możemy spotkać także pod nazwą oskola. Napój pozyskany z pnia drzewa brzmi może dosyć niecodziennie, ale sok ten jest naprawdę zdrowy i może się poszczycić wieloma zdrowymi składnikami korzystnie wpływającymi na nasz organizm. Właściwości okoli Sok z brzozy stosowany jest podczas przeziębienia. Zmniejsza dolegliwości w czasie choroby, uśmierza ból gardła, zbija gorączkę. Dlatego wykorzystywany jest także w profilaktyce. Wzmacnia on cały układ odpornościowy. Polecamy jest szczególnie osobom, które często chorują. Usprawnia pracę nerek i układu moczowego, pomaga w usunięciu toksyn z organizmu. Oczyszcza także wątrobę. Reguluje przemianę materii, łagodzi objawy chorób z brzozy zawiera również przeciwutleniacze, które wspomagają pracę serca. Sok zawiera wiele cennych pierwiastków: potas, fosfor, wapń czy magnez. Jest źródłem witamin z grupy B oraz C. Posiada także sole minerale i aminokwasy. Co ciekawe, mówi się, iż regularne picie oskoły zmniejsza ryzyko pojawienia się chorób nowotworowych. Szczególnie poleca się go osobom palącym papierosy od wielu lat. Jak pozyskać sok z brzozy? Najprościej jest zakupić gotowy sok np. w aptece czy sklepie ze zdrową żywnością. Jednak najlepszy będzie taki świeży, który sami pozyskamy. Warto dodać, iż jest on smaczny, w smaku lekko słodkawy, więc mogą go spróbować nawet te osoby, które wyjątkowo nie lubią lekarstw czy innych ziołowych specyfików. Smak soku można jeszcze polepszyć przez dodanie do niego np. soku z malin. Sok wyciskamy z pnia brzozy. Na początek wybieramy drzewo. Musi być ono kilkuletnie, a najlepiej mające ok. 10 lat. Dobrze, gdy rośnie ono w naszym ogrodzie lub w pobliżu, wiemy wówczas, w jakich warunkach się rozwijało. Naturalnie, brzozy rosnące w bliskich sąsiedztwie dróg szybkiego ruchu czy fabryk omijamy z daleka. Na początku ostrym narzędziem robimy nacięcie, tak by sprawdzić, czy pojawia się sok. Jeżeli wycieka, wykonujemy otwór o niedużej średnicy ok. 1cm. i głębokości ok. 5-6 cm. Pomóc możemy sobie wiertarką ręczną. Do wnętrza wsuwamy rurkę, a na jej drugim końcu umieszczamy pojemnik na spływający sok – może to być zwykła plastikowa butelka. Całość przymocowujemy np. taśmą, by pod wpływem ciężaru nie spadła. Następnie czekamy, aż pojemnik napełni się sokiem. Po całym procesie wyciągamy rurkę z otworu, zatykamy korkiem oraz smarujemy specjalną maścią ogrodniczą, by przyspieszyć gojenie ran na korze. Najlepiej by wypić sok na świeżo, lecz przy większych ilościach nie jest to możliwe. Przechowywać go zatem możemy w pojemniku w lodówce kilka dni. Co ciekawe, po odpowiedniej obróbce przygotować możemy także syrop brzozowy.

gorzej radzi sobie z wyciskaniem twardych warzyw - zajmuje, to trochę więcej czasu niż w przypadku miękkich produktów. brak przykładowych przepisów dołączanych do wyciskarki - musisz zdać się na własne doświadczenie lub skorzystać z dobrodziejstw internetu. 4. Eldom PJ400 - najlepsza wyciskarka wolnoobrotowa do 500 zł.

