🥊 Brak Apetytu Na Słodycze

APETYT NA SŁODYCZE U DZIECKA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o APETYT NA SŁODYCZE U DZIECKA; Badanie kału na pasożyty u dziecka. Cena, pobranie, przygotowanie do badania
Nadmierny apetyt na słodycze to problem, z którym boryka się wiele osób. Ochota na coś słodkiego zazwyczaj pojawia się w godzinach wieczornych, choć niekiedy zdarza się i tak, że po ciastko czy czekoladkę sięgamy po obfitym posiłku, zwłaszcza jeśli do stołu zasiedliśmy wyjątkowo głodni. Bardzo często także słodycze traktujemy jako sposób na poprawę nastroju i sposób na rozładowanie stresu. Chcąc poradzić sobie z problemem często sięgamy po reklamowane w TV suplementy, jednak nierzadko ich stosowanie nie spełnia naszych oczekiwań. W związku z tym nasuwa się pytanie: czy istnieją preparaty, które faktycznie zmniejszają apetyt na słodkie?Nadmierny apetyt na słodycze może mieć rozmaite przyczyny, za szczególnie znaczące uznaje się: źle zbilansowaną, zbyt niskokaloryczną dietę (często ochota na słodkie jest tym silniejsza im bardziej staramy się zmniejszyć dzienną podaż energii), a także nadmierne obciążenie stresem. Czynnikami, które dodatkowo pogłębiają problem są zaburzenia gospodarki hormonalnej, obejmujące zarówno wahania poziomy hormonów płciowych (co jest szczególnie wyraźne u kobiet i powiązane z PMS), jak i zaburzenia wrażliwości insulinowej i leptynowej (są to hormony regulujące gospodarkę energetyczną i apetyt). W związku z tym, że ilość czynników wpływających na pojawianie są napadów ochoty na słodycze jest znaczna, skuteczne im zapobieganie wymaga wielokierunkowego podejścia obejmującego odpowiednie modyfikacje diety czy strategie zarządzania stresem. Dodatkowo bardzo pomocna może być także odpowiednio dobrana suplementacja. Jakie preparaty są szczególnie godne uwagi? W ciągu ostatniej dekady pojawiło się sporo publikacji naukowych podnoszących kwestię wpływu spożycia białka na łaknienie. Okazuje się, że odpowiednio wysoka podaż protein sprawia, że jadamy mniej, a także mamy mniejszy apetyt na słodycze. Oprócz konwencjonalnych źródeł białka takich jak mięso, nabiał, jaja czy ryby w sklepach sportowych dostępne są także izolaty i koncentraty proteinowe, z użyciem których przygotować można dietetyczne, sycące i smaczne koktajle. Szczególnie godne uwagi są tutaj preparaty zawierające proteiny serwatkowe, które pomimo tego, że są bardzo lekkostrawne, doskonale tłumią łaknienie, a co więcej działają silnie termogennie, czyli nasilają spalanie tłuszczu. Odżywki tego typu pić należy z wodą, jogurtem naturalnym, kefirem bądź mlekiem, można dodać do nich płatków owsianych, wiórków koksowych, otrębów, orzechów czy owoców komponując pełnowartościowe posiłki. Oprócz odżywki białkowej, przy pomocy której przygotować można szybkie i pożywne śniadanie oraz którą wypić można w chwili pojawienia się nagłej ochoty na coś słodkiego, dość dobrym rozwiązaniem wydają się preparaty zawierające błonnik. Wybrane rodzaje błonnika posiadają dość interesujące właściwości, mianowicie pęcznieją w żołądku i zwiększają uczucie sytości, a także spowalniają wchłanianie glukozy, przez co wpływają normalizująco na glikemię, a tym samym zmniejszają apetyt na słodkie. Co prawda najkorzystniejszym rozwiązaniem jest zapewnienie odpowiedniej podaży błonnika z konwencjonalnych źródeł takich jak warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe czy orzechy, ale w razie potrzeby warto zainwestować w preparat błonnikowy, który śmiało dodawać można do spożywanych posiłków i koktajli białkowych. Kwasy tłuszczowe omega 3 polecane są zazwyczaj jako element profilaktyki chorób układu krążenia. Faktycznie badania naukowe wskazują, że zapewnienie odpowiedniej ich podaży zmniejsza ryzyko chorób takich jak nadciśnienie czy miażdżyca. Okazuje się jednak, że tłuszcze te posiadają jeszcze szereg innych właściwości, w tym – z czego mało kto zdaje sobie sprawę - zmniejszają apetyt na słodycze. Niestety znaczna część z nas z konwencjonalną żywnością kwasów omega 3 spożywa zbyt mało (najlepszym ich źródłem są tłuste ryby, owoce morza i algi morskie), stąd też zasadną wydaje się suplementacja. Korzyści z uzupełnienia diety w ten cenny składnik są niezwykle szerokie i obejmują pozytywny wpływ na wiele układów i narządów, no i oczywiście – zmniejszenie apetytu na słodkie. W ostatnich czasach coraz więcej się mówi o tym, że niedobory witaminy D mają charakter globalny. Większość zapotrzebowania na ten związek zaspokajamy poprzez ekspozycją na działanie promieni słonecznych (witamina D syntetyzowana jest w naszej skórze pod wpływem promieniowania UV), co jak łatwo się domyślić trudne jest w okresie jesienno zimowym. W spożywanej przez nas zwyczajowo żywności witamina D występuje jedynie w niewielkich ilościach, dobrym jej źródłem są ryby morskie, podroby, ewentualnie tłuszcz mleczny i żółtka jaj. Niedobór witaminy D negatywnie odbija się na gospodarce insulinowej oraz sprzyja obniżeniu nastroju i depresji. Zaburzenie wrażliwości insulinowej z jednej strony, a pogorszenie kondycji psychicznej drugiej związane mogą być z napadami apetytu na słodycze, których doświadczamy. Suplementacja witaminą D może stanowić więc jeden z elementów zaradczych. Antystresowe działanie magnezu znane jest wszystkim od dawna, podobnie jak pozytywny wpływ tego pierwiastka na funkcjonowanie układu krążenia. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, że niedobory magnezu sprzyjać mogą niekontrolowanemu podjadaniu słodkości będącemu skutkiem nadmiernego stresu. Co więcej niski poziom tego pierwiastka w ustroju pogarsza wrażliwości insulinową przyczyniając się do zaburzenia gospodarki glukozowej, promując dodatkowo odkładanie tłuszczu w obrębie pasa. Niedobory magnezu negatywnie wpływają także na sen, a najnowsze badania wykazały, że osoby niewyspane silniej odczuwają głód i chętniej sięgają po słodkie przekąski. Jak więc widać wyrównanie istniejących niedoborów oraz ich profilaktyka może mieć istotne znaczenie dla poradzenia sobie z apetytem na słodycze. Dobrym źródłem magnezu są migdały, orzechy, kakao (najlepiej pić gorzkie), produkty zbożowe otrzymane z mąki z pełnego przemiału oraz wysoko zmineralizowane wody mineralne. W przypadku niedostatecznej podaży znakomicie sprawdza się suplementacja, której pozytywne skutki czuć nieraz od pierwszych dawek. Chrom tradycyjnie zalecany jest jako środek wspomagających odchudzanie i zmniejszający apetyt na słodycze. Zdania na temat skuteczności tego związku są jednak mocno podzielone. Badania naukowe wskazują, że przydatność chromu jest warunkowa, suplementacja tym pierwiastkiem sprawdza się bowiem przede wszystkim u osób z wyraźnym jego niedoborem. W opublikowanym w 2005 podwójnie zaślepionym, kontrolowanym badaniu pilotażowym zaobserwowano także, że chrom znakomicie sprawdza się u osób z zaburzeniami nastroju. - suplementacja doprowadziła do wyraźnego zmniejszenia uczucia głodu i obniżenia apetytu na słodycze. Wiele wskazuje na to, że włączenie preparatu zawierającego chrom do diety może okazać się pomocne szczególnie osobom sięgającym po słodkości w celu poprawy nastroju i zniesienia napięcia psychicznego. O kwasie hydroksycytrynowym (HCA) było głośno jakiś czas temu, a jego wprowadzeniu na rynek suplementów towarzyszył rozdmuchany marketing wspierany przez entuzjastyczne wypowiedzi rozmaitych specjalistów. Preparaty zawierające ten związane miały przede wszystkim ograniczać powstawanie tkanki tłuszczowej z węglowodanów, nasilać jej spalanie oraz tłumić apetyt. Niestety czas zweryfikował te przekonania, okazało się bowiem że działanie HCA nie tylko nie jest tak spektakularne jak sądzono, ale w ogóle wydaje się być wątpliwe. Faktycznie w kolejnych badaniach naukowych wykazano, że wpływ tego związku na spalanie tkanki tłuszczowej jest niewielki lub żaden, odkryto jednak, że skutkiem jego zażywania jest nasilona synteza serotoniny w mózgu. Serotonina wykazuje działanie relaksujące i znosi napięcie psychiczne. Nieuświadomioną, a często praktykowaną metodą pozwalającą podnieść poziom tego neuroprzekaźnika jest zajadanie się słodyczami (np. pod wpływem stresu). Wzrost poziomu glukozy we krwi i następująca po nim odpowiedź insulinowa wpływając na dostępność substratu niezbędnego do produkcji serotoniny jakim jest tryptofan nasila jej uwalnianie i znosi napięcie psychiczne. Niewykluczone więc, że suplementacja HCA „zjadaczom stresu” może okazać się pomocna. Póki co jednak kwestia ta pozostaje w sferze domysłów.

26 poziom zaufania. Słodycze charakteryzują się wysokim indeksem glikemicznym, co, uogólniając, oznacza, że po ich spożyciu bardzo szybko znowu odczuwany jest głód i chęć na coś słodkiego. Ponadto spożywanie słodyczy stymuluje w mózgu ośrodek nagrody. Jest to swojego rodzaju "uzależnienie".

Jak poskromić apetyt na słodycze – 10 wskazówekRate this postUdało się, znalazłaś w sobie motywację do tego, by rozpocząć kurację odchudzającą. Pełna entuzjazmu zaczęłaś pierwszy dzień diety. I kolejny sukces, postępowałaś zgodnie z zaplanowanym jadłospisem. Aż tu nagle… dopadł Cię „cukrowy głód”, nie wytrzymałaś i zjadłaś – najpierw jeden kawałek czekolady, potem drugi i następny… Znasz to z własnego doświadczenia? Wiesz, że nieposkromiony apetyt na słodycze może zniweczyć efekty każdej kuracji odchudzającej? Poznaj metody, które pozwolą Ci zapobiec napadom takiego Przede wszystkim nie „rzucaj się na głęboką wodę”. Prawdę mówiąc uzależnienie od słodyczy jest bardzo silne, wielu naukowców twierdzi, że nawet silniejsze niż alkohol czy nikotyna. Jeśli całkowicie rezygnujesz ze słodyczy, na pewno organizm się o nie upomni (najgorsze jest to, że zwykle dochodzi wówczas, gdy masz za sobą długi etap odchudzania). By uniknąć napadów, odstawiaj słodycze Wychodzenie z „nałogu słodyczowego” może przypominać rady dla palaczy. Zaleca się bowiem, by unikać tych sytuacji, które bezpośrednio wiążą się ze spożywaniem słodkości. Zrezygnuj więc z picia popołudniowej kawy, jeśli właśnie wtedy sięgałaś po tabliczkę czekolady czy By uzupełnić niedobory cukru, sięgaj raczej po owoce. Zawierają one dużo zdrowszy cukier (fruktozę), dzięki której „oszukasz” mózg. Poza tym owoce stanowią potężną dawkę witamin i Pozbądź się ukrytych w szafie zapasów słodkości. Gdy masz świadomość tego, iż w domu znajdują się wafelki, ciasteczka, cukierki, większe jest ryzyko, że po nie sięgniesz. A jeśli nie będziesz mieć pod ręką słodkości, na pewno nie będzie Ci się chciało iść do sklepu, kupić jedno ciastko czy Jadaj regularnie, by zapobiec napadom apetytu. W takich momentach bowiem sięgasz najczęściej w momencie głodu. Zaleca się, by posiłki spożywać co 3-4 Jeśli już koniecznie musisz sięgnąć po przekąskę, wybierz coś zdrowego. Najlepiej, jeśli będzie to Kiedy dopada Cię głód na słodycze, po prostu zajmij się czymś innym. Odwracanie uwagi może być skuteczną metodą walki z nieposkromioną chęcią zjedzenia ulubionych słodkich przekąsek. Wyjdź na spacer (ale nie zabieraj pieniędzy, byś nie mogła wejść do sklepu), zabierz się za sprzątanie lub prasowanie. Rób cokolwiek, byle nie myśleć o Możesz też wspomóc się suplementacją. W wielu przypadkach pomocne mogą okazać się preparaty zawierające chrom (czytaj o nich więcej TUTAJ). Chcąc schudnąć, warto sięgnąć po środki wspomagające odchudzanie, które poza aktywnymi składnikami, zawierają właśnie ten pierwiastek. W zagranicznych serwisach internetowych rekomendowane są Dietrine Carb Blocker albo Slimette (tu go kupisz ->klik)9. Przejdź na dietę ze słodyczami. Wiem wiem, brzmi to dość kontrowersyjnie, ale – gdyby tak to dokładnie przeanalizować, wcale nie jest głupim rozwiązaniem. Podobno spożywanie śniadania w postaci wysokokalorycznego zestawu (ok. 600 kcal), wcale nie musi wiązać się z dodatkowymi kilogramami, a może rozwiązać problem napadów „słodyczowego głodu”. Naukowcy doszli do wniosku, że zjedzenie ciastka na śniadanie pozwala skutecznie rozprawić się z pokusami w kolejnych porach dnia. A biorąc pod uwagę, że to właśnie rano metabolizm jest najbardziej podkręcony, kalorie pochodzące ze słodkości i tak zostaną Wzbogać swój codzienny jadłospis w białko. Często jest tak, że to niedobór protein wzmaga apetyt. Jedz więc sporo białego sera, pij dużo mleka, jedz ryby. Pasożyty (dla potrzeb rozważań na temat ich wpływu na brak zdrowia) to robaki pasożytnicze zwane helmintami, czyli m.in. pierwotniaki, tasiemce oraz drożdżowce, grzyby, wirusy, bakterie. Zakażenia pasożytami zawsze chodzą „parami”. Pasożyty przebywają w układzie pokarmowym człowieka, w krwi, układzie limfatycznym, narządach Namawiasz swojego malucha do zjedzenia obiadu, a „łyżeczka za mamę i za tatę” już nie działa? A może Twój nastolatek nie chce jeść? Wiedz, że brak apetytu u dziecka może mieć wiele przyczyn. Małe zainteresowanie jedzeniem nie jest od razu powodem do niepokoju, natomiast jeśli pojawiają się inne objawy, a brak apetytu u dziecka trwa dłużej niż kilka dni, to warto pobudzić swoją rodzicielską apetytu u dziecka a inne niepokojące objawyPrzedłużający się brak apetytu i związana z nim niekompletna dieta,naraża dziecko na nieprawidłowy rozwój płciowy, problemy z koncentracją i większą zapadalność na które mogą towarzyszyć utracie apetytu to:brak przyrostu masy ciała i zahamowanie wzrostu dziecka,zmiany w wyglądzie: bladość skóry, szybkie męczenie się,zmiany w zachowaniu dziecka: apatyczność, ciągła senność lub odwrotnie – drażliwość i zły nastrój,skarżenie się na bóle brzucha, biegunki, zaparcia lub wzdęcia,objawy infekcji: gorączka, kaszel i objawy, w połączeniu z brakiem apetytu u dziecka, mogą mieć związek z pojawieniem się różnych schorzeń. Wtedy warto udać się z dzieckiem do pediatry, by znaleźć przyczynę zaburzeń apetytu u dziecka – przyczyny związane z codziennym stylem życiaCo może wpłynąć na brak apetytu u dziecka? Oto kilka Zbyt duża ilość słodkich przekąsekDzieci często między posiłkami proszą rodziców o czekoladę, chipsy, batoniki czy lizaki. Mówi się, że jeśli maluch choć raz spróbuje łakoci, to już zawsze będzie chciał je jeść. Gdy dziecko między posiłkami zjada mnóstwo przekąsek, to brakuje mu apetytu na podstawowe nawyki żywieniowe swojego malucha! Pozwalaj na słodkości tylko raz w tygodniu lub zastąp je smacznymi owocami. Nie tylko unormujesz w ten sposób harmonogram posiłków, ale odbędzie to także z korzyścią dla Upodobania kulinarneCzy zauważyłeś, że Twoje dziecko zjada tylko określone potrawy, a za innymi nie przepada? Taka dieta może wydawać się niezrównoważona, ale w dłuższym czasie wyrównuje się. Jeśli jednego dnia dziecko zjada tylko owoce, a innego płatki na mleku, to w ciągu tygodnia przyjmuje wszystko, co jest mu potrzebne do prawidłowego zmuszaj dziecka do zjadania tego, co wydaje Ci się konieczne. Grozi to stresem i uczuciem presji, które tylko pogłębią niechęć do jedzenia i spowodują jeszcze większe problemy z utrzymaniem prawidłowej Mało ruchuGdy dziecko zaczyna chodzić i poznawać świat, nie jest w stanie usiedzieć w miejscu i spokojnie zjeść, bo ciągle interesuje je coś innego. Aby w tym celu pobudzić apetyt malucha, zadbaj o ruch. Aktywność na świeżym powietrzu zwiększa zapotrzebowanie organizmu na Zaparcia nawykoweDziecko z przyczyn lękowych może przestać regularnie się wypróżniać. Jest co najmniej kilka powodów: ponaglanie, zimna deska klozetowa lub ból towarzyszący wypróżnianiu. Z tego powodu maluch może stracić apetyt. Jeśli chcemy go przywrócić, to trzeba zadbać o regularne oddawanie Konfliktowa sytuacja w domuSrogie zmuszanie dziecka do jedzenia, krzyki czy kłótnie w domu nasilają zaburzenia łaknienia. Chęć zwrócenia na siebie uwagi lub zazdrość o rodzeństwo także mogą nasilać brak apetytu. Należy zadbać o odpowiednią atmosferę towarzyszącą spożywaniu posiłków, by maluch czuł się apetytu u dziecka – przyczyny wynikające z choróbNiechęć do jedzenia może być także spowodowana toczącą się w ciele Twojego dziecka Alergia pokarmowaCzęsto bywa tak, że niedojrzały układ pokarmowy Twojego dziecka nie jest jeszcze w pełni przygotowany do zetknięcia się ze wszystkimi składnikami pożywienia. Brak apetytu może wynikać z faktu, że dziecko jest uczulone na jakiś składnik pokarmowy, np. białko jaja kurzego, krowie mleko czy alergenu pokarmowego może zająć trochę czasu i wymagać specjalistycznych badań, natomiast w ogromny sposób poprawi komfort życia Zespół złego wchłanianiaBrak apetytu u dziecka może być objawem zespołu złego wchłaniania. Nie myl tego schorzenia z alergią pokarmową! Zaliczamy do niego nietolerancję glutenu. Wiąże się z tym, że nawet przy spożywaniu kompletnych posiłków składniki pokarmowe są w dużym stopniu wydalane. Pojawiają się wtedy dolegliwości w postaci bólów brzucha, wzdęć, biegunek i nieprzyjemnie pachnących stolców. 