Sok z brzozy, pozyskiwany wczesną wiosną, pełen jest cennych dla naszego organizmu składników odżywczych – witamin i minerałów. Najwięcej jest ich w soku z pnia drzewa, chociaż bardzo wartościowy jest również ten pozyskiwany z młodych liści oraz pączków. Podpowiadamy, kiedy zbierać sok z brzozy oraz w jaki sposób go pić i przechowywać. Kiedy zbierać sok brzozy i z jakich drzew? Jak ściągnąć sok z brzozy? Jak przechowywać sok z brzozy? Sok z brzozy: jak pić i do czego dodawać? Sok z brzozy jest bezbarwnym, niskokalorycznym płynem o słodkawym smaku. To swoisty ekstrakt ze składników odżywczych transportowanych od korzeni brzozy, aż po pąki i sok to w 95 procentach woda. Pozostałe 5 proc. to wysoka dawka witamin i minerałów, których potrzebuje nasz organizm. Moda na zdrowie odżywianie sprawiła, że popularność tego dobroczynnego napoju błyskawicznie rośnie. Sok z brzozy coraz częściej bywa zaliczany do grona "superfoods", czyli nieprzetworzonych produktów naturalnych, które są bogate w wiele cennych mikroelementów. Kiedy i w jaki sposób można samodzielnie pozyskać sok z brzozy? Jak często należy go pić i do czego można dodawać? zbierać sok brzozy i z jakich drzew?Sok z brzozy należy zbierać wczesną wiosną (na przełomie marca i kwietnia), zanim zaczną puszczać pąki. To właśnie w tym okresie pień drzewa, potrzebując odpowiednich składników do intensywnego rozwoju ulistnienia, nasiąknięty jest dobroczynnym płynem. Sok płynie do momentu wytworzenia liści. Później ten proces traci na intensywności. Na początku sezonu sok jest niezwykle czysty i klarowny, natomiast ten zbierany w końcówce sezonu zazwyczaj lekko jednak zaznaczyć, że nie z każdej brzozy można pobierać sok – niektóre jej gatunki objęte są ścisłą ochroną. Jakie drzewo należy zatem wybrać? Najpopularniejszy gatunek to brzoza brodawkowata z charakterystyczną białą, łuszczącą się korą. Sok można ściągać też z brzozy omszonej. Należy zwrócić też uwagę na obwód pnia – na wysokości około 1,3 m od ziemi nie powinien być mniejszy niż ponad 20 cm. Drzewo powinno być też zdrowe i mieć co najmniej 10 lat. fot. Ważne jest również, aby brzoza rosła daleko od szosy czy zakładów przemysłowych - sok pozyskiwany z drzewa rosnącego w nieodpowiednich miejscach może stać się źródłem niebezpiecznych dla organizmu metali ciężkich, zwłaszcza ołowiu i kadmu. Jak ściągnąć sok z brzozy?Istnieją trzy metody na pozyskiwanie soku z brzozy. Można go zbierać z odciętych gałązek, z naciętych pni brzozy lub poprzez wwiercenie w pień z otworu w pniu brzozyTa metoda pozyskania jest najbardziej skuteczna i daje najwięcej soku. Na czym polega? Wystarczy wywiercić w pniu drzewa otwór na głębokość do 3 cm. Brzoza jest twardym drzewem, dlatego najlepiej użyć dobrej wiertarki. W powstały otwór trzeba włożyć rurkę lub drewniany lejek. Drugi koniec rurki należy umieścić w pojemniku, do którego ma skapywać sok z brzozy. Najlepiej sprawdza się duża, plastikowa butelka. W ciągu doby z brzozy może wypłynąć ok. 1,5 litra soku. fot. Jak zatrzymać wylewanie się soku z brzozy? Po zakończeniu jego pobierania należy zatykać otwór w pniu odpowiednio dobranym kawałkiem brzozowej gałązki lub z odciętych gałązek brzozyTen sposób polega na ścięciu gałęzi brzozy sekatorem lub ostrym nożem. Następnie należy zawiesić na niej butelkę, do której będzie ściekał sok. Warto dobrze zaklej otwór butelki taśmą, żeby nie dostały się tam żadne z liści i pączków brzozy Pozyskanie soku z liści brzozy nie jest łatwą sztuką, w związku tym najczęściej używa się ich jako okładów przy leczeniu reumatyzmu. Z kolei wyciąg uzyskiwany z dojrzewających pączków brzozy działa przeciwbólowo i TAKŻE: Syrop z kwiatów dzikiego bzu to "bomba" witaminowa. Poznaj 7 właściwościJak przechowywać sok z brzozy?Świeżo zebrany z drzewa napój jest zdatny do użytku przez maksymalnie 4 dni (bez użycia substancji konserwujących). Po upływie kilku dni kwaśnieje i nie nadaje się do spożycia. Sok z brzozy należy przechowywać w lodówce, najlepiej w szklanym naczyniu czy pozyskany z brzozy można również zamrozić. Wystarczy rozlać go do pojemników na kostki lodu. Takie „brzozowe kostki” można później dodać np. do wody czy soku brzozowego można też dodać alkohol, co przedłuży jego datę spożycia. Potrzebny jest do tego 70-procentowy spirytus – należy do połączyć z sokiem w proporcji 1:1 i przechowywać w szklanej butelce. Nalewkę można pić 3-4 razy dziennie po 40 kropli na szklankę z brzozy: jak pić i do czego dodawać?Sok z brzozy powinno się pić na zimno w celu zachowania jak największej ilości jego cennych składników odżywczych. Napój ten ma specyficzny smak, dlatego można dodawać do niego np. miód lub sok malinowy. W celach zdrowotnych sok z brzozy należy spożywać trzy razy dziennie po ćwierć szklanki (przez około 2-3 tygodnie). W tym czasie warto też ograniczyć spożycie alkoholu, ale również kawy czy z brzozy, który ma delikatnie słodkawy smak, można też wykorzystać bardziej kreatywnie. Na przykład dodając go do koktajlu – wystarczy zblendować sok z ulubionymi owocami (np. bananem, jabłkiem, szpinakiem).Można też przygotować orzeźwiającą lemoniadą – mieszając sok z brzozy z sokiem cytrynowym lub pomarańczowym i dodając listki napój z brzozy może też przydać się do przygotowania pożywnego śniadania – wystarczy zalać sokiem płatki owsiane, dodać pestki słonecznika i trochę miodu. Taką mieszankę należy odstawić do nasiąknięcia płatków, a następne dodać ulubione sok z brzozy wykorzystuje się nie tylko w kuchni, ale również w kosmetyce. Stosuje się go głównie na włosy oraz cerę – jako wcierki i toniki.

Do soku z brzozy nikogo nie trzeba przekonywać, znany jest od setek lat. Na wschodzie pozyskiwany w przemysłowych ilościach, sprzedawany jako napój o właściwościach zdrowotnych, bardzo popularny. I nawet nie chodzi o rzucający na kolana smak, wszak wiosenny sok z brzozy jest jedynie lekko słodkawy, ale właściwości zdrowotne.

Sok z brzozy to słodkawy napój, który odtruwa i wzmacnia organizm. Zastanawiasz się kiedy i jak zbierać sok z brzozy – oskołę? Sprawdź moje metody pozyskiwania soku. Podpowiem także na co pomaga, jakie właściwości ma bzowina oraz ile pić dziennie. Podam także aspekty prawne. Sok z brzozy właściwości. Oskoła zawiera zaledwie 18 kcal w 100 ml. Mimo to określana jest jako naturalny napój energetyczny. Od wieków Słowianie uznawali, że bzowina posiada magiczną moc. Wykorzystywali ją w medycynie ludowej do łagodzenie schorzeń i dolegliwości. Sok z brzozy wspomaga na przedwiośniu wyczerpany i ubogi w związki mineralne organizm. Oskoła pozytywnie wpływa na: układ odpornościowy (uzupełnia wyczerpany na przedwiośniu organizm w mikro, makro elementy oraz witaminy),przewód pokarmowy w tym wrzody żołądka,układ krwionośny,układ moczowy (działa moczopędnie, oczyszcza i odtruwa organizm. Działa regenerująco na wątrobę),cerę i włosy (wspomaga walkę z łuszczycą i trądzikiem. Wybiela piegi, poprawia stan włosów i skóry. Przyspiesza gojenie się ran.), Sok z brzozy można pić lub wcierać we włosy lub skórę. Doskonale sprawdza się podczas przemywania ran. Dodatkowo wcieranie soku w bolące miejsca łagodzi stany reumatyczne w tym rwę kulszową. Oskoła, a odchudzanie. Sok z brzozy przyspiesza przemianę materii, wspomagając przy tym odchudzanie. Medycyna ludowa wykorzystuje sok z brzozy do obniżania cholesterolu oraz jako środek przeciwbólowy. Kto powinien uważać podczas spożywania soku z brzozy? Oskoła nie jest wskazana dla osób, które są uczulone na pyłek brzozy. Kolejną grupą są osoby z niewydolnością układu moczowego. Zaleca się także ostrożność przy podawaniu soku z brzozy dla dzieci poniżej 10 roku powodu właściwości energetycznych, nie należy spożywać jednorazowo dużych ilości. Co zawiera sok z brzozy? Oskoła posiada witaminy, mikro i makroelementy. Skład soku z brzozy: witaminy: C, Bcukier inwertowanynaturalne przeciwutleniaczesole mineralneaminokwasykwasy: jabłkowy i cytrynowypochodne kwasu salicylowegogarbnikizwiązki terpenoweflawonoidypotas, wapń, miedź, żelazo, fosfor. Jaki ma smak i aromat oraz jak pić sok z brzozy? Nigdy nie piłam sklepowego soku z brzozy. Podejrzewam, że jest dosładzany, skoro panuje mit o słodkości oskoły. Naturalny sok z brzozy ma tylko lekko wyczuwalną słodycz. Gdyby było inaczej, to miłośnicy księżycowego trunku już dawno by go wykorzystywali do produkcji ognistej wody :-). Sok z brzozy ma przeźroczysty kolor. Aromat i smak lekko przypomina winogrona. Oskołę po przyniesieniu do domu ogrzewam do temperatury pokojowej. Piję najczęściej w czystej postaci. Dla dzieci dosładzam miodem lub sokiem np z malin. Sok trzeba jednak przechowywać w lodówce, aby zachował świeżość na następny dzień. Dawkowanie soku z brzozy. Bzowinę piję przez cały okres, gdy drzewo wydziela sok. Jest to okres około 14 – 21 dni. Wypijam od 1 do 3 szklanek dziennie. Nie stwierdziłam na sobie skutków ubocznych, ani pobudzenia. Medycyna ludowa zaleca mniejsze dawki 🙂Przyjmuje się od 125 ml do 250 ml oskoły każdego dnia w 2 – 3 mniejszych dawkach. Odpowiada to ilości po 50 do 80 ml trzy razy w ciągu dnia przez 2 do 3 miesięcy. Pozostaje tylko kwestia pasteryzacji lub konserwacji soku, który z natury jest nietrwały. Opis przechowywania i pasteryzacji opisuję na końcu artykułu. Aby kuracja była skuteczna, musimy także odstawić używki takie jak kawa, herbata czy alkohol. Kiedy zbieram sok z brzozy? Nie ma kalendarzowej daty na zbiór soku z brzozy. Wszystko zależy od pogody w danym roku. Niekiedy jest to początek marca, koniec marca lub początek kwietnia. Na południu Polski z pewnością będzie to szybciej niż na północy. Przede wszystkim wczesną wiosną temperatura powinna być wyższa od 10 stopni. Wówczas natura budzi się do życia. Brzozy zaczynają wydzielać wspaniały sok z pobranej wody z ziemi. Sok służy drzewu do wytworzenia listków. Proces trwa od 14 do 21 dni. Gdy drzewo zacznie wytwarzać listki, zaprzestaję pobierać sok, który jest wówczas nieprzejrzysty. Aby wstrzelić się i nie przegapić odpowiedniego terminu, obserwuję temperatury na zewnątrz. Dodatkowo będąc na spacerze obłamuje kawałek gałązki i sprawdzam czy zaczyna z niej kapać sok 🙂 Bzowinę pozyskujemy z: brzozy brodawkowatej (Betula pendula)brzozy omszonej (Betula pubescens). Jak zbieram sok z brzozy? Są trzy metody, z których polecam jedną. Sok z brzozy możemy pozyskiwać na 3 sposoby: poprzez nawiercenie pnia drzewa na wysokości około 100 cm (metoda inwazyjna)nacięcie pnia drzewa za pomocą siekiery na wysokości około 100 cm (metoda inwazyjna)odłamanie lub obcięcie kawałka gałązki (metoda najmniej inwazyjna) Wypróbowałam każdą z metod i osobiście najlepiej sprawdza mi się pozyskiwanie soku z gałązek brzozy. Do zbierania soku nadają się kilkunastoletnie i starsze drzewa, których pień ma grubość minimum naszego uda. Oczywiście sok pozyskujemy z czystych miejsc z dala od przemysłu i ruchliwych dróg. Pobieram tyle soku, ile potrzebuję, aby nie szkodzić drzewu. Duże brzozy potrafią dać na dobę od jednego do kilku litrów soku bez uszczerbku. Metoda pierwsza. Nawiercenie pnia drzewa. Przy pomocy wiertarki (akumulatorowa lub ręczne wiertło) nawiercamy otwór na wysokości około 100 cm o średnicy od 6 do 10 mm i głębokości od 1 do 2 cm. Średnica otworu powinna być dopasowana do rurki (przewód silikonowy do kontaktu z żywnością), którą będziemy pozyskiwać skapujący sok, aby nie uciekał poza. Na ziemi sok skapuje to podstawionego garnka lub dużej butelki (polecam balon lub butelkę 5 litrową). Naczynie należy oczywiście zabezpieczyć przed przewróceniem przez wiatr i nakapaniem deszczu. Otwór w brzozie musimy wywiercić od strony południowej, gdyż ciepłe promienie słońca przyspieszają wydzielanie soku. Opisana metoda pozwala pobrać największą ilość soku w krótkim zakończeniu pobierania soku, należy zatkać otwór kołkiem i zabezpieczyć przed dalszym wyciekaniem. Metoda druga. Nacięcie siekierą kory drzewa. Podobnie jak przy nawiercaniu, nacinam korę drzewa na wysokości około 100 cm także od strony południowej. Przyjmuje się, że od tej wysokości woda pobierana przez drzewo przybiera formę bogatego w związki mineralne soku. Do tej metody nadają się brzozy wygięte w stronę południa, tak aby sok nie spływał po korze, ale skapywał do podstawionego poniżej garnka. Oprócz problemu w znalezieniu takiej brzozy, metoda ma jeszcze jedną wadę. Otóż możemy tak pozyskiwać sok jedynie w dni bezdeszczowe. Aby do zbieranego soku nie wpadały owady lub okruchy, należy ochronić naczynie czystą gazą. Metoda trzecia. Obcięcie lub ułamanie kawałka gałązki. Za pomocą obcęg obcinam gałąź brzozy. Na brzozie w zasięgu moich ramion szukam gałązek, które zwisają do dołu. Idealne są oczywiście chude i elastyczne gałązki o grubości cienkiego palca. Kawałek gałązki obcinam za pomocą sekatora (w przypadku braku przydadzą się kombinerki lub nożyczki). Następnie gałązkę wkładam do butelki (szklana lub plastikowa) i zawiązuję sznurkiem w kokardkę, aby nie spadła pod wpływem wiatru oraz ciężaru pozyskanego soku i łatwo było rozwiązać w celu odebrania soku. Gałązki są dość wysoko, więc pobieram sok brzozowy, a nie wodę z korzeni drzewa. Jeśli chcesz, możesz dodatkowo zabezpieczyć wlot butelki przed owadami lub deszczem np. za pomocą woreczka śniadaniowego. Jest to moja najlepsza metoda pozyskiwania soku. Odznacza się najmniejszą inwazją w zdrowotność drzewa. Przy tej metodzie otrzymuję około 500 ml soku na dobę. Ilość butelek dostosowuję do swoich potrzeb. Jeśli interesują Cię tematyka leczniczych darów natury, to polecam też przepis na nalewkę z propolisu. Jak przechowuję oskołę? Pasteryzacja soku z brzozy. Pobieram taką ilość oskoły, aby spożyć ją na bieżąco. Większe ilości, których nie wypijemy z rodziną w ciągu dnia, przechowuję w lodówce. W chłodnym miejscu możemy trzymać sok z brzozy do 3 dni. Po tym czasie może ulec mikrobiologicznemu zepsuciu, które objawia się zmętnieniem i zmianą zapachu. Za pomocą kwasku cytrynowego, przechowując dodatkowo w chłodnym miejscu, możemy przedłużyć termin spożycia do 10 dni. Sok z brzozy możemy także pasteryzować. Proces pasteryzacji oskoły jest identyczny, jak w przypadku przetworów na zimę. Możemy w ten sposób zachować świeżość soku do przyszłego roku. Sok z brzozy dostępny w sklepach jest pasteryzowany. Wysoka temperatura zabija część zdrowotnych właściwości. Pozyskiwanie soku z brzozy a prawo. Nie ma żadnego problemu w pozyskiwaniu soku z brzozy, która rośnie na naszej posesji. W przypadku, gdy brzoza rośnie na terenie nadleśnictwa lub sąsiada, powinniśmy otrzymać zgodę na pobieranie soku. W większości nie ma problemów i otrzymamy zgodę, jeśli pobieramy małe ilości bzowiny na własne potrzeby. Podsumowanie. Kiedyś każdy pił oskołę. Słowianie bez współczesnej nauki i medycyny znali jej magiczne właściwości. Dziś w modzie na zdrowy styl życia, bzowina wraca do łask. Możemy ja kupić w aptekach i w wielu sklepach ze zdrową żywnością. Ja jednak zalecam samodzielne zbieranie daru natury. Naturalny sok z brzozy wolny jest od ratyfikowanego cukru i konserwantów. Dodatkowo jest niepasteryzowany, przez co nie traci cennych składników. Sok z brzozy jest doskonałym i często pierwszym, naturalnym źródłem witamin, mikro i makro elementów dla organizmu wycieńczonego na przedwiośniu. Proces pozyskiwania jest oczywiście prosty i nie kosztowny. Wystarczy butelka i kawałek sznurka. Oprócz walorów smakowych i zdrowotnych, mamy także okazję do spaceru i przebywaniu na łonie natury z całą rodziną. Samodzielne pozyskiwanie oskoły daje satysfakcję nie do opisania. Szczerze polecam pozyskanie soku z brzozy. Continue Reading

iZbq.