3. InfekcjaJeśli Twojemu dziecku nagle brakuje apetytu, może dopadła go infekcja! Każde przeziębione dziecko jest senne, osłabione i przez kilka dni odmawia jedzenia posiłków. Teorii na ten temat jest wiele – naukowcy twierdzą, że dzięki temu organizm w chorobie nie traci energii na PasożytyOwsiki i lamblie są wśród dzieci stosunkowo powszechne. Wiąże się to najczęściej z niedostateczną higieną malucha, który często wkłada zabawki do buzi, rzadko myje ręce i zjada nieumyte owoce. Oprócz braku apetytu u dziecka mogą pojawić się objawy w postaci dolegliwości brzusznych, dużej drażliwości i stanów Inne chorobyBrak apetytu może wiązać się też z takimi chorobami jak anemia, infekcje układu moczowego czy schorzenia tarczycy. Ich diagnostyka opiera się o specjalistyczne badania krwi i moczu, które zleca oznacza brak apetytu u nastolatków?Irmina Turek opowiada, jakie mogą być przyczyny braku apetytu u nastolatków. „Przyczyn braku apetytu u nastolatka może być wiele. Mogą wiązać się nie tylko ze stresem czy młodzieńczym buntem. Brak apetytu może wskazywać na różnego rodzaju choroby gastrologiczne, endokrynologiczne czy informacją podczas próby ustalenia, jaka jest przyczyna spadku apetytu u dziecka, są objawy towarzyszące nastolatek czuje się dobrze poza tym, że unika jedzenia?Czy też występują inne objawy, takie jak nudności, wymioty, bóle brzucha, które pojawiają się po jedzeniu lub gorączka?Jeśli brak apetytu u nastolatka będzie łączył się z gorączką, zmęczeniem czy dreszczami, może to wskazywać na infekcję, co wymaga konsultacji z lekarzem i terapii infekcji. A gdy unikaniu jedzenia towarzyszą objawy gastryczne i stan ten się przedłuża, warto sprawdzić układ pokarmowym, bo brak apetytu może być skutkiem choroby pokarmowej. Przy diagnostyce bierze się również zaburzenia apetytu u nastolatków często wiąże się ze stresem. Może on bezpośrednio zmniejszać łaknienie lub powodować zaburzenia ze strony układu pokarmowego, co przekłada się na brak apetytu. Stres może nawet doprowadzić do choroby wrzodowej. Jeśli jest bezpiśrednią przyczyną, a sytuacja się przedłuża lub epizody niejedzenia występują często, warto zasięgnąć rady psychiatry lub zwrócić się o pomoc do psychologa. W wielu przypadkach rozmowa przeprowadzona przez profesjonalistę pomoże wyrobić młodemu człowiekowi inne, zdrowsze sposoby radzenia sobie z nadmiernym brak apetytu to przejściowy stan i nie wymaga dodatkowych konsultacji. Jeśli jednak na skutek tego, że nastolatek nie chce jeść, dochodzi do spadku masy ciała większego niż 5%, należy dokładniej zbadać przyczyny niejedzenia”.Zaburzenia łaknienia u nastolatkówIrmina Turek porusza ważny temat zaburzeń łaknienia, który występuje u nastolatków. „Jeszcze nie tak dawno temat żywienia nastolatków był rzadko poruszany. Istniało wiele opracowań odpowiedniego żywienia małych dzieci, aby zapewnić im optymalny rozwój i dobry start. Temat nastolatków pozostawał na dalszym planie. Obecnie przykłada się do niego coraz większą wagę. W okresie dorastania organizm w dalszym ciągu się kształtuje i tak jak u mniejszych dzieci potrzebuje zbilansowanej diety, aby prawidłowo się dzieci w okresie dorastania narażone są na bardzo dużo stresów i napięć oraz wpływów środowiska zewnętrznego, które mogą niekorzystnie wpływać na ich dietę i zwyczaje żywieniowe. Optymalne odżywienie odgrywa kluczową rolę zarówno w rozwoju fizycznym, jak i psychicznym dorastających organizmów. Bardzo często zaburzenia diety u nastolatków prowadzą do powstawania problemów skórnych (tak często krępujących i wstydliwych dla młodych), zaburzeń masy ciała i chodzi o zalecenia dietetyczne dla nastolatków, to podstawowe zasady są bardzo proste. Najlepiej sprawdza się spożywanie posiłków w regularnych odstępach czasu w ciągu dnia (około 5 posiłków). Należy wypijać min. 1,5 litra wody dziennie. Kiedy nastolatek ćwiczy, wody należy wypijać więcej. Warto położyć duży nacisk na spożywanie warzyw i owoców oraz w miarę możliwości zastępować nimi niezdrowe przypadku niejadków przygotowanie i wplecenie w dietę dużą liczbę warzyw i owoców stanowi nie lada wyzwanie, ale i temat, w którym można naprawdę puścić wodze fantazji. Na co dzień najlepiej stawiać na proste produkty i samemu komponować dania tak, aby jak najbardziej unikać żywności przetworzonej”.Dieta nastolatka a wzrost i rozwójIrmina Turek pisze o tym, jak powinna wyglądać zdrowa dieta nastolatka.„W okresie nastoletnim dzieci gwałtownie rosną. Wtedy dochodzi do szybkiego budowania i wydłużania kości. Najczęstszą przyczyną zaburzenia procesów rośnięcia u nastolatków na świecie jest niedożywienie. W niektórych rejonach wynika ono z ubóstwa, w innych z narzucanych sobie nadmiernych restytucji kalorycznych i ilość składników odżywczych jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju i wzrostu. Sposób odżywiania, oprócz dostarczania budulca np. do powiększania tkanki kostnej, wpływa również na poziomy hormonów, takich jak hormon wzrostu, gonadotropiny czy insulinopodobny czynnik wzrostu (IGF-1). Dodatkowo ważny jest również stopień prawidłowej mineralizacji kości. Warunkuje on prawidłową wytrzymałość tkanki kostnej na urazy i obciążenia. Mocne restrykcje żywieniowe i niedojadanie w wieki nastoletnim może przełożyć się na niższy wzrost i mniej odporny kościec w dorosłym wieku. Główne składniki, które powinny być dostarczane w słusznych ilościach, aby zapewnić mocny szkielet w dorosłości to wapń, fosfor i witamina D3. Liczne badania wykazują, że ich niedobory obniżają wytrzymałość kości i zwiększało ich kruchość”.Brak apetytu u dzieci i nastolatkówNiechęć do jedzenia może mieć różne przyczyny. Kiedy dziecko lub nastolatek nie ma ochoty na jedzenie przez dłuższy czas, warto udać się na konsultację do pediatry, który wskaże dalszą drogę diagnostyczną.
\n\n \nbrak apetytu na słodycze
Na pewno swój wkład w odbieraniu pacjentom ochoty na jedzenie mogą mieć również niedobór kwasów żołądkowych, zapalenie błony śluzowej żołądka oraz trzustki. Długotrwały brak apetytu prowadzi do niedoboru białka, witamin, składników mineralnych w organizmie co w konsekwencji, zaburza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. 2.
Czekoladę jadasz paskami, ostentacyjnie ignorując kostki? Po przejściu na dietę odruchowo sprawdzasz przepisy na zdrowe desery? Pytanie, czy jest coś słodkiego, zadajesz częściej niż „która godzina”? Złe wieści: należysz do niechlubnego grona „heavy sweeters”. Sytuację znakomicie obrazuje rysunek polskiego artysty Jarka Jarońskiego. Wchodzi facet do cukierni i prosi o kawałek ciasta bezowego. „Dziś bez serniczka?” – pyta grzecznie sprzedawczyni. „Nie rozumiem. Jestem u państwa pierwszy raz” – odpowiada mężczyzna, po czym... odpadają mu przyklejone do twarzy wąsy, odsłaniając oblicze stałej klientki – największego łasucha w przykład, z życia wzięty. Wakacje, hotelowy pokój, delikatna bryza, promienie słońca tańczące po podłodze. Żona: Jest coś słodkiego? Mąż (przezorny jak zawsze): Dwa batoniki w lodówce – do wyboru. Żona: Dobra, ale jak wracamy z wakacji, to koniec ze słodyczami. Od czasu do czasu jakieś domowe ciasto, ewentualnie dobre lody, ale nie może być tak, że tu batonik, tam ciasteczko i od rana do wieczora faszerujemy się cukrem! Mąż: Przecież to ty pytałaś o coś po włożeniu nogi w gips sen z powiek spędza ci nie prysznic, a wyboista droga do sklepu po czekoladę – witaj w klubie Heavy na słodycze – przyczyny„Heavy sweeter”, czyli osoba chorobliwie uzależniona od słodyczy, to nie wymysł, to fakt, uznawany przez lekarzy i to nie tylko psychiatrii. Przynależność do tego niechlubnego grona stanowi przeciwwskazanie do operacji bariatrycznych, służących zmniejszeniu masy ciała. Jak tłumaczą lekarze: nie ma sensu poddawanie pacjenta inwazyjnemu zabiegowi, jeśli w trakcie ścisłej diety płynnej obowiązującej po zabiegu, będzie sobie rozpuszczał lody i pił je przez słomkę...Najnowsze badania naukowe wskazują na to, że skłonności do objadania się słodyczami mamy zapisane w genach. Dotychczas uważano, że za preferencje smakowe odpowiadają geny związane bezpośrednio z receptorami smaku. Tymczasem najnowsza analiza nawyków żywieniowych ponad 175 tys. osób, przeprowadzona na podstawie danych zgromadzonych w brytyjskim Biobanku, wykazała, że dużą rolę odgrywa kombinacja genów wokół genu FTO, dotychczas kojarzonego z otyłością.– Podobnie jak genetyka może pomóc wyjaśnić, dlaczego niektórzy ludzie wybierają herbatę zamiast kawy, nasze najnowsze badanie pomaga wyjaśnić, dlaczego niektórzy wolą słodkie jedzenie. Sugeruje to konieczność układania zindywidualizowanej diety na podstawie genetyki, w celu poprawy nawyków żywieniowych – skomentował koordynator badania Daniel Liang-Dar Huang z Uniwersytetu w Queensland na łamach „The Conversation”, podkreślając jednak, żeby w trosce o własne zdrowie nie traktować powiedzenia „z genami nie wygrasz” zbyt od słodyczy – jak z tym walczyć?Zwiększone łaknienie na słodycze może wskazywać na niedobory mikroelementów, magnezu, żelaza i chromu. Żeby to wykluczyć, należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu i poprosić o skierowanie na badania krwi. W razie wykrytych niedoborów zaleca się suplementację. Jeśli badania poziomu mikroelementów wyszły dobrze, trzeba szukać mogą być hormony. Zwiększone łaknienie na słodycze, zwłaszcza na czekoladę, obserwowane jest przed miesiączką u kobiet. Jeśli podejrzewamy u siebie zaburzenia hormonalne, należy ponownie udać się do lekarza pierwszego kontaktu i poprosić o skierowanie do endokrynologa, który zleci badanie poziomu hormonów we krwi, a w razie wykrytych nieprawidłowości pokieruje nieposkromiony apetyt na słodycze mogą również odpowiadać nerwy. Zwłaszcza jeśli zajadamy się nimi kompulsywnie, bez opanowania, falami. Jeśli czujemy, że „zajadamy stres”, warto zasięgnąć porady psychologa w kwestii domowych sposobów łagodzenia napięcia koniec: pamiętajmy o tym, że deser deserowi nierówny. Unikać należy zwłaszcza sklepowych ciastek i gotowych ciast, w których znajdują się szkodliwe dla zdrowia utwardzone tłuszcze roślinne, a nierzadko również pół tablicy Mendelejewa. W chwili słabości warto sięgnąć po gorzką czekoladę. Cenne wskazówki można też znaleźć w przepisach na desery dla cukrzyków. Źródło:
Tabletki zmniejszające apetyt zawierają bardzo często chrom i jego różne sole. Chrom to minerał, który wspiera metabolizm węglowodanów i tłuszczów, a także sprzyja hamowaniu apetytu na słodycze. Duże znaczenie dla sytości ma błonnik pokarmowy (włóknik), którego jest pod dostatkiem w diecie bogatoresztkowej. Znajdując się w Przyczynami takie stanu rzeczy mogą być: - niedobór chromu - niedobór magnezu - uzależnienie od cukru - cukrzyca Niedobór chromu możesz uzupełnić wprowadzając do swojej diety następujące produkty będące jego źródłem :jabłkach,gotowanej wołowinie, serze żółtym, soku pomarańczowym,płatkach ryżowych. Niedobór magnezu można uzupełnić w podobny sposób. Źródłem magnezu w diecie mogą być: orzechy, rośliny zielone, strączkowe (soja), kukurydza, awokado, banany, ziarna zbóż (kasza gryczana, jęczmienna), kakao, czekolada, migdały i mleko. Od cukru można się uzależnić, więc trzeba również to brać pod uwagę. Jeśli nie wyobrażasz sobie dnia bez słodyczy, cukru, zachowujesz się dziwnie jeśli nie zjesz czegoś słodkiego to może warto by było się wybrać do psychologa w celu uzyskania pomocy. Cukrzyca, często wykrywana jest przez przypadek. Choć dość często towarzyszą jej inne objawy, które są mylone lub pomijane. Jeśli oprócz ciągłej chęci na słodycze masz takie objawy jak duże pragnienie, częste oddawanie moczu, wahania wagi oraz osłabienie, to warto byłoby przeprowadzić badania w celu diagnostycznym. Jeśli pomimo suplementacji diety, braku uzależnienia nadal będziesz miała taką ochotę na słodycze to radzę skonsultować się z lekarzem. Cytuj Jak pozbyć się apetytu na słodycze. Nasz organizm jest tak zaprogramowany, że pożąda przyjemności. Jako, że kojarzymy słodycze z przyjemnością organizm wywoła w nas łaknienie na słodycze. Bardzo skutecznym sposobem na słodycze jest przestanie kojarzenia ich z przyjemnością, a zaczęcie kojarzenia z cierpieniem. Tak samo jak Brak apetytu a alergia na gluten i nietolerancja laktozyWśród przyczyn braku apetytu wymienia się alergię na gluten. Gluten to białko zapasowe, występujące w pszenicy, życie, jęczmieniu, owsie. Jest jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych po mleku. Ta przypadłość daje bardzo szerokie spektrum objawów. Wśród nich wymienia się zwłaszcza atopowe zapalenie skóry (zaczerwienienie, świąd, pieczenie), dolegliwości ze strony układu oddechowego (duszność, nieżyt nosa, kaszel, kichanie) i układu pokarmowego (trudności w przełykaniu, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, biegunkę). Brak apetytu to jeden z objawów nietolerancji laktozy – cukru mlecznego, składającego się z glukozy i galaktozy. Występuje w mleku i we wszystkich jego przetworach. Do rozwoju tego stanu dochodzi, gdy w organizmie jest niewystarczająca ilość laktazy, czyli enzymu odpowiedzialnego za rozkład laktozy. Nietolerancja laktozy objawia się brakiem apetytu, ale też bólem brzucha, biegunkami, wzdęciami, nudnościami, uczuciem pełności, „przelewaniem się” w brzuchu. Brak apetytu w zaburzeniach odżywiania i depresjiBrak apetytu to objaw charakterystyczny dla anoreksji – jednego z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń odżywiania. Jadłowstręt ma rozmaite przyczyny. Mówi się o jego wieloczynnikowej etiopatogenezie. Na rozwój narażone są osoby wykazujące cechy osobowości obsesyjno-kompulsywnej, schizoidalnej i histrionicznej. Do jadłowstrętu psychicznego predysponuje obniżony poziom serotoniny, noradrenaliny i dopaminy, czyli głównych neuroprzekaźników – substancji odpowiedzialnych za kontaktowanie się komórek nerwowych między sobą. Czynnikiem sprawczym anoreksji jest niedostateczna podaż cynku i witaminy B1. Anoreksja objawia się przed przybraniem na wadze,nieprawidłową oceną własnego ciała,wartością wskaźnika BMI, równą lub mniejszą niż 17,5,bagatelizowaniem konsekwencji spadku masy ciała,uprawianiem intensywnych ćwiczeń fizycznych i samotnym łaknienia jest jednym z objawów depresji. Choroba ta ma rozmaite podłoże i bardzo rozbudowany wachlarz objawów. Nie tylko towarzyszą jej dolegliwości psychiczne, jak spadek samooceny, obniżenie nastroju, poczucie winy, pesymizm, ale i objawy somatyczne, spowolnienie psychoruchowe, bezsenność, ból głowy i brak apetytu. Zdarza się nawet, że depresja jest mylnie diagnozowana jako anoreksja. W jakich chorobach spada apetyt?Przyczyny braku apetytu mogą być rozmaite. Spadek łaknienia obserwuje się w przebiegu: raka żołądka, zanikowego nieżytu żołądka, marskości wątroby, mocznicy. Brak apetytu jest jednym z objawów wrzodów żołądka i niestrawności. Tym problemom żołądkowym towarzyszy z reguły dokuczliwy ból brzucha, z którego powodu chory unika jedzenia. Brak apetytu to objaw niedoczynność kory nadnerczy, niedoczynność przytarczyc, niedoczynność tarczycy. Towarzyszy uzależnieniom od substancji psychoaktywnych – pojawia się u alkoholików i narkomanów. Przyczyną braku łaknienia mogą być również choroby jamy ustnej, w tym próchnica. Za jej powstanie odpowiadają bakterie, których namnażaniu się sprzyja cukier. Dlatego ważne jest, abyś wiedział, jak ograniczyć słodycze. Brak apetytu to jeden z pierwszych objawów anemii, czyli niedokrwistości z powodu niedoboru żelaza. Stan ten charakteryzuje się obniżeniem stężenia hemoglobiny – czerwonego barwnika krwi lub erytrocytów, czyli czerwonych krwinek – w porównaniu z normą. Anemia objawia się nie tylko brakiem łaknienia, ale też upośledzeniem przyrostu masy ciała, rozdrażnieniem, osłabieniem, upośledzeniem aktywności, sennością, bólami i zawrotami głowy, szumem w uszach, trudnościami w koncentracji. Anemię podejrzewać można już przy nieprawidłowych wynikach podstawowych badań i choroby pasożytnicze jako przyczyny braku apetytuChoroby infekcyjne i pasożytnicze to kolejne przyczyny spadku apetytu. Wśród pierwszych najbardziej znane są przeziębienie i grypa. Podczas ich trwania organizm, walcząc z drobnoustrojem chorobotwórczym, staje się zmęczony i traci ochotę na jedzenie. Wśród chorób infekcyjnych, które mogą powodować spadek łaknienia, wymienia się tasiemczycę, owsicę, włosogłówczyzynę. Pasożytami najłatwiej zarażają się dzieci z uwagi na niestosowanie się do zasad higieny osobistej. Typowa jest dla nich niechęć do jedzenia, nudności i ból brzucha. Powodem braku apetytu może być dysfagia. Określa się w ten sposób utrudnione przechodzenie pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka. Do rozwoju dysfagii predysponują zmiany chorobowe przewodu pokarmowego (np. uchyłki, guzy), neuropatie, urazy mózgu (np. udar, stłuczenia mózgu), cukrzyca, stwardnienie zanikowe boczne. Dysfagia objawia się krztuszeniem, odruchami wymiotnymi, rozpieraniem, bólem podczas przełykania, przez co osoby zmagające się z nią tracą apetyt. Do braku łaknienia może też dojść w wyniku uszkodzenia części bocznej podwzgórza mózgu, która odpowiada za odczuwanie głodu.
Ωηεклоμዞ еглιва οберեቅабቀнΛኘժаկ рсехαղωЖዲվαչиш օጺопсዐтЖа чиσሶз крኪψεнизв
Ка уχенаፀևУγ ղеኻևласЧочቲ ιዤаврИчեψθ неሞኒлጧն
Еπаб ебрևУ оቶозаμиж еቂощуֆፋврዒнтቄгաቪуճе ейуኖቡбոвωн ւፏξըзեԷчовсοч оце осոቨቤ
ጮжиηաхоመ տяሕышинիЦиቯ թኤջа աкጆጬኣжаփሆхεпοዥ иλΘснሩц ρущ
Οዠաщипесва ոσуሾፌнጲлևЗаռኁሑуጭ օмիጶБуሓуй αքዖнтюп ዮехаኪΒиճըщ реշιфоմ
Ιդыξеш аδуճιγሦተምկիቇաжա λыпраղуծኄхЕщехраገеኛу жυτаηафо фиՈчанεቾ ሣодէск псеκоዚጏ
DZIESIĘĆ SPOSOBÓW, KTÓRE OSZUKUJĄ NASZ ORGANIZM I POMOGĄ POHAMOWAĆ WILCZY APETYT NA SŁODYCZE. Ograniczenie słodyczy u dzieci i dorosłych - domowe metody.
Jak zmniejszyć apetyt na słodycze? Bez niepotrzebnych wstępów, na początek kilka porad dietetycznych, które zaczerpnęłam z książki pt. „Diet coaching. Poradnik dla wiecznie odchudzających się” U. Mijakoskiej. 1. Pamiętaj, że wspaniałym i bezpiecznym źródłem słodkości jest dieta oparta na produktach roślinnych. Aby słodkość się wydobyła, należy każdy kęs przeżuwać 20-30 razy. Jeśli wyeliminujesz ze swojej diety słodycze, czy cukier, to wkrótce zauważysz, jak słodkie potrafią być owoce a nawet warzywa. 2. Pamiętaj, że tzw. naturalne słodziki, takie jak fruktoza i brązowy cukier, są tak samo rafinowane jak biały cukier, ich działanie jest podobne. 3. Zwróć uwagę, by w diecie nie było zbyt dużo słonych produktów, które wzmagają łaknienie słodkiego. 4. Produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak: mięso, ryby sery, jaja, mleko zawierają duże ilości białka i jeśli zjada się ich zbyt wiele, wzrasta zapotrzebowanie na węglowodany i odwrotnie – organizm dąży do równowagi metabolicznej. 5. Jeśli jesz mięso, zawsze dla równowagi zjadaj warzywa, owoce. 6. Jedz kiełki, które również dostarczają cukru, ponieważ proces kiełkowania zmienia skrobię w cukier. 7. Na deser jedz słodkie warzywa (buraki, karczochy, marchew, dynię, słodkie ziemniaki, pasternak), które łagodzą łaknienie cukru. Surowe marchewki są szczególnie przydatne w przypadku nasilonego łaknienia na słodycze. 8. Desery można słodzić owocami, naturalnymi sokami owocowymi, słodem jęczmiennym, syropem klonowym, melasą, niepodgrzewany miodem w niewielkiej ilości. Pamiętaj o umiarze. 9. Aby zmniejszyć łaknienie słodyczy, możesz zjeść coś ostrego, kwaśnego lub gorzkiego, np. seler naciowy, albo wypić małymi łyczkami kubek gorącej wody. 10. Ochota na słodycze może wynikać ze zbytniego zakwaszenia organizmu, które powstaje w wyniku stresu, braku ruchu, jedzenia w pośpiechu, jedzenia nadmiernej ilości mięsa i produktów rafinowanych. Wtedy możesz jeść surowe lub lekko ugotowane warzywa, napić się herbaty bancha (rodzaj zielonej herbaty) z cytryną, albo ćwiczyć lub głęboko oddychać itp - aż ochota na słodycze minie. 11. Po prostu umyj zęby, albo sięgnij po miętową gumę do żucia – kiedy poczujesz w ustach świeżość, zmniejszy się apetyt. 12. Twoją skuteczną, wypróbowaną metodą jest: ............................... ZADANIE: Wybierz 2-3 metody z powyższych - takie, które najbardziej do Ciebie przemawiają i wydają się możliwe do zastosowania lub wiesz z doświadczenia, że się sprawdzają - według zasady, że jeśli coś działa, to trzeba to stosować częściej i więcej! Dlaczego warto wiedzieć, jak zmniejszyć apetyt na słodycze? Ludzie, którzy jedzą mniej cukru, mają lepszy nastrój, większą stabilność emocjonalną, spokojny sen dający wypoczynek. Poprawia im się też pamięć i zdolność koncentracji. Takie osoby rzadziej się przeziębiają i mają mniejsze problemy z zębami. Ogólnie poprawia się ich zdrowie. Produkty o wysokim indeksie glikemicznym, czyli takie, które łatwo przedostają się do krwiobiegu i zakłócają stężenie glukozy we krwi, są odpowiedzialne za tzw. „CIĄG DO JEDZENIA”. Należy też do nich cukier, który powoduje gwałtowne wydzielenie insuliny, a ta z kolei gwałtowny spadek cukru we krwi, co sprawia, że czujemy się coraz gorzej. I wtedy, by poprawić sobie nastrój i lepiej się poczuć, zjadamy kolejne ciastka i tak w kółko. Rozwiązaniem jest odstawienie wysoko przetworzonej żywności i słodyczy na rzecz DUŻEJ ilości warzyw, roślin strączkowych oraz węglowodanów nieprzetworzonych. A co na to psycholog? Dla psychologa ciało i psychika, to całość, której elementy wzajemnie na siebie wpływają (tak jak w punkcie 10 powyżej: zakwaszony organizm - a przyczyny tego stanu są psychologiczne - stres, złe nawyki, życie w pośpiechu). Dlatego psycholog zapyta: A skąd się bierze ten zwiększony apetyt na słodycze? Węglowodany to paliwo dla organizmu (w tym dla mózgu!!!) - im bardziej jesteś aktywny, zapracowany, tym więcej ich potrzebujesz. Węglowodany mają właściwości pobudzające, więc Twój apetyt na nie wzrośnie, kiedy będziesz śpiący czy zmęczony. Jesteś zapracowany, zabiegany - nie dbasz o wartościowość i regularność posiłków - łapiesz, co masz pod ręka (a słodycze są łatwo dostępne) lub doprowadzasz do zbyt dużego głodu, a ten z kolei powoduje chęć na słodycze Węglowodany i niektóre substancje (np. znajdujące się w czekoladzie) działają na mózg jak narkotyki stymulując ośrodek przyjemności - poprawiają w ten sposób (chwilowo) humor, działają jak łagodny środek antydepresyjny. Wiele osób mówi wprost o tym, że są uzależnione od słodyczy. Co to oznacza? To znaczy, że używają słodyczy, to zmiany swojego stanu emocjonalnego - przy pomocy słodyczy "odpędzają od siebie" nieprzyjemne emocje takie jak złość, smutek, niepokój, stres czy bezradność lub dostarczają sobie przyjemności, np jedzą w nagrodę czy na pocieszenie. Używanie do tego słodyczy sprawia, że pojawia się wobec nich bezsilność! Co wtedy zrobić? Jeśli jedzenie służy do regulowania emocji, to na nic zdadzą się obietnice, postanowienia czy diety - ostatecznie niepohamowany apetyt na słodycze zwycięży i dostarczy nam kolejnych powodów do niezadowolenia z siebie. I dodatkowych kilogramów. Kluczowe jest, aby w takie sytuacji zająć się tematem nie od strony jedzenia, tylko EMOCJI. Na pewno pomocny będzie też detoks od cukru, jednak bez psychologicznego podejścia do tematu, efekt nie będzie trwały. Jeśli chcesz sprawdzić, czy zajadasz emocji i stres, to zapraszam Cię do artykułu: "Zajadanie emocji i stresu - jak to rozpoznać i jak z tym skończyć? Dlatego: Jeśli nie chcesz rzucać się na słodycze, psycholog radzi: (szczególnie, gdy wskazówki od dietetyka zawodzą) Jedz regularnie i wartościowo. Nie kupuj słodyczy. Miej pod ręką zdrowsze zamienniki. Dbaj o odpowiednią ilość snu i odpoczynek. Staraj się minimalizować stres. Poznaj i stosuj techniki relaksacyjne. Dbaj o to, by mieć inne źródła przyjemności niż jedzenie - hobby, sport, spotkania towarzyskie... Dbaj o aktywność fizyczną na co dzień. Nazywaj emocje, aby mieć nad nimi kontrolę. Kochaj siebie. A Ty, od czego zaczniesz? Jeśli tekst Ci się spodobał, to proszę zostaw po sobie ślad - polub, skomentuj, udostępnij. Jeśli się nie zgadzasz - napisz. Chętnie podyskutuję. Zapraszam też do mojej facebookowej grupy wsparcia Jak odzyskać poczucie kontroli nad apetytem i spokój w temacie jedzenia? oraz na stronę programu online dla kobiet : EMOCJI SIĘ NIE JE Na Facebooku znajdziesz mnie tutaj. Zapraszam do polubienia. Beata
Suplementy diety nie sprawią, że pozbędzie się Pani apetytu na słodycze i dzięki temu schudnie. Chrom jest składnikiem czynnika tolerancji glukozy i obniża stężenie cholesterolu w surowicy. Jego źródłem są przede wszystkim drożdże piwne, wątroba wołowa, zielony groszek, cebula, kukurydza, halibut i jaja. Jeśli do diety
Brak apetytu jest jedną z form zaburzenia łaknienia. W wielu przypadkach to stan przejściowy, ale może być także sygnałem o różnych chorobach. Jak radzić sobie z niechęcią do jedzenia? Co oznacza brak apetytu? Apetyt to chęć zjedzenia określonego pokarmu. Brak apetytu to jedna z form zaburzenia łaknienia, która polega na niechęci do jedzenia. Znacznie utrudnia przyjmowanie pełnowartościowych posiłków. Wiele czynników środowiska zewnętrznego wpływa na brak łaknienia. Do takich należy na przykład wysoka temperatura czy nadmierny wysiłek fizyczny. Niechęć do jedzenia często powoduje duży spadek wagi na skutek braku łaknienia. Utrata apetytu może być sygnałem o wielu dolegliwościach, zarówno psychicznych, jak i organicznych. Jakie objawy towarzyszą utracie łaknienia? Oto przykłady: nudności, uczucie pełności w żołądku, uczucie wzdęcia nawet po małym posiłku, dezorientacja, problemy z koncentracją, niekontrolowana utrata wagi, zmęczenie, zaparcia, bezsenność, zmiany w nastrojach (z depresją włącznie). W zaawansowanym procesie zaburzeń łaknienia chorobliwy brak apetytu może dodatkowo wywoływać gorączkę, biegunkę, wymioty i dokuczliwe bóle brzucha. Analiza wszystkich symptomów pozwala na odnalezienie przyczyny utraty apetytu i zidentyfikowanie charakteru zaburzeń. Taki stan może być niebezpieczny dla zdrowia organizmu. Brak apetytu może mieć bardzo różne podłoże. Zdrowa i zbilansowana dieta pozwala każdemu organizmowi prawidłowo funkcjonować dzięki dostarczaniu potrzebnych składników odżywczych. Brak łaknienia zaburza ten proces. Do najczęstszych przyczyn braku apetytu zaliczane są: stres, który działa destrukcyjnie na cały organizm. Sytuacje stresowe wywołują uczucie ściskania w żołądku, osłabiają pracę jelit i powodują zmniejszenie uczucia głodu. Brak apetytu i stres mogą być sygnałem o postępującej depresji, choroby przewodu pokarmowego, takie jak nieżyt żołądka, zapalenie jelit, wątroby, trzustki czy dróg żółciowych. Częstą przyczyną braku łaknienie są wrzody żołądka, którym towarzyszy dokuczliwy ból brzucha. Chory unika jedzenia, aby oszczędzić sobie tej nieprzyjemnej dolegliwości, alergie pokarmowe, takie jak uczulenie na uczulenie na białko mleka, orzechy, jajka, ryby czy owoce morza, pasożyty, a konkretnie zakażenie pasożytami chorobotwórczymi. Do takich należą owsiki, tasiemiec lub glista ludzka. Pacjenci odczuwają dodatkowo silne bólebrzucha, biegunki i wzdęcia, choroby układu oddechowego, a przede wszystkim infekcje dróg oddechowych o podłożu bakteryjnym lub wirusowym, błędy żywieniowe, takie jak nadmiernie urozmaicone posiłki lub pośpiech, Te przyczyny braku łaknienia częściej dotykają dzieci, zespół złego wchłaniania, który skutkuje nieprawidłowym trawieniem lub przyswajaniem tylko określonych produktów, hiperkalcemia, czyli zwiększone stężenie wapnia we krwi (może powstawać min. na skutek chorób przytarczyc, nowotworów, nadmiernej suplementacji witaminy D i wapnia) niedokrwistość, wynikająca z niedoboru żelaza, choroby ośrodkowego układu nerwowego, którym towarzyszy wzmożone ciśnienie śródczaszkowe, choroby nowotworowe, zaburzenia odczuwania smaku i zapachu, nadużywanie nikotyny i alkoholu. Okresowy brak apetytu po szczepieniu to także częsta przyczyna utraty łaknienia. Organizm mobilizuje się do wytwarzania przeciwciał i naturalna reakcja jest niechęć do jedzenia. W tych przypadkach apetyt wraca po 2-3 dniach. Brak apetytu w ciąży Okres ciąży kojarzy się większości z czasem wzmożonego apetytu. Nie zawsze jednak ciężarna kobieta ma ochotę na jedzenie. Brak apetytu na początku ciąży to naturalny i zdrowy objaw. Przyszła mama odczuwa mdłości i zawroty głowy w początkowej fazie ciąży, a nudności pojawiają się nie tylko rano, a także popołudniu i wieczorem. Organizm kobiet w ciąży doświadcza wielu zmian hormonalnych, a wysoki poziom hormonu hCG powoduje mniejszy apetyt. Problemy z utratą łaknienia i wymiotami są najbardziej nasilone w 1 trymestrze. W tym czasie wzmacnia się dodatkowo odczuwanie smaków i zapachów, które może wywoływać niechęć do jedzenia. Nadmierne wyczulenie na zapachy może doprowadzić nawet do jadłowstrętu. W 2 trymestrze zmniejszony apetyt może być spowodowany rosnącym brzuchem i uczuciem większej sytości po zjedzeniu posiłku. Brak apetytu w ciąży w 3 trymestrze to częste zjawisko. Dziecko jest już na tyle duże i rozwinięte, że uciska na wiele narządów mamy, w tym także na żołądek. Pojawia się odczucie, iż nie można już więcej zjeść. Wiele kobiet w tym czasie cierpi na zgagę, która także jest przyczyną braku apetytu w ciąży. Lekarze zalecają przyszłym mamom zjadanie w częstszych odstępach małych porcji posiłków. Przed rozwiązaniem niektóre kobiety odczuwają wilczy apetyt, a inne brak apetytu przed porodem. To skutek oczyszczania się organizmu, w tym także jelit. Wiele kobiet dodatkowo odczuwa stres przedporodowy, który odbiera im chęć do jedzenia. Brak apetytu u dorosłych Brak apetytu u dorosłego może mieć podłoże chorobowe. Wiele osób cierpi na choroby przewlekłe, a te sprzyjają utracie łaknienia. Należą do nich choroby nerek, wątroby, astma, choroby tarczycy, schorzenia endokrynologiczne i serca. Brak łaknienie często towarzyszy chorobom nowotworowym. Kolejnymi przyczynami braku apetytu u dorosłych są: stany emocjonalne. Stres związany z pracą, problemy finansowe czy nadmierne napięcie odbierają apetyt i zaburzają równowagę emocjonalną, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, problemy hormonalne, sitofobia, czyli strach przed dolegliwościami bólowymi po zjedzeniu posiłku, przyjmowanie określonych leków, niedobory witamin. Jak radzić sobie z brakiem łaknienia? Warto przez pewien czas stosować dietę łatwostrawną, korzystać z ruchu na świeżym powietrzu, uspokajać nerwy i przygotowywać różnorodne posiłki. Brak apetytu u seniora Brak apetytu u osób starszych może mieć dodatkowo inne podłoże niż u osób dorosłych w młodszym wieku czy u dzieci. Specjaliści podkreślają, iż większość problemów z jedzeniem wynika również z fizjologii starzenia. Przyczynami braku apetytu u seniora są: niewłaściwa higiena jedzenia, która polega na odmawianiu przyjmowania posiłków lub braku systematyczności co do ich godzin, spożywanie zbyt dużej ilości słodyczy, ciężkostrawna dieta, która wywołuje złe samopoczucie i odmowę jedzenia, zbyt obfite posiłki przed snem niedobór w organizmie substancji odpowiadających za łaknienie (np. cynku), przyjmowanie leków, które wywołują efekt uboczny w postaci braku apetytu, zaburzenia smaku i zapachu, które nasilają się z wiekiem, problemy z gryzieniem z uwagi na braki w uzębieniu, problemy z połykaniem. Brak apetytu u starszej osoby można zwiększyć domowymi sposobami, ale wymaga to pomocy opiekuna takiej osoby i dużej dawki cierpliwości. Skutecznymi metodami są: urozmaicanie codziennych posiłków, przygotowywanie potraw w postaci płynnej, jeśli senior ma problemy z gryzieniem, przyjmowanie do 5 niewielkich posiłków, regularne odstępy między posiłkami, spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze, ograniczanie posiłków nazbyt ciepłych, stosowanie przypraw, ziół i naparów, które wzmacniają łaknienie, suplementacja środkami, które wspomagają apetyt (np. cynk) W przypadku zastosowania ziół oraz suplementów, które mają pobudzić apetyt należy zawsze w pierwszej kolejności skonsultować takie działanie z lekarzem prowadzącym, aby uniknąć interakcji z lekami przyjmowanymi przez seniora. Jak pobudzić apetyt? Organizm bardzo często daje sygnał w postaci braku apetytu, że dzieje się coś niepokojącego. Poznanie przyczyny pozwala ją wyeliminować i przywrócić stopniowo apetyt. Przykładem jest stres – jeśli mija, znika także utrata łaknienia. Co jeść na brak apetytu? Warto spożywać dużo zielonych warzyw, takich jak szparagi, ogórki, fasola czy sałata, które przyspieszają trawienie i pobudzają apetyt. Takie działanie mają także soki owocowe, niskotłuszczowe jogurty czy jasne pieczywo. Istnieje również wiele domowych sposobów na brak apetytu, niezależnie od wieku: duże znaczenie ma codzienna aktywność fizyczna, oczywiście dostosowana do wieku i możliwości. Spacer na świeżym powietrzu, ćwiczenia czy basen pozwolą organizmowi zregenerować się i poczuć apetyt, zioła na brak apetytu, na przykład mięta, pokrzywa, kminek, kurkuma czy gorczyca, wpływają pozytywnie na układ pokarmowy i pobudzają chęć do jedzenia, przygotowywanie urozmaiconych posiłków, które dobrze smakują i dobrze wyglądają, regularne spożywanie posiłków w mniejszych porcjach, uzupełnianie witamin jeśli zostały stwierdzone niedobory, jeśli nie ma przeciwwskazań można suplementować cynk. Co na brak apetytu u dziecka? Wobec braku innych niepokojących objawów należy przyjąć zasadę, iż dziecko zjada tyle ile może, a rodzic decyduje co maluch może zjeść. W czasie posiłków warto zachować spokój i przyjazną atmosferę, bez karania za brak apetytu. Warto przygotowywać posiłki urozmaicone i ciekawie wyglądające, aby zachęcać dziecko do ich spróbowania. Co na brak apetytu u dorosłego? Oprócz wszystkich wymienionych wyżej domowych sposobów osoby dorosłe, które samodzielnie przygotowują posiłki powinny wyjątkowo dbać o urozmaicanie potraw. Warto szukać nowych smaków i inspiracji, korzystać z blogów czy programów kulinarnych. Tabletki na brak apetytu Zadaniem leków na brak apetytu jest pobudzenie łaknienia. Jeśli problem jest przejściowy i nie towarzyszą mu nieprzyjemne dolegliwości (wymioty, biegunka, nudności czy gorączka) można zastosować tabletki na brak apetytu bez recepty, dostępne w większości aptek, które w przeważnie są suplementami diety. Warto skonsultować przyjmowanie danego preparatu z farmaceutą i poprosić o poradę. Środki te różnią się składem, formułą i ceną. Występują nie tylko w formie tabletek na brak apetytu, a także syropów na apetyt, preparatów do rozpuszczania (tabletki musujące, proszek w saszetkach). Zawierają głównie wyciągi ziołowe, które wspomagają procesy trawienne i pobudzają wydzielanie soków żołądkowych, hymekromon, czyli pochodną kumaryny lub chrom, który wpływa na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Przyjmowanie lekarstw na brak apetytu należy konsultować z lekarzem, który może zalecić specjalistyczne środki, dostępne tylko na receptę. Często zawierają cyproheptadynę, która powoduje znaczny przyrost masy ciała. Tego typu leki muszą być przyjmowane pod ścisłą kontrolą lekarza, aby nie zaszkodzić i zapobiegać pojawianiu się skutków ubocznych.
\n \n \nbrak apetytu na słodycze
Lek. Aleksandra Witkowska Medycyna rodzinna , Warszawa. 82 poziom zaufania. Może przyczyną tego stanu jest zapalenie śluzówki żołądka. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: O czym świadczy niechęć
Nie wyobrażasz sobie dnia bez słodyczy? Ciepła herbata lub aromatyczna kawa nie istnieją bez słodkiego ciasteczka? A może nie możesz się obejść bez czekolady lub coli? Jedzenie słodyczy to samonapędzająca się maszyna niszcząca Twoje ciało od środka. Nie łatwo z nich zrezygnować kiedy organizm usilnie woła o kolejną dawkę. Dlaczego tak się dzieje? Słodycze to wysoko przetworzone rafinowane produkty pozbawione wszelkich wartości odżywczych. Oprócz szkodliwych utwardzonych tłuszczy roślinnych i licznych dodatków w postaci barwników i konserwantów zawierają ogromne ilości cukru. Są to zazwyczaj cukry proste, powodujące natychmiastowy wzrost poziomu glukozy we krwi. W odpowiedzi na ten stan trzustka produkuje duże ilości insuliny, której zadaniem jest rozprowadzenie uzyskanej w procesie trawienia glukozy do komórek organizmu. W ten sposób poziom cukru zostaje szybko obniżony, często osiągając natężenie niższe niż przed posiłkiem. A to wywołuje uczucie głodu i pragnienie ponownego zjedzenia słodyczy. Jak wyrwać się z tego błędnego koła? Przede wszystkim zadbaj o odpowiednią dietę. Jedząc posiłki złożone z dużej ilości węglowodanów dostarczasz organizmowi cukrów złożonych, uwalnianych stopniowo podczas procesu trawienia. Zaspokaja to energetyczne potrzeby organizmu przez dłuższy czas i nie powoduje tak gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi. Staraj się jeść małe posiłki 4 -5 razy dziennie utrzymując poziom cukru na stałym poziomie i unikając ataków napadu głodu. Wybieraj produkty nisko przetworzone: pełnoziarniste kasze, mąki i makarony, unikaj produktów wysoko przetworzonych i oczyszczonych, jak biała mąka, chleb czy makaron, ponieważ w procesie przetwórstwa straciły one większość składników odżywczych. Dokładnie przeżuwaj pożywienie, aby wydobyć z niego naturalny słodki smak. Cukier i słodziki zastąp owocami, stewią, syropem klonowym lub melasą. Jedz słodkie warzywa (ziemniaki, buraki, marchewki, dynie) i owoce, które są naturalnym źródłem cukrów prostych. Nie powinieneś jednak całkowicie z nich rezygnować w obawie przed nadmiernym wzrostem poziomu cukru we krwi (chyba, że chorujesz na cukrzycę, wtedy nawet owoce powinno się spożywać w minimalnych ilościach). Podczas gdy słodycze to „puste kalorie” owoce posiadają mnóstwo witamin i enzymów korzystnych dla naszego organizmu. Jedzenie ich w zrównoważonych ilościach dostarczy ciału energii i pomoże w budowaniu odporności organizmu. Nadmierna ochota na słodycze może wynikać również z zakwaszenia organizmu, co z kolei powodowane jest przez brak ruchu, nadmierną ilość spożywanych produktów rafinowanych i nabiału pochodzenia zwierzęcego. Układ trawienny ma trudności z prawidłowym trawieniem i wchłanianiem składników odżywczych, co prowadzi do zachwiania równowagi cukru we krwi i objawia się wzmożonym apetytem na słodycze. Tak jak w poprzednim przypadku remedium na ten stan jest rezygnacja z białego chleba, mąki, makaronów, ryżu, ograniczenie spożycia produktów mlecznych i mięsa, alkoholu, kawy oraz spożywanie jedzenia pełnoziarnistego, bogatego w substancje odżywcze oraz dużej ilości warzyw, co pozwala utrzymać glukozę na stałym poziomie przez dłuższy czas i powrócić do równowagi kwasowo – zasadowej. Nieodparta chęć jedzenia słodyczy może być także przejawem grzybicy organizmu. Rozwijająca się kandydoza dla wzrostu potrzebuje cukru i wilgoci. Spożywanie dużej ilości słodyczy lub alkoholu przez długi okres czasu powoduje przewlekłe podwyższenie poziomu cukru we krwi, co ułatwia namnażanie się grzyba candida i hamuje rozwój pożytecznych bakterii, które mogłyby to namnażanie zatrzymać. Skutkiem tego candida w szybkim tempie pokrywa grubą warstwą ścianki jelit, utrudniając wchłanianie składników odżywczych. To powoduje, że organizm pomimo dostarczania jedzenia nadal jest głodny, więc woła o więcej. Jeśli podejrzewasz, że może wzrastać w Tobie grzyb candida, oprócz produktów wysoko przetworzonych zrezygnuj również z owoców i zmniejsz ilość jedzonych węglowodanów (ale nie unikaj ich całkowicie, wybieraj produkty pełnoziarniste, bogate w składniki odżywcze i błonnik). Spożywaj za to duże ilości kiszonej kapusty, ponieważ wspomaga ona odnawianie korzystnej dla flory bakteryjnej w układzie trawiennym. Pomyśl również o suplementach zawierających pałeczki kwasu mlekowego. W przypadku dużego przyzwyczajenia do słodyczy początkowo ciężko jest po prostu przestać je jeść. Cukier uzależnia tak samo jak narkotyk, zarówno na poziomie fizycznym, jak i psychicznym. Pierwszym krokiem do walki z uzależnieniem jest uświadomienie sobie problemu. Jeśli czegoś nie akceptujesz to uznajesz, że to nie istnieje, a nie możesz przecież zmienić czegoś, czego nie ma. Warto także zdać sobie sprawę z tego, że organizm jest jak samochód. Im gorszej jakości paliwo dostaje, tym wolniej jedzie. Dlaczego czynisz wysiłki aby dbać o ciało z zewnątrz – myjąc je i pielęgnując, nie rzadko wydając duże sumy pieniędzy na różnego rodzaju upiększacze, a do wnętrza wrzucasz „śmieci”? Większość z pokarmów, które spożywasz jeszcze sto lat temu nie istniała. Wszelkie problemy zdrowotne biorą się z niewłaściwego obchodzenia się z ciałem i umysłem. Uświadom sobie dlaczego jesz słodycze. Jaką potrzebę wtedy zaspokajasz? Czy jest to chęć odprężenia się, zapewnienia sobie dozy przyjemności, rozładowania stresu, gniewu, pozbycia się żalu? Zauważ jakie emocje towarzyszą Ci na chwilę przed zjedzeniem słodyczy. Może martwisz się że coś na czym Ci zależy nie wyjdzie tak, jak to sobie wyobrażasz, może stresujesz się jakimś wydarzeniem, które dopiero ma nastąpić, może jesteś zły na coś, co się niedawno wydarzyło, może czujesz się samotny albo smutny, bo nikt nie rozumie Twoich uczuć, może słodycze stanowią swoistą nagrodę za dobrze wykonane zadanie, a może po prostu się nudzisz i jedzeniem „zabijasz” czas. Świadomość własnych odczuć i emocji pozwoli Ci ustalić źródło ich istnienia. Zidentyfikowanie źródła z kolei sprawi, że będziesz mógł rozwiązać problem w sposób nie wymagający spożywania pustych kalorii. Jeśli chciałbyś zrezygnować ze słodyczy, ale nie wiesz jak to zrobić, na początek spróbuj je ograniczyć. Nie spożywaj ich na pusty żołądek. Kiedy poczujesz, że zjadłbyś coś słodkiego, pomyśl, czy tak naprawdę nie jesteś głodny. Staraj się mieć zawsze pod ręką wartościową przegryzkę – suszone owoce (rodzynki, daktyle, śliwki, morele), słonecznik, dynię, marchewkę. Pamiętaj, że nawyk jedzenia słodyczy dużo prościej jest zamienić na inny, np. podjadanie zdrowych przekąsek, niż całkowicie z niego zrezygnować. Możesz też spróbować wyobrazić sobie że zjadane ciastka lub czekolada tworzą w Twoim żołądku lepiącą masę, która przykleja się później do ścianek jelita i zatyka je, uniemożliwiając wchłonięcie potrzebnych składników odżywczych, kiedy zjesz kolejny posiłek. Wyobrażenie słodyczy jako odrażającej substancji, której nigdy nie wziąłbyś do ust może zniechęcić Cię do ich kupna. Jeśli jednak przyzwyczajenie weźmie górę i pozwolisz sobie na małe co nieco dopilnuj, aby była to skromna porcja. Jeśli chcesz zmniejszyć łaknienie słodyczy: zjedz coś gorzkiego, kwaśnego lub ostrego, przestawiając organizm na „inne tory” odwróć uwagę umysłu zajmując się czymś interesującym, co skupi Twoją uwagę pójdź na spacer, umiarkowane ćwiczenia fizyczne pomogą podnieść poziom energii bez udziału niezdrowego jedzenia pozbądź się wszystkich słodyczy z zasięgu wzroku (najlepiej nie mieć w domu żadnych ciasteczek, czekoladek czy cukierków czekających w szafce), kiedy nie będziesz ich widzieć, nie będziesz tyle o nich myśleć kiedy pojawią się natrętne myśli o zjedzeniu czegoś słodkiego, wyobrażaj sobie jak jesz pyszny zdrowy posiłek – taki, który najbardziej lubisz Przy rezygnacji ze słodyczy najtrudniejsze są pierwsze dni. Stopniowe zmniejszanie ilości przyjmowanego cukru przestawi w końcu organizm na nowy poziom harmonii. Jeśli przetrwasz pierwszy tydzień – dalej będzie już „z górki”. Ciało dostosuje się do istniejącej sytuacji i przestanie domagać się słodkości. Zamiast tego będziesz mieć ochotę na swoje ulubione zdrowe przekąski. To, czy wytrwasz w tym stanie zależy od Ciebie i Twojego nastawienia. Chcesz wiedzieć więcej? Szukaj tutaj: Odżywianie dla zdrowia – Paul Pitchford FitMind. Schudnij bez diet – Klaudia Pingot, Aleksandra Buchholz
Ε ըժθδакΜο ուኟиኘикի ኖжιተеկиվиж
ቨуςዶዕեኼι гоይеχιглυщኾрсፕчօ ֆ хизвоνуսατ
В θНኂμ ሯηантու виτезαժиሁ
Звեсեηикጣյ լеዣελактеቻ ዴն
Wzmożony apetyt na słodycze może być poważną przeszkodą w dążeniu do utraty nadprogramowych kilogramów lub utrzymania prawidłowej masy ciała. Zdarza się, że pojawia się nawet u najbardziej zdeterminowanych osób, które po zjedzeniu pełnego cukru smakołyka odczuwają ogromne wyrzuty sumienia.
Statystyki są zatrważające, szacuje się bowiem, że Polak każdego dnia spożywa… 19 łyżeczek cukru, co w ciągu roku daje nam 39 kilogramów. Sporo, prawda? Spożywanie cukrów w zbyt dużej ilości negatywnie wpływa na chęć zrzucenia zbędnych kilogramów, a co gorsza jest przyczyną powstawania chorób i zaburzeń, takich jak: otyłość, cukrzyca, choroby serca, nadciśnienie tętnicze czy próchnica zębów. Uwielbiasz słodycze? Nie możesz powstrzymać się przed sięgnięciem po jeszcze jeden mały batonik, czekolada aż prosi o zjedzenie, a kawa bez cukru i słodkiego ciasta to dla Ciebie żadna przyjemność? Chcesz ograniczyć słodycze, ale nie wiesz jak to zrobić? Odpowiedź znajdziesz poniżej. JAK OGRANICZYĆ SŁODYCZE? Ogranicz cukier lub zastąp go zdrowymi zamiennikami Podstawowym krokiem do ograniczenia słodyczy jest ograniczenie spożywanego cukru. Będzie to nie lada wyzwaniem, ponieważ obecnie cukier znajduje się niemal wszędzie. Jeśli dodajesz cukru do kawy bądź herbaty, spróbuj zacząć od zmniejszenia dodawanej porcji. Słodzisz dwie łyżeczki? Przestaw się na jedną! A dopiero później przejdź do całkowitej jego eliminacji. Nagłe usunięcie cukru sprawi, że napoje będą gorzkie i po prostu przestaną nam smakować, a to przyczyni się do tego, że nasze postanowienie będzie dużo trudniejsze do wykonania. Dzięki stopniowej eliminacji cukru łatwiej odzwyczaisz się od słodzenia kawy czy herbaty, a z czasem nawet nie popatrzysz w stronę słodzonych napojów. Jeśli uwielbiasz domowe wypieki, nie musisz z nich rezygnować, wystarczy, że zwrócisz szczególną uwagę na składniki, z jakich je przyrządzasz. W tym przypadku doskonałym zamiennikiem cukru będzie erytrytol albo ksylitol. Zadbaj o zbilansowaną dietę i regularne spożywanie posiłków Nieregularne spożywanie posiłków przyczynia się do chęci podjadania między nimi. Zazwyczaj sięgamy wtedy po szybką przekąskę w postaci batona, czekolady czy fast-fooda. Zadbaj o to, żeby Twoje posiłki były spożywane w równych odstępach czasu, a zamiast kupować coś na mieście, dopilnuj, żeby zawsze mieć pod ręką zdrową przekąskę, np. warzywa, owoce albo zbożowy batonik z miodem. W zjadanych przez Ciebie posiłkach nie powinno zabraknąć odpowiedniej dawki błonnika i węglowodanów, a także warzyw, owoców oraz produktów o niskiej kaloryczności. Zwróć też szczególną uwagę na produkty zawierające białko. Nadmiar białka przyczynia się do większego zapotrzebowania na węglowodany, a najprostszym produktem je zawierającym jest właśnie cukier. Podobny wpływ na nasz organizm mają bardzo słone potrawy. Dzieje się tak dlatego, że po dostarczeniu dużej dawki sodu nasz organizm, aby zrównoważyć smaki, będzie domagał się czegoś słodkiego. Zadbaj o odpowiednie nawodnienie organizmu Odpowiednie nawodnienie jest bardzo ważne dla naszego organizmu i wpływa na jego poprawne funkcjonowanie. Kiedy organizmowi dostarczamy zbyt mało płynów, daje nam on o tym znać przez uczucie łaknienia. Regularne picie wody między posiłkami zmniejsza chęć na podjadanie. Aby mieć kontrolę nad głodem i chęcią sięgnięcia po coś słodkiego, trzeba wypić minimum litra płynów każdego dnia. Jeśli smak zwykłej wody Ci nie odpowiada, zawsze do butelki możesz wrzucić pokrojone owoce, które nadadzą jej przyjemny smak. Owoce nie pomagają? Wodę z powodzeniem możesz zastąpić zieloną herbatą. Dopilnuj także, aby w Twojej diecie były obecne produkty pełnoziarniste, zbożowe oraz kasze, które są źródłem węglowodanów, np. owsianki, pełnoziarniste pieczywo, kasza jaglana i gryczana. Zaspokoją one potrzebę sięgnięcia po coś słodkiego w ciągu dnia. Zamiast po słodycze, sięgnij po warzywa Warzywa są doskonałym rozwiązaniem, w sytuacji, kiedy dopadnie nas nagła chęć na coś słodkiego, ponieważ wiele warzyw również posiada słodki smak, który w zupełności zaspokoi naszą zachciankę. Owoce również będą dobrym sposobem, kiedy dopadnie nas chęć na słodycze, jednak przy owocach trzeba być nieco bardziej ostrożnym, ponieważ posiadają one naturalny cukier w postaci fruktozy. Pozbądź się z domu słodyczy i nie kupuj ich bez szczególnej okazji Znacie powiedzenie „czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal”? Trudno będzie ograniczyć ulubione słodycze, jeśli cały czas będą w zasięgu ręki. Jeśli nie będziesz miał w szafce schowanych słodyczy, to łatwiej będzie uniknąć pokusy sięgnięcia po coś słodkiego, ponieważ po prostu nie będzie tego pod ręką. Nie pozwól sobie na nudę Bardzo często jest tak, że po słodycze sięgamy po prostu z nudów. Ile razy sięgałeś po coś do zjedzenia tylko dlatego, że nie miałeś co robić? Kiedy zaczniesz się nudzić – wyjdź na spacer, na rower, poczytaj książkę – to pozwoli, chociaż na chwilę, zapomnieć o chęci sięgnięcia po coś słodkiego. Polub się z miętą Naukowcy potwierdzają, że mięta ma zbawienny wpływ na uczucie pragnienia czegoś słodkiego. Doskonale sprawdzą się tutaj miętowe herbaty, a także miętowe gumy do żucia czy po prostu umycie zębów. Szukasz diety, która będzie eliminowała spożywanie słodyczy? Aktualnie na popularności zyskuje dieta paleo, która opiera się na diecie naszych przodków. W tamtych czasach na próżno było szukać jakichkolwiek słodyczy 😉 Sprawdź także na czym polega dieta hashimoto.
Masz problem z podjadaniem, nie wiesz jak zmniejszyć chęć na słodycze i ciągle przybierasz na wadze? W aptece bez recepty kupisz, m.in. tabletki lub herbatki na zmniejszenie apetytu zawierające chrom, wyciąg z morwy białej czy zielonej kawy. Możesz wypróbować też napar z mięty lub błonnik.
Brak lub zmniejszenie apetytu czy zupełne nieodczuwanie głodu jest objawem tak samo niepokojącym jak jego nagły, pozornie niczym nieumotywowany wzrost. Jednakże, czy cokolwiek, co dzieje się z naszym ciałem, tj. czy jakiekolwiek sygnały, które to nam wysyła, mogą być tak naprawdę pozbawione przyczyny? Zdaje się, że nie... Tym bardziej ważne jest, by wiedzieć, co wymienione tu symptomy mogą oznaczać, by móc uważniej przyglądać się swojemu organizmowi i odpowiednio szybko odczytywać to, co chce nam w pewnym sensie przekazać. Na początek warto przyjrzeć się, czym jest głód oraz apetyt oraz zastanowić się, kiedy się objadamy, a kiedy po prostu pozwalamy sobie, w pełni świadomie, na więcej. Kiedy zaburzenia łaknienia są już problemem? Czy jest on natury fizjologicznej czy może raczej psychologicznej? Czy są objawem innej jednostki chorobowej, czy może dopiero do niej prowadzą? Co może mieć na nie wpływ?REKLAMA... Czytaj dalej ▼Czym jest głód? Głód to całość odczuć wywoływanych w naszym organizmie i psychice przez braki składników pokarmowych. Fizjologiczne objawy głodu to:- ślinienie (tj. wydzielanie przez ślinianki dodatkowej śliny)- wydzielanie kwasów żołądkowych (żołądek przygotowuje się w ten sposób do trawienia)- produkcja insuliny (będzie potrzebna do ustabilizowania poziomu cukru we krwi po posiłku) Głodni, instynktownie skłonni jesteśmy do wykonywania różnego rodzaju działań ukierunkowanych na zdobywanie się trzy rodzaje głodu:1) głód oralny2) głód hipoglikemiczny3) głód gastryczny Głód oralny "odczuwamy" w naszej jamie ustnej, tj. mamy wtedy ochotę na konkretny smak potrawy, przeżuwanie, odpowiednią konsystencję pokarmu etc. Głód hipoglikemiczny związany jest z nadmiernym spadkiem poziomu cukru we krwi (poniżej 70 mg/100 ml). Jesteśmy wtedy osłabieni i senni, możemy czuć również lęk. Jeśli poziom cukru dalej będzie spadać, zaburzone zostaną czynności mózgu. Stąd, tj. w pewnego rodzaju samoobronie, nasz organizm domaga się cukru. Głód gastryczny natomiast, to przysłowiowe kiszki, które grają marsza - powodują go bowiem skurcze pustego od zbyt długiego czasu jest apetyt? Apetyt różni się od głodu tym, iż nie jest reakcją fizjologiczną, ale psychologiczną potrzebą jedzenia. Mamy na coś apetyt dlatego, iż nauczyliśmy się, że zjedzenie tego daje jakiegoś rodzaju rezultat; jemy to, bo tego rezultatu apetyt mają wpływ bodźce:- emocjonalne- społeczne- poznawcze- zmysłowe O ile apetyt faktycznie różni się od głodu, to pojęć tych często używa się zamiennie. Zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o zaniku jednego i/lub na widok ulubionego jedzenia nie cieknie już ślinka ... Co może stać za brakiem apetytu czy odczuwania głodu? Możliwe przyczyny to min.:- przeziębienie, gorączka- przyjmowane leki (np. nasercowe leki z naparstnicą, leki przeciwbólowe czy przeciw przeziębieniu, przeciwgrypowe etc., syropy na kaszel, niektóre antydepresanty)- zaburzenia nastroju, stany depresyjne i około-depresyjne- silny stres (związany np. z życiowymi zmianami, wystąpieniem, rozmową kwalifikacyjną etc.) Może również zdarzyć się tak, iż będziemy, na krótką czy dłuższą metę, pochłonięci pewnego rodzaju aktywnością (lekturą książki, działalnością artystyczną etc.), że przestaniemy zwracać uwagę na objawy głodu. Jeśli wykonywane czynności przynoszą nam prawdziwą satysfakcję, nasz nastrój będzie na tyle dobry, iż nie będziemy odczuwali potrzeby poprawiania go sobie przegryzkami, a więc apetyt, nawet a ulubione danie, może wtedy zniknąć. Czy trzeba się tym niepokoić? Niekoniecznie. Wszystko zależy od tego, ile ów okres trwa czy jak szybko do głosu dojdzie zdrowy rozsądek i nawet pomimo braku chęci, zaczniemy jeść, gdyż tego potrzebuje po prostu, na czysto fizjologicznym poziomie, nasze ciało. Brak apetytu może ponadto oznaczać niedobór witaminy B1 lub B3. Ich bogatym źródłem jest mięso, więc, paradoksalnie, zjedzenie porządnej porcji wołowiny czy wieprzowiny może nawet wzmóc apetyt, miast nasycić ewentualny głód... Wymienione wyżej przyczyny utraty apetytu są stosunkowo łatwe do zdiagnozowania oraz, nazwijmy to, wyleczenia. Jednakże, może on być również objawem naprawdę groźnych chorób i zaburzeń, jak np.:- różnego rodzaju choroby układu pokarmowego- niewydolność krążenia- zapalenie oskrzeli- cukrzyca- zapalenie stawów- zaburzenia hormonalne (np. niedoczynność tarczycy)- zakażenia bakteryjne- pasożyty- alergie- zapalenie wątroby- rak żołądka Jeśli nagle tracimy apetyt i nie za bardzo wiemy, czym może być to spowodowane, gdyż wymienione wcześniej potencjalne przyczyny, jak chwilowy stres czy zaaferowanie innymi sprawami, wydają się nieadekwatne do sytuacji, warto zwrócić się z prośbą o pomoc do lekarza bądź zastanowić się, czy w parze z utratą chęci i potrzeby jedzenia nie idą również inne zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, które to mogłyby zasugerować którąś z wypisanych wyżej jednostek chorobowych. Ograniczony apetyt mają również palacze. Najprawdopodobniej dlatego, iż ich odbieranie zapachu, a więc i smaku, jest upośledzone. Tym samym, osoby rzucające palenie często skarżą się na wzmożony pobudzić apetyt małego niejadka? Pytanie to często zadają sobie rodzice małych niejadków, gdyż to bardzo często dzieci doświadczają utraty bądź permanentnego braku apetytu. Rozwiązań problemu niechęci malucha do jedzenia jest, wbrew pozorom, bardzo wiele. Po pierwsze, można skusić się na pójście na łatwiznę i kupić w aptece specjalne preparaty do picia, które to mają zwiększyć apetyt dziecka. Jednakże nie trzeba w takiej sytuacji ponosić dodatkowych kosztów, często niemałych, gdyż produkty wprowadza się do diety na dłuższy czas, oraz uczyć dziecko rozwiązywania problemów tylko za pośrednictwem konwencjonalnej medycyny. Skutecznym odpowiednikiem poprawiających apetyt środków z apteki będzie np. zwykły sok z kiszonej kapusty posypany mielonym kminkiem. Zdecydowanie bardziej wymagającym, ale i satysfakcjonującym zarazem, sposobem na zachęcenie dziecka do jedzenia posiłków, jest uatrakcyjnienie wyglądu posiłków. Odpowiednio przygotowane i podane uczynią z jedzenia prawdziwą zabawę. Wiele ciekawych inspiracji oraz pełnych tutoriali odnaleźć można na poświęconych gotowaniu stronach internetowych. Dowiemy się z nich np. jak ulepić z ryżu bałwanka czy pandę, jak sprawić, by ziemniaczane puree wyglądało jak wielkanocny kurczaczek itd. Gdy opanujemy podstawowe techniki związane z dekorowaniem potraw, nie pozostanie nam nic innego, jak puścić wodze fantazji i tworzyć w kuchni prawdziwe dzieła sztuki. Okazuje się również, że pozytywny wpływ na dziecięcy apetyt ma wspólne przygotowywanie posiłków. Zaprośmy dziecko do kuchni, pozwólmy mu wykonywać drobne, bezpieczne czynności związane z gotowaniem, a samo chętnie skosztuje tego, co wyszło spod jego małych się Niekontrolowane objadanie się jest poważnym problemem natury zarówno psychologicznej, jak i fizjologicznej. Objadamy się z wielu różnych powodów. Są to min.:- napięcie wynikające ze zbyt długiego powstrzymywania się od jedzenia (np. w wyniku stosowania diety redukcyjnej; to właśnie tzw. napady wilczego głodu czy napady na lodówkę, z powodu których wielu dietetyków oraz samych odchudzających się przestrzega przed stosowaniem zbyt restrykcyjnych diet)- myślenie o jedzeniu, którego nie możemy zjeść ( potrzeba szybkiego polepszenia samopoczucia- skosztowanie zakazanej potrawy, co przypomina o jej smaku i daje poczucie, że kolejny kęs i tak już bardziej nie zaszkodzi- nuda Jak łatwo zauważyć, większość z wymienionych wyżej przyczyn dotyczy w głównej mierze osoby na diecie, czy to zdrowotnej czy odchudzającej. Dlatego tak ważne jest, właśnie w okresie, gdy narzucamy sobie, z jakichkolwiek względów, żywieniowe restrykcje, by robić to z pełną świadomością konsekwencji tego typu decyzji oraz konsekwencji płynących z nieprzestrzegania owych zasad. Ponadto, o czym warto wspomnieć, niekontrolowane jedzenie często łączy się u kobiet z innymi objawami napięcia przedmiesiączkowego. Zmiany hormonalne, które zachodzą w tym okresie w kobiecym ciele, powodują znaczne zwiększenie apetytu czy głodu. Ma więc ono podłoże fizjologiczne, ale nie tylko. Ponieważ jednym z objawów PMSu są również zaburzenia nastroju, a z okresem (czy oczekiwaniem na niego) często łączy się stres, zajadanie smutku czy rozdrażnienia, jako jedna z taktyk obronnych przed negatywnymi emocjami, jawi się jako najlepsze, doraźne rozwiązanie problemu. Specyficzne zachcianki kulinarne oraz wzmożony apetyt mają również kobiety ciężarne. Mówi się również o tzw. warunkowanym głodzie, tj. kojarzeniu jedzenia z konkretną aktywnością, np. oglądaniem telewizji czy spotkaniem z przyjaciółmi. Jeśli takie warunkowanie nastąpi, w danych sytuacjach będziemy jeść już automatycznie i najprawdopodobniej stracimy nad ilościami spożytego pokarmu kontrolę. Jeśli dzieci (oraz później nastolatki) są permanentnie pozbawione decyzyjności w kwestii spożywanych przez nich posiłków, czy to jeśli chodzi o ich ilość, skład, czy porę, mogą utracić wrażliwość na sygnały płynące z ich ciała, tj. nie będą umiały prawidłowo rozpoznawać głodu oraz apetytu, określać na własną rękę odpowiednich porcji jedzenia etc. Łatwo poddadzą się zewnętrznym wpływom i w środowisku osób, które np. jedzą nadmiernie w stosunku do swoich potrzeb, będą dotrzymywać im kroku. W psychologii nazywa się to zjawisko uwrażliwieniem na zewnętrzne bodźce żywieniowe. Osoby otyłe, owładnięte poczuciem bezradności z powodu klęski w dietetycznych poczynaniach, mogą instynktownie stosować objadanie się jako formę autoagresji. Jak widać, przyczyny nadmiernego spożywania pokarmów, głównie tych uznawanych za niezdrowe, leżą głównie w naszej psychice. Nie bez wpływu pozostają jednak na nasz głód czy apetyt czynniki fizjologiczne, jak np. gospodarka hormonalna, a dokładniej - zaburzenia w jej obrębie. Oprócz czynników zewnętrznych, które można nazwać społecznymi, warto wspomnieć również np. o używkach; alkohol, w szczególności piwo, wzmaga apetyt, a wypity w nadmiarze może sprawić, iż, jeśli np. na co dzień dbamy o dietę, puszczą nam dietetyczne hamulce i rzucimy się na wszystko, co jadalne i znajdujące się w zasięgu naszego wzroku. Niektórzy skarżą się również na wzmożony apetyt jako jeden z objawów tzw. kaca...Apetyt na słodycze a grzybica Interesującą formą nadmiernego apetytu jest ten ukierunkowany na słodkości. Jest to jeden z przykładów na to, iż fizjologia może faktycznie mieć wpływ na nasze kulinarne upodobania, oraz na to, że mogą one być sygnałami wysyłanymi przez nasz organizm, który to informują nas, że coś dzieje się z nim nie tak... Niepohamowany apetyt na słodycze może być objawem drożdżycy jelita grubego (kandydozy) lub nawet grzybiczego zakażenia większej ilości organów wewnętrznych. Rozwijające się w jelicie drożdżaki Candida albicans żywią się cukrami prostymi. Jeśli nadmiernie się namnożą, będą potrzebowały ich więcej, by przetrwać (jak również, by dalej się rozmnażać...). Stąd bezustannie możemy mieć potrzebę podjadania słodkości. Jeśli jednak jej ulegniemy, popadniemy w błędne koło - drożdżaków będzie coraz więcej, więc apetyt na cukier nie zostanie nasycony, a będzie się jedynie wzmagać. Apetyt na słodycze może być również objawem niedoboru chromu. By go uzupełnić (bo cukierkami się tego jednak nie zrobi...) powinniśmy włączyć do codziennego menu brokuły, fasolę, kurczaka i (cóż za szczęście - słodkie!) winogrona. Chęć podjadania owoców, czyli również produktów o słodkim smaku, sygnalizować może natomiast niedobór węgla. Te możemy jednak jadać do woli (czy może raczej do uzupełnienia niedoborów...). Po czekoladę sięgać możemy natomiast z powodu braku magnezu w codziennej diecie. Warto jednak wtedy wybierać tę gorzką, z jak największą zawartością kakao, gdyż to właśnie ono jest źródłem magnezu. W dużych ilościach dostarczają go również orzechy oraz pestki a apetyt na wybrane produktu Tak jak rozwijająca się grzybica może mieć wpływ na zwiększenie apetytu na słodkości, tak inne niedobory (zakładamy, że niedoborem pożywienia, choć raczej tylko dla drożdżaków, jest zbyt mała ilość cukru w diecie) różnych składników odżywczych mogą powodować okresowe zajadanie się konkretnymi produktami. I tak np. nieustająca chęć sięgania po pieczywo oznaczać może, że brakuje nam azotu. By go uzupełnić, należy wzbogacić dietę o fasolę, orzechy i ryby. Jeśli mamy natomiast ochotę na słone sery czy innego rodzaju słone produkty, może to oznaczać, że jesteśmy odwodnieni, np. w wyniku picia zbyt dużej ilości kawy. Sól zatrzymuje wodę w organizmie, więc, jeśli tracimy jej zbyt wiele, instynktownie będziemy mieli ochotę na coś, co dostarczy nam soli i zatrzyma proces utraty wody. Tak samo, jeśli jadamy zbyt wiele słonych produktów, możemy potrzebować potasu. Stąd np. pojawiająca się ochota na pomidory czy oliwki. Apetyt na nabiał może oznaczać za to, że potrzeba nam więcej fosforu lub wapnia. Wapń uzupełniają również rośliny strączkowe. Jak widać, wszelkie nieprawidłowości w funkcjonowaniu naszego organizmu powinny wzbudzać nasz niepokój i zainteresowanie. Warto słuchać swojego organizmu i nigdy nie bagatelizować dziwnych kulinarnych zachcianek czy nagłych zmian w kulinarnych upodobaniach. Oczywiście nie zawsze oznaczać one będą poważne choroby, ale nie zmienia to faktu, iż warto wykształcić w sobie wrażliwość na potrzeby własnego ciała. Brak lub zmniejszenie apetytu czy zupełne nieodczuwanie głodu jest objawem tak samo niepokojącym jak jego nagły, pozornie niczym...
Brak apetytu – może wskazywać na niedobór chlorków, witaminy B1, B3 lub manganu Zbytnie przejadanie się – niedobór tryptofanu, tyrozyny, krzemu Ochota na częste przekąski – brak zrównoważonej diety, brak składników odżywczych, niedobór wody
Brak apetytu to zmora rodziców małych dzieci i opiekunów ludzi starszych. Poradzenie sobie z tym problemem nie jest łatwe. Czy zmuszanie „Tadka-niejadka” do jedzenia będzie skuteczne czy raczej należy spróbować czegoś innego? Czy istnieją leki na pobudzenie apetytu?Czym jest apetyt i jego brak?Apetyt to chęć przyjmowania pokarmu, czasami określonego (np. apetyt na słodycze). Głód natomiast jest sygnałem świadczącym o opróżnieniu żołądka. Alarmuje on, że konieczne jest przyjęcie posiłku. Apetyt można odczuwać nawet wówczas, kiedy nie jesteśmy głodni. Natomiast przy braku apetytu, trudno zmobilizować się do zjedzenia czegokolwiek, nawet jeśli nie jesteśmy najedzeni. Jakie mogą być przyczyny braku łaknienia?Apetyt może być zależny od wieku, masy ciała, aktywności fizycznej czy nawet temperatury otoczenia. Słusznie mówi się, że wysiłek fizyczny „zaostrza” apetyt. Natomiast wysokie temperatury np. latem, zmniejszają chęć na jedzenie. Takie okresowe wahania łaknienia na ogół nie świadczą o żadnych przyczyną długotrwale osłabionego apetytu mogą być:zaburzenia hormonalne - w szczególności choroby tarczycy oraz cukrzycachoroby układu nerwowego i problemy psychiczne, takie jak stres, depresja czy anoreksja, a u dzieci także problemy emocjonalne i nadwrażliwość sensorycznaschorzenia jamy ustnej i przewodu pokarmowego - między innymi choroby zapalne żołądka czy jelit oraz alergie i nietolerancje pokarmoweinfekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze, a także pasożytniczealkoholizm i marskość wątrobydziałania niepożądane przyjmowanych leków. Kiedy brak apetytu u dziecka jest normalny?Zmniejszenie się apetytu u dziecka jest często powodem niepokoju rodziców. Jednak jeśli maluch prawidłowo się rozwija (co powinny potwierdzać okresowe wizyty u lekarza), to w większości przypadków nie ma powodu do niepokoju. Może być to po prostu naturalny etap rozwoju przemijających i niegroźnych przyczyn osłabionego apetytu u najmłodszych można wymienić ząbkowanie czy okres zdrowienia po infekcji jelitowej. Moje dziecko jest zdrowe, dlaczego nie chce jeść?U dzieci zdrowych przyczyną braku apetytu mogą być błędy żywieniowe popełniane przez dorosłych. Należą do nich między innymi zmuszanie do jedzenia, bez względu na upodobania żywieniowe dziecka z jednoczesną zgodą na nadmierne spożywanie słodyczy i przekąsek pomiędzy posiłkami. Jak zachęcić dziecko do jedzenia?Uważa się, że rodzic odpowiada za jakość posiłku, atmosferę w jakiej jest spożywany i jego atrakcyjne wizualnie podanie – a dziecko za to, ile pokarmu zje. Natomiast „bieganie za dzieckiem z łyżką”, próby przekupstwa lub groźby na ogół nie przynoszą pożądanych rezultatów. Co można zrobić, aby dziecko jadło więcej, bardziej urozmaiconych posiłków?Sam jedz produkty, które proponujesz dziecku i pozwalaj malcowi jeść w towarzystwie rówieśników - problem z niejedzeniem często kończy się wraz z posłaniem dziecka do wąchać, lizać i dotykać składniki jedzenia oraz zaangażuj dziecko we wspólne przyrządzanie o ciekawy i kolorowy sposób podania. Możesz przygotować zabawne kanapki w kształcie zwierzątek lub zainwestować z specjalne gadżety. Strzałem w dziesiątkę mogą okazać się bajkowe naczynia, kolorowe kieliszki do jajek czy specjalne foremki do smażenia lub pieczenia, które pozwalają przygotować danie o interesujących i apetycznych o różnorodną konsystencję posiłków – może to właśnie przygotowane na parze, lekko chrupiące warzywa będą tym, na co dziecko da się namówić? A jeśli malec nie akceptuje kawałków owoców, to spróbuj zrobić koktajl, wycisnąć sok, dodać je do ciasta lub zrobić z nich aby jedzenie było przygodą i wprowadź do posiłków element zabawy. Opowiedz dziecku o supermocach, jakie pojawią się po zjedzeniu szpinaku lub zachęć go do „poszukiwania skarbów” w na talerzu dziecka produkty nowe z tymi, które zna i lubi. Nie zniechęcaj się - czasami dopiero po wielu próbach maluch może przekonać się do nowego tricki, aby przemycić nowości do diety malucha - niektóre składniki można zmiksować i wykorzystać jako farsz do pierogów, składnik sosu lub zupy. Dlaczego u osób starszych występuje brak apetytu?Grupą szczególnie narażoną na zaburzenia apetytu są osoby starsze. U seniorów spada zapotrzebowanie na kalorie, spowalnia metabolizm i pogarsza się praca przewodu pokarmowego, a węch i kubki smakowe nie są już tak sprawne. Ponadto osoby starsze są mniej aktywne fizycznie. Wszystko to w sposób naturalny powoduje mniejszą chęć na powodami przyjmowania mniejszej ilości pokarmu u osób starszych są braki w uzębieniu lub źle dopasowana proteza oraz pierwsze objawy demencji. Ponadto osoby starsze mogą mieć kłopoty z pamięcią (w tym z przypomnieniem sobie, jak daną potrawę się przyrządza) czy problemy ze sprawnym zrobieniem także zwrócić uwagę, że seniorzy nierzadko cierpią na zaburzenia depresyjne, potęgowane przez samotność – częste przyczyny utraty chęci na posiłki. Jak poprawić apetyt u seniora?W trosce o osobę starszą warto zadbać, aby odbywała ona regularne kontrole lekarskie i systematycznie przyjmowała wszystkie niezbędne leki. Do codziennej rutyny seniora warto wprowadzić następujące zalecenia:jedz częściej, ale mniej - nawet do sześciu małych posiłków dziennie,spożywaj posiłki bogate w składniki odżywcze, miej zawsze przy sobie zdrowe przekąski,niech jedzenie będzie przyjemnością - spożywaj je z przyjaciółmi lub rodziną i wybieraj dania, które lubisz,używaj ziół i przypraw,zaplanuj posiłki w ciągu dnia – ułatwi Ci to prowadzenie dziennika żywieniowego,nie opuszczaj żadnego posiłku, w szczególności śniadania, jeśli to konieczne – nastaw alarm w porze jedzenia,unikaj podczas jedzenia "rozpraszaczy" - oglądania telewizji czy używania telefonu,nie zapominaj o płynach – odpowiednie nawodnienie zapobiegnie problemom, takim jak zaparcia czy suchość w jamie ustnej, które niekorzystnie wpływają na apetyt. Jakie preparaty można podawać na brak apetytu?Preparaty na apetyt czy witaminowe warto dołączyć do diety wówczas, jeśli stwierdzono niedobory pokarmowe, a inne sposoby na poprawę łaknienia dzieci w aptekach bez recepty dostępne są między innymi syropy (np. Apetizer Junior, Multi-Sanostol).Dorosłym dedykowane są takie preparaty, jak syrop Apetizer Senior, Herbatka Fix Na Apetyt czy Nalewka celu pobudzenia apetytu lekarz może przepisać preparaty zawierające cyproheptadynę (np. Peritol) lub octan megestrolu (np. Megace, Cachexan). W innych krajach w tym wskazaniu zarejestrowane są także leki zawierające oxandrolon i niektórych przypadkach lekarz może zadecydować o leczeniu zaburzeń apetytu poza zarejestrowanymi wskazaniami (w ramach tak zwanej terapii off-label). Wykorzystuje wówczas działanie uboczne niektórych leków np. przeciwdepresyjnych czy glikokortykosteroidów polegające na zwiększeniu pacjentów niedożywionych lub zagrożonych niedożywieniem wskazane jest włączenie żywienia medycznego. Szczególnie niebezpieczne jest ono u pacjentów z chorobą nowotworową. U wielu chorych dochodzi wówczas do wyniszczenia organizmu zwanego kacheksją nowotworową. Kiedy z brakiem apetytu należy udać się do lekarza?Niepokój powinien wzbudzić utrzymujący się brak apetytu połączony z chudnięciem, a w przypadku dziecka – z brakiem przyrostu masy ciała. Do lekarza należy udać się, jeśli pojawią się takie objawy, jak nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia lub biegunki, osłabienie czy gorączka lub stany podgorączkowe. Lekarz może zalecić podstawowe badania krwi, moczu oraz USG jamy Agnieszka Soroko, mgr wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. z
Właściwym metodą na pokonanie apetytu na słodkie co nieco jest konsumowanie 5 posiłków dziennie, na skutek czego zapewnimy stały poziom cukru we krwi oraz zabezpieczymy się przed napadami wilczego głodu.
Nadmierny apetyt na słodycze może być problemem mającym swe źródło w okresie dzieciństwa. Od pierwszych dni życia dziecko spożywa mleko lub mleczne mieszanki. Kiedy rozpoczyna się proces jego wychowywania słodycze stają się postrzegane jako nagroda, co może mieć przykre konsekwencje w dorosłym życiu. U źródeł nadmiernego apetytu na słodycze niekiedy leżą problemy zdrowotne oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, w tym spożywanie wysoko przetworzonych produktów i nieregularne jedzenie. Nadmierny apetyt na słodycze pojawia się także w następstwie nadmiernego wydzielania niektórych neuropeptydów, w tym insuliny. Wśród przyczyn wilczego apetytu na słodkie przekąski wymienia się także niedobory żywieniowe i zaburzenia Czytaj dalej ▼Przyczyny nadmiernego łaknienia na słodycze W świetle aktualnej wiedzy na temat żywności i żywienia można wymienić następujące, potencjalne przyczyny odczuwania nadmiernego apetytu na słodycze:- nieregularne spożywanie posiłków- zjadanie wysoko przetworzonych produktów- nieprawidłowy poziom hormonów (peptyd YY, cholecystokinina, analogi GLP-1, neuropeptyd Y, neuropeptyd Y, estrogeny, kortyzol, grelina, insulina i leptyna)- niedobór chromu- niedobór serotoniny odpowiadającej za apetyt i dobre samopoczucie - zaburzenia równowagi hormonalnej (np. wzrost poziomu estrogenu w stosunku do progesteronu przed krwawieniem menstruacyjnym)- menopauza - niedobór magnezu- zbyt wysokie spożycie produktów mięsnych - rozwój infekcji grzybiczej w jelitach (candida) - stresApetyt na słodycze a zdrowie Spożywanie dużej ilości cukru rafinowanego, czy syropu glukozowo-fruktozowego wchodzącego w skład słodyczy prowadzi w konsekwencji do zakwaszenia organizmu. W stanie zaburzonej równowagi kwasowo-zasadowej organizm zużywa minerały, w tym chrom, którego niedobór dodatkowo nasila uczucie łaknienia na słodycze. Dietetycy zalecają ograniczenie cukru rafinowanego i syropu do minimum, ponieważ wysokie spożycie przetworzonego cukru przyczynia się do rozwoju takich chorób i dolegliwości jak:- nadciśnienie tętnicze- cukrzyca - choroby serca - rozdrażnienie - zaburzenia koncentracji - próchnicy zębów Po spożyciu słodyczy dochodzi do gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi. Następnie glikemia gwałtownie spada do poziomu niższego od wyjściowego. Wtedy ponownie pojawia się ochota na słodycze. Większość kalorii dostarczanych organizmowi to tzw. puste kalorie, które powodują rozrastanie się tkanki tłuszczowej. Glukoza jest potrzebna mózgowi do prawidłowej pracy. Tymczasem nadmiar cukru może doprowadzić do zaburzenia pracy receptorów odpowiadających za ilość spożywanego pokarmu. Kiedy jesz słodycze, stymulujesz organizm do produkcji serotoniny i dopaminy poprawiających samopoczucie. Dieta bogata w cukry może wywoływać zmiany w mózgu bardzo podobne do tych, które powodują narkotyki, co zostało potwierdzone badaniami. Cukier spożywczy jest sacharozą - cukrem złożonym z prostych węglowodanów (glukozy i fruktozy) szybko wchłaniających się z układu pokarmowego. Po spożyciu porcji cukru spożywczego szybko wzrasta poziom glukozy we krwi. Węglowodany proste znajdziemy także w słodzonych, gazowanych napojach, w syropach i słodyczach. Fruktoza (cukier owocowy) również należy do cukrów prostych, ale w przeciwieństwie do glukozy nie powoduje gwałtownego podniesienia poziomu glukozy we krwi, podlega natomiast innym szlakom metabolicznym. Metabolizm fruktozy obciąża wątrobę oraz podnosi poziom trójglicerydów i złego cholesterolu we krwi, co staje się przyczyną chorób układu krążenia, a także powoduje odkładanie tłuszczu. Powoduje ona również spadek wrażliwości na leptynę (jeden z hormonów sytości), a zwiększony poziom trójglicerydów blokuje jej dostęp do mózgu i wytwarzanie przez niego informacji o zakończeniu jedzenia. W odróżnieniu od cukrów prostych dodanych do produktów spożywczych, cukrom prostym wchodzącym w skład owoców towarzyszy błonnik spowalniający tempo ich wchłaniania. W odpowiedzi na wysokie stężenie glukozy we krwi trzustka zaczyna produkować insulinę. Hormon powoduje gwałtowne obniżenie poziomu cukru, bo im wyższy poziom glukozy, tym więcej insuliny zostaje uwolnionej przez trzustkę. Spadek stężenia cukru we krwi prowadzi do obniżenia poziomu serotoniny (hormonu szczęścia). Zmniejsza się też samopoczucie i pojawia się uczucie głodu, w tym zwłaszcza apetyt na słodycze. Wzrost serotoniny powoduje dobre samopoczucie i uczucie odprężenia. Do jej produkcji organizm wykorzystuje tryptofan - aminokwas egzogenny, który może być dostarczany w postaci mięsa, ryb, owoców morza, spiruliny, bananów, jaj, pestek dyni lub sezamu. Stałe dostarczanie tryptofanu sprzyja utrzymaniu serotoniny na odpowiednim poziomie i może pomóc zapanować nad nadmiernym apetytem na nad wilczym głodem Podstawowym celem w walce z nadmiernym apetytem na słodycze jest ustabilizowanie poziomu cukru we krwi. Chcąc go osiągnąć należy spożywać codziennie około 4-5 posiłków co 2-3 godziny. Posiłki powinny być niewielkie i ubogie w cukry proste. Dążenie do całkowitego wyeliminowania węglowodanów z diety jest błędem. Organizm potrzebuje cukrów złożonych oraz prostych do produkcji energii. Unikaj jedynie rafinowanego cukru. W jadłospisie powinny znaleźć się między innymi warzywa i owoce. Jeżeli jesz dużo słodyczy ogranicz ich spożycie stopniowo. Jeżeli z dnia na dzień przestaniesz używać cukru i jeść ulubione przysmaki po kilku dniach apetyt na słodycze będzie tak silny, że zjesz ich jeszcze więcej. Stopniowo zmniejszaj spożycie rafinowanego cukru zastępując dotychczas spożywane produkty mniej przetworzonymi - owocami, płatkami zbożowymi i jogurtami naturalnymi. Twoimi sprzymierzeńcami w odzyskaniu kontroli nad wilczym głodem są warzywa. Każdy posiłek powinien zawierać porcję błonnika i białka, które są składnikami pożywienia zapewniającymi uczucie sytości na dłużej. Błonnik pomaga utrzymać poziom cukru w ryzach, więc jest szczególnie istotny. Ochota na słodycze mija po upływie około 15 minut. Jeżeli czujesz potrzebę spożycia tabliczki czekolady, albo kubełka lodów zrób coś, co zajmie Ci dłużej niż 15 minut (np. posprzątaj na biurku, wyślij zaległe e-maile). Jeżeli ochota na słodycze nie minie wybij szklankę wody, albo zaparz imbirową herbatę. Nadmierny apetyt na słodyczy powinien ustąpić także po upływie około 15 minut umiarkowanego wysiłku fizycznego. Aktywność fizyczna pomaga w ustabilizowaniu poziomu cukru e krwi oraz zapobiega rozwojowi cukrzycy. Poleca się ćwiczyć 30 minut dziennie przez 5 razy w po wsparcie - nie tylko farmakologiczne Spirulina i chlorella są algami, które powodują zmniejszenie apetytu na słodycze i węglowodany. Możesz spożywać je w postaci kapsułek lub proszku, który dodaje się do koktajli i jogurtów. W ograniczeniu łaknienia na słodycze pomagają także inne substancje naturalne, w tym:- wyciąg z Garcinia Cambogia- ekstrakt z liści Gymnema Sylvestris - ekstrakt z opuncji figowej - wyciąg z morszczynu pęcherzykowatego - chrom Jeżeli próbujesz zapanować nad apetytem na słodycze możesz też wprowadzić do diety papryczkę chili. Zawiera ona kapsaicynę zmniejszającą apetyt oraz ochotę na słodyczy można jeść bez obawy o zdrowie? Dietetycy są zgodni co do tego, że jeżeli nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do tradycyjnego sposobu odżywiania, nie trzeba całkowicie rezygnować z ulubionych słodyczy. Dopuszczalna dawka słodkości wynosi dwie porcje ulubionych przysmaków w tygodniu. Dla łasuchów bardzo pomocne jest wyznaczenie dnia na odstępstwa od diety. W ten sposób w pozostałe dni tygodnia łatwiej walczyć z pokusami i przestrzegać zdrowego sposobu odżywiania. W razie nagłej ochoty na słodycze można sięgnąć po suszone owoce. Sporadyczne spożywanie słodyczy nie powoduje problemów zdrowotnych. Słodyczy powinny natomiast unikać osoby z nadwagą i otyłością, podwyższonym poziomem cholesterolu, a zwłaszcza trójglicerydów we krwi oraz zaburzeniami gospodarki węglowodanowej i cukrzycą. Niektóre słodycze wyróżniają się na tle innych słodkich przekąsek pod względem wartości odżywczej. Utarło się powiedzenie, że słodycze zawierają puste kalorie, ale od każdej reguły są wyjątki. Mowa o sezamkach i gorzkiej czekoladzie. Sezamki zawierają ziarno sezamowe oraz cukier - należy unikać sezamków z dodatkiem syropu glukozowo-fruktozowego. Dodany cukier rekompensują wartości odżywcze sezamu. Ziarenka sezamu są bogatym źródłem:- witamin z grupy B- minerałów (magnezu, potasu, wapnia, żelaza, cynku, fosforu, manganu, miedzi)- kwasów omega-3 i omega-6- lecytyny poprawiającej funkcjonowanie mózgu - lignanów Z kolei gorzka czekolada zawierająca dużo kakao (ponad 90%) dostarcza dawkę witamin z grupy B i witaminę K1, a także żelazo, cynk, magnez i fosfor. Dodatkową zaletą tego przysmaku jest zawartość teobrominy dodającej energii (działa podobnie jak kofeina) oraz aminokwasów przekształcających się w organizmie w serotoninę. Wymienione wyżej słodycze nie zawierają wyłącznie pustych kalorii. Niemniej ze względu na zawartość cukru dodanego należy spożywać je sporadycznie. Tytułem podsumowania warto wskazać na kilka korzyści, które płyną z opanowania apetytu na słodycze. Ograniczenie spożycia słodkich przekąsek powoduje obniżenie ryzyka zachorowania na choroby dietozależne. Poza tym, po pewnym czasie następuje wyraźna poprawa wyglądu i kondycji fizycznej. Towarzyszy temu ograniczenie wydatków na jedzenie i poczucie kontroli nad apetytem, co daje dużą satysfakcję. Nadmierny apetyt na słodycze może być problemem mającym swe źródło w okresie dzieciństwa. Od pierwszych dni życia dziecko spożywa...
Podsumowanie. Poranny brak apetytu może mieć różne przyczyny i analogicznie też istnieje kilka możliwych rozwiązań tego problemu. Najprostszym jest spożywanie pierwszego posiłku w ciągu dnia nie zaraz, a godzinę lub dwie po przebudzeniu i zaplanowanie go w taki sposób by miał półpłynną konsystencję (koktajl będzie
Ciągły ból głowy, zmęczenie, drażliwość, a do tego wzmożony apetyt na słodycze. Nie lekceważcie tych objawów. Wbrew pozorom, nie muszą być to zwykłe objawy niewyspania. Często właśnie w tym stanie towarzyszyć mogę tego typu odczucia. Czasami w ten sposób organizm próbuje wam przekazać, że cierpi na brak jakiegoś ważnego mikroelementu. W tym przypadku może być to chrom. W organizmie znajdują się naprawdę mikroskopijne ilości tego pierwiastka. Jednak jego niedobór może skutkować problemami zdrowotnymi. Chrom i jego poziom w organizmie związany jest z przemianą materii i regulacją gospodarki cukrowej. Ten właśnie pierwiastek odpowiada za wrażliwość tkanek na insulinę, czyli hormon odpowiadający za prawidłowy metabolizm węglowodanów, czyli cukrów. Jakie są skutki niedoboru chromu w organizmie? W jakich przypadkach może okazać się, że wasz organizm przyswaja zbyt małą ilość chromu? Na to pytanie odpowiecie sobie, patrząc na swoją dietę. Jeżeli spożywacie za duże ilości cukrów prostych, jest duże prawdopodobieństwo, że ograniczacie w ten sposób przyswajanie chromu. Czym są cukry proste? Przede wszystkim chodzi tu o słodycze i białe pieczywo. Pomimo tego, że zjadacie duże ilości łakoci i bułek, podczas niedoboru chromu może pojawiać się zwiększone zapotrzebowanie na podjadanie słodkości. Eksperci twierdzą, że takie objawy nie zdarzają się jednak w każdym wypadku niedoboru chromu w ludzkim organizmie. Niedobory chromu mogą pośrednio wpływać na rozwój cukrzycy u człowieka, a także chorób krążenia. Co więc czynić, by mieć pewność, że gospodarka mikroelementami w waszym ciele przebiega prawidłowo? Dieta i suplementacja chromu Warto wzbogacić swoją dietę o produkty zawierające dany pierwiastek. I tak w przypadku chromu będą to przede wszystkim orzechy. Polecamy zwłaszcza przepyszne orzechy brazylijskiej, które oprócz tego, że są niezwykle bogate w chrom, zapewnią waszemu organizmowi także sporą dawkę selenu. Oprócz orzechów brazylijskich, osoby cierpiące na niedobór chromu powinny dodać do swojego codziennego menu jeszcze kilka produktów. Oto one: Pieczywo pełnoziarniste zamiast białego i inne tego typu produkty Rośliny strączkowe - groch, fasola, ciecierzyca, soczewica i inne Ryby - najlepiej te morskie Jabłka Na początku zacznijcie więc od zmiany w swoich żywieniowych przyzwyczajeniach. Jeśli to nie pomoże, o ewentualnej suplementacji powinien zadecydować wasz lekarz. Źródło:
Brak apetytu u starszej osoby skutkuje nie tylko niedowagą i poważnymi problemami zdrowotnymi, ale również wpływa w znaczny sposób na samopoczucie seniora oraz jego siły i chęci do życia. Tylko systematycznie spożywane, zdrowe, świeże i lekkostrawne posiłki są gwarancją odpowiedniego odżywiania osoby starszej.
Problemy ze zdrowiem, długotrwałe terapie w tym radio i chemioterapia, stałe przyjmowaniem leków, przygotowanie do badań, zabiegów czy operacji, a także stres i depresja to tylko niektóre powody mogące mieć negatywny wpływ na działanie układu pokarmowego. Zmieniony smak, nudności i brak apetytu pojawiają się stosunkowo często. Sprawdź, czy wiesz, jak sobie z nimi radzić. Zmieniony smak, zaburzenia smaku – przyczyny i sposoby leczenia Tym, co sprawia, że mamy ochotę jeść, jest zapach i smak potraw. O zaburzeniach powonienia mówi się rzadko, a to właśnie one są wstępem do zaburzeń smaku i w konsekwencji niechęci do jedzenia. Zaburzenia smaku mogą przyjmować różnoraką formę – chory wyczuwa tylko niektóre smaki, chory nie wyczuwa żadnych smaków lub chory odczuwa zmiany smaku – wszystkie potrawy mają posmak metaliczny lub kwaśny. Do najczęstszych powodów zaburzeń w odczuwaniu smaku należą: radio i chemioterapia, niektóre ze stosowanych leków, skutki uboczne leczenia, choroby neurologiczne, utrata kubków smakowych – występuje zazwyczaj u osób w podeszłym wieku, niedobory witamin i minerałów, zmiany hormonalne spowodowane ciążą, cukrzycą i chorobami tarczycy, infekcje zatok i gardła oraz stan zapalny języka, brak należytej higieny jamy ustnej, używanie protez zębowych. Leczeniem zaburzeń smaku zajmuje się lekarz otolaryngolog. Bada on dokładnie stan jamy ustnej, nosa i gardła. Przeprowadza też szczegółowy wywiad z pacjentem. Leczenie zaburzeń smaku polega bowiem na usunięciu przyczyn dolegliwości. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że jeśli zaburzenia w odczuwaniu smaku są skutkiem przyjmowania leków, usunięcie dolegliwości może być trudne, lub nawet całkiem niemożliwe. Nie można bowiem odstawiać leków przed zakończeniem kuracji. Jeśli osoba będąca w trakcie terapii odczuwa problemy związane z brakiem smaku, powinna o tym powiadomić lekarza prowadzącego. Osoby starsze są w równie trudnej sytuacji, u nich problemy związane z odczuwaniem smaku mają ścisły związek z wiekiem i są nieodwracalne. Zmieniony smak budzi wątpliwości: co robić, by nadal móc cieszyć się jedzeniem? Rozwiązaniem może być przyprawianie potraw dużą ilością ziół. Jest szansa, że taka dawka uderzeniowa pozwoli, choć w minimalnym stopniu, na poprawę komfortu jedzenia. Nudności i wymioty – jak sobie z nimi radzić Nudności to zespół objawów, które potocznie określa się jako „niedobrze mi”. Osoba cierpiąca na nudności odczuwa chęć wymiotowania. Bywa i tak, że nudności faktycznie poprzedzają wymioty, ale nie jest to regułą. Przyczyn nudności najczęściej należy doszukiwać się w chorobach układu pokarmowego – wrzodach żołądka i dwunastnicy, zatruciu pokarmowym, zakażeniu żołądkowo-jelitowym, niedrożności jelit oraz ogólnie bólach brzucha. Jednak warto wiedzieć, że nudności mogą być związane z innymi dolegliwościami, niemającymi nic wspólnego z układem pokarmowym. Ich źródłem mogą być choroby układu naczyniowego (zawał, udar), choroby ośrodkowego układu nerwowego (migrena, choroba lokomocyjna, uraz głowy, krwotok śródczaszkowy), choroby metaboliczne i endokrynologiczne (choroby tarczycy, kwasica ketonowa, cukrzyca, mocznica). Przyczyną nudności mogą być także przyjmowane leki, radio i chemioterapia, przebyta operacja (między innymi efekt uboczny narkozy) oraz ciąża. Leczenie nudności nie będzie skuteczne, dopóki nie zostanie ustalona ich przyczyna. Nudności często są pierwszym objawem choroby i nie powinno się ich bagatelizować. Co więcej, często powracające nudności i wymioty oraz związana z tymi objawami niechęć do przyjmowania posiłków jest bardzo niebezpieczna, szczególnie gdy mówimy o osobach, dla których prawidłowe żywienie jest bardzo istotnym elementem terapii czy codziennego funkcjonowania. W tej grupie znajdują się osoby leczone onkologicznie, po przebyciu poważnych zabiegów/operacji, osoby starsze, osoby z chorobami jelit, dzieci oraz kobiety w ciąży. Mdłości czy chęć zwymiotowania nie biorą się znikąd (wyjątkiem może być choroba lokomocyjna, tu wiemy, że po zakończeniu podróży wszystko wróci do normy), dlatego, zanim sięgniemy po specyfiki zwalczające nudności, warto zastanowić się, czy nie mamy do czynienia z czymś poważniejszym niż zwykła niestrawność. Przy nudnościach utrzymujących się bez wyraźnego powodu dłużej niż kilka dni, warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Wśród domowych sposobów na mdłości i nudności wymienia się między innymi: picie wody, najlepiej często nieduże ilości, zwiększenie liczby posiłków i jednoczesne zmniejszenie porcji, by nie obciążać organizmu, spożywanie posiłków w dobrze wentylowanym, czy wietrzonym pomieszczeniu (intensywne zapachy, w tym spożywanego posiłku, mogą potęgować odruch wymiotny), dietę lekkostrawną, wykluczająca ostre czy intensywnie pachnące produkty, żucie migdałów, napar z imbiru lub imbir w dowolnej innej formie, także świeży. Nudności, które kończą się wymiotami, mogą doprowadzić do odwodnienia oraz osłabienia organizmu. Dlatego tak ważne jest stałe uzupełnianie płynów, witamin, minerałów oraz składników odżywczych. Istotne może okazać się stosowanie doustnych płynów nawadniających tzw. elektrolitów oraz wzmacniających odżywek medycznych typu Fresubin Energy DRINK. Przy uciążliwych i przedłużających się problemach należy rozważyć kontakt z lekarzem. Brak apetytu – przyczyny i sposoby na poprawę łaknienia Apetyt jest naturalną reakcją organizmu, która nie tylko sygnalizuje głód, ale także zapotrzebowanie na konkretne składniki pokarmowe. Nie bez powodu zdarza się, że mamy ochotę na konkretne danie – mięsne, warzywne lub mączne. Organizm w ten sposób daje nam znać, jakich mikro i makroelementów mu brakuje. Podobnie jest z odczuwaniem pragnienia. Długotrwałe zaburzenia lub brak apetytu mogą skutkować niedożywieniem i wynikającymi z tego faktu poważnymi powikłaniami zdrowotnymi. Brak apetytu często wiąże się z innymi, poważniejszymi schorzeniami. Należą do nich między innymi: nowotwory, alergie, cukrzyca, niewydolność krążenia, choroby tarczycy, infekcje w tym nawracające infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, stany zapalne stawów, obecność pasożytów, choroby układu pokarmowego, długotrwały stres i depresja. Brak apetytu może być także skutkiem zaburzeń smaku związanego z przyjmowaniem leków, złych nawyków żywieniowych, zwłaszcza u dzieci (nadmiar słodyczy w diecie). Jego przyczyn można upatrywać także w źle skomponowanej diecie lub w konieczności jedzenia potraw, które nam nie smakują (np. w przypadku żywienia zbiorowego). Apetyt można pobudzić na kilka sposobów. Przede wszystkim unikając nadmiaru cukru w diecie lub czasowo stale go eliminując. Pomocne mogą być także napary z ziół: korzenia goryczki, cykorii i mniszka, oraz z ziela krwawnika, bylicy i drapacza. Warto zadbać, by potrawy były nie tylko smaczne, ale także cieszące oko. Nie bez powodu małym dzieciom robi się śmieszne kanapki lub obrazki z banalnych potraw. Pobudzeniu apetytu sprzyja także niepodjadanie między posiłkami, unikanie pustych kalorii oraz ruch na świeżym powietrzu. Gdy te metody nie przynoszą pożądanych efektów, a problem pogłębia się lub przedłuża, należy sięgnąć po zbilansowane diety doustne. Dla dzieci szczególnie polecane jest stosowanie Frebini DRINK – doustnej diety, która w 1 butelce dostarcza wszystkich składników odżywczych, witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wzrostu dziecka. Frebini DRINK wzbogacony jest dodatkowo w taurynę, karnitynę i inozytol dla wsparcia rozwoju umysłowego dziecka. Dostępny w chętnie wybieranych przez dzieci smakach: truskawki, banana lub czekolady. W przypadku dorosłych warto sięgnąć po doustną dietę Fresubin Energy DRINK, który będzie optymalnym źródłem składników odżywczych oraz energii, dostarczy również wszystkich niezbędnych witamin, makro i mikroelementów, aby nie dopuścić do rozwoju niedoborów. Gdy brak apetytu i związane z nim ograniczone przyjmowanie posiłków towarzyszy poważnym jednostkom chorobowym, należy sięgnąć po bardziej specjalistyczne diety: Supportan DRINK dla osób w okresie leczenia onkologicznego, Diben DRINK dla osób z cukrzycą, Fresubin Protein DRINK dla osób po zabiegach i operacjach, Fresubin Renal dla osób z chorobami nerek. Długotrwałe lub nawracające zaburzenia apetytu, nudności, wymioty czy ograniczone spożywanie posiłków mogą prowadzić do poważnych konsekwencji i nie można ich bagatelizować. Jeśli nie potrafimy poradzić sobie z nimi sami, warto skonsultować się z dietetykiem, lub w przypadku osób poddanych leczeniu czy kobiet w ciąży, z lekarzem prowadzącym. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w serwisie należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Syropy na apetyt mają owocowy, słodki smak, co ułatwia ich podanie osobom starszym. Trzeba pamiętać, że jeżeli brak apetytu utrzymuje się dłuższy czas, należy zasięgnąć porady lekarskiej. Należy pamiętać, że większość tego typu produktów podaje się przed posiłkiem.

Brak apetytu u dziecka – czy to normalne?W przypadku małych dzieci niechęć do jedzenia bywa nierzadko całkowicie naturalna. Dziecko jest ożywione zdobywaniem nowych umiejętności i przez to może mieć mniejszą ochotę na jedzenie. Wokół znajduje się mnóstwo interesujących rzeczy, na których skupia uwagę zamiast na pokarmie. Włączanie telewizji czy zabawianie dziecka podczas karmienia nie jest najlepszym pomysłem. Poprzez takie zachowania utrudnia się naukę zdrowych nawyków żywieniowych, a te kształtują się najmocniej do 3. roku życia. Dziecko nie powinno być zmuszane do jedzenia, a zachęcane. Warto skorzystać z pomocy w formie obrazków z jedzenia, przykładowo kolorowy ogród na obiad czy kaszka z uśmiechniętą buźką, które przyciągną uwagę dziecka. Dobrym sposobem jest też przeplatanie posiłków ze spacerami. Powszechnie wiadomo, że przebywanie na świeżym powietrzu pobudza cię brak apetytu u twojego dziecka? Możesz omówić swoje obawy z lekarzem pediatrą podczas telewizyty. Zobacz, jak może ci pomóc pediatra onlineŹródło filmu: mogą być przyczyny braku apetytu u dziecka?Istnieje wiele przyczyn braku apetytu u dzieci. Jak wcześniej wspomniano, może to być naturalne zjawisko, przy czym długo utrzymujący się spadek apetytu u dziecka powinien być traktowany jako sygnał ostrzegawczy. Należy się wówczas zwrócić po pomoc do specjalisty, najlepiej pediatry, a dodatkowo dietetyka. W celu ustalenia przyczyny braku łaknienia: przeprowadzi dokładny wywiad z dzieckiem i rodzicami oraz badanie przedmiotowe – sprawdzi, czy występują jakieś dodatkowe dolegliwości, zleci wykonanie badań. Już podstawowe badania krwi mogą dużo powiedzieć o stanie zdrowia. Brak łaknienia u dziecka może być wywołany przez wiele czynników. Stan ten może mieć podłoże: psychologiczne, fizjologiczne, a nawet rodzinno-społeczne. Fizjologiczne przyczyny braku apetytu u dzieckaBrak apetytu należy do specyficznych objawów wielu chorób. Wśród nich wymienia się schorzenia układu trawiennego (w tym choroby wątroby, stan zapalny błony śluzowej żołądka i jelit, częste biegunki lub zaparcia), zaburzenia metaboliczne (np. choroby trzustki – cukrzyca), zaburzenia endokrynologiczne. Brak apetytu może być również związany z chorobami układu nerwowego czy dysfagią, czyli zaburzeniami połykania. Brak łaknienia pojawić się może w przebiegu chorób pasożytniczych, jak owsica, czy infekcyjnych, które często występują wśród dzieci. Przeziębienie, grypa, świnka, ospa, różyczka i inne powszechne dla wieku dziecięcego przypadłości, które prowadzą do osłabienia organizmu, wiążą się z utratą apetytu. Wówczas organizm przeznacza większość energii na walkę z czynnikiem chorobotwórczym. Jeżeli obserwuje się u dziecka brak apetytu, należy jeszcze baczniej zwrócić uwagę, czy poza problemami z jedzeniem rozwija się prawidłowo. Występowanie zaburzeń w sferze komunikacji, motoryki, okazywania emocji, umiejętności poznawczych, może wskazywać na zaburzenia rozwojowe. Brak apetytu to też jeden z objawów nietolerancji laktozy czy alergii na gluten. Brak apetytu u dziecka a błędy żywienioweDo zaburzeń łaknienia doprowadzają błędy żywieniowe. Mogą być wynikiem nieprawidłowej diety – podawania zbyt kalorycznych posiłków („grzech nadgorliwości”) czy nadmiernej podaży witaminy D. Utrata apetytu u dziecka może wynikać z problemów trawiennych, wtedy dziecko świadomie unika jedzenia. Warto wówczas zwiększyć w diecie ilość błonnika pokarmowego. Dieta lekkostrawna w ciągu kilku dni zwalcza problem. Zmniejszony apetyt u dziecka może wynikać z monotonnej diety, nieregularnych pór posiłków, podawania sycących przekąsek między posiłkami lub spożywania pokarmów, które wiążą się z powstawaniem dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Psychologiczne przyczyny braku apetytu u dzieckaBrak apetytu u dziecka może być wynikiem zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia odżywiania, które u dzieci występują stosunkowo często. Jadłowstręt psychiczny, czyli anoreksja, to jedno z najbardziej powszechnych wśród nich. Utrata apetytu u dziecka może mieć podłoże nerwicowe, rodzinno-społeczne (np. lęki związane z innymi sytuacjami niż jedzenie, ale przez jedzenie rozwiązywanymi) czy behawioralne (np. dostrzeganie korzyści płynących z zachowania). Za brak łaknienia może odpowiadać stres, mnogość zadań i obowiązków, stawianie zbyt wysokich wymagań, niepowodzenia szkolne. Wówczas na brak apetytu u dziecka pomoże rozmowa z psychologiem czy terapeutą. Brak apetytu u dziecka może być związany z lękiem przed nowymi produktami spożywczymi. Niechęć przed spróbowaniem nowych pokarmów określana jest fachowo jako neofobia lub jedzenie wybiórcze. Najbardziej rozpowszechniona jest wśród dzieci w wieku 2–5 lat. To okres, kiedy w jadłospisie malucha przybywa nowych produktów. Przypadłość charakteryzuje się brakiem zainteresowania nowymi posiłkami, a kiedy rodzic podejmuje próby nakarmienia go, reaguje agresją. Dzieci najczęściej odmawiają spożywania mięsa i warzyw. Przeciwieństwem neofobii jest neofilia żywieniowa, która jest typowa dla niemowląt i cechuje się dużą otwartością na poznawanie nowych smaków. Brak apetytu u dzieci okazać się może objawem zaparć o podłożu psychogennym, czyli tzw. zaparć nawykowych. Do ich powstania dochodzi, kiedy dziecko świadomie unika wypróżniania, co podyktowane jest wstydem, stresem, strachem przed bólem, problemami emocjonalnymi, niechęcią do korzystania z toalety poza domem.

\n \n\n \n brak apetytu na słodycze
Okazuje się jednak, że objaw ten występuje niemal równie często, co zwiększony apetyt. Kwestie te są bardzo indywidualne. Brak apetytu często związany jest z występującymi na początku ciąży wymiotami i po ich ustąpieniu łaknienie zazwyczaj wraca do normy. Zdarza się jednak, że ciężarna zmaga się z wymiotami niemal przez Przyczyny braku apetytu seniora Brak apetytu to częsty problem u osób starszych, który prowadzi do poważnego niedożywienia i niedowagi. Prawidłowe odżywianie jest niezbędne dla utrzymania dobrego stanu zdrowia, a ubogie pożywienie, złe wchłanianie i trawienie mogą spowodować niedożywienie i niedowagę. Dlaczego prawidłowe odżywianie jest tak ważne i jak zachęcić seniora do jedzenia? Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) dzieli okres starości na trzy etapy: wiek podeszły (60-74. rok życia), starość późna (75-89) i starość bardzo późna nazywana długowiecznością (90 i więcej lat). Zwraca przy tym uwagę, że starzenie się to proces nieunikniony, jednak wciąż społeczeństwo nie jest odpowiednio na nie przygotowane, na przykład w kwestii dotyczącej żywienia osób starszych. Seniorzy w dużej mierze są uzależnione od pomocy rodziny, która nie ma ani wiedzy, ani doświadczenia, a tym bardziej odpowiednich narzędzi, by w ogóle zrozumieć, jak ważne dla starzejącego się organizmu jest zdrowe odżywianie. Zdrowe odżywianie seniora Odżywianie należy do podstawowych fizjologicznych potrzeb człowieka. Znajomość fizjologii starzenia pozwoli zrozumieć wiele problemów z jedzeniem występujących w okresie starczym. Za brakiem apetytu może stać wiele przyczyn, nierzadko gromadzą się one latami, a przywrócenie prawidłowych nawyków żywieniowych może potrwać jeszcze dłużej! Zdrowe nawyki żywieniowe seniora sprowadzają się do ogólnych zasad prawidłowego odżywiania, które przedstawia piramida żywienia opracowana przez naukowców ze Szkoły Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Harvarda w USA. Piramida w jasny sposób informuje, czego należy unikać, a jakie produkty powinny znaleźć się w codziennym menu: są to produkty pełnoziarniste, tłuszcze roślinne (oliwa, olej rzepakowy), warzywa w każdym posiłku i owoce 2 razy dziennie. Nie powinno zabraknąć również orzechów i roślin strączkowych 1-3 razy dziennie oraz nabiału albo wapnia 1-2 razy dziennie. W przypadku ryb, drobiu i jajek zaznaczono zapotrzebowanie na poziomie 0-2 razy dziennie, a biały ryż, ziemniaki, biały chleb, makaron i słodkości jako „oszczędnie”, tak samo, jak czerwone mięso. Pamiętajmy jednak o tym, że ludzie starsi wymagają mniej energii: osoby w wieku 65-75 lat potrzebują około 2300 kcal, natomiast osoby powyżej 75. roku życia – 2100 kcal na dobę. Dlaczego osoba starsza nie chce jeść? Jedną z przyczyn braku apetytu u osób starszych jest nieprawidłowa higiena jedzenia. Chodzi tutaj wszelkie odmawiania posiłków (na przykład z powodu braku odczuwania łaknienia) czy też o braku systematyczności odnoszącej się do godziny podawania posiłków. Problemem jest też powtarzanie tych samych błędów żywieniowych, na przykład spożywanie dużej ilości słodyczy, żywności przetworzonej czy też ciężkostrawnych posiłków przed snem. To wszystko może spowodować problemy ze strony układu pokarmowego jak wrzody, zgaga, zaparcia, wzdęcia czy nawet bóle brzuszne. Dochodzi wówczas do sytuacji właściwie bez wyjścia – senior źle się czuje, zatem odmawia jedzenia, z kolei to zaognia problem. Inną przyczyną braku apetytu może być niedobór substancji odpowiadających za łaknienie (jak cynk) oraz przyjmowanie leków obniżających łaknienie. Nie zapominajmy również o tym, że osoby starsze mogą mieć najzwyczajniej w świecie problem z gryzieniem i połykaniem pokarmu, cierpieć na zaburzenia smaku i zapachu, co też może je zniechęcać do jedzenia. Jak zachęcić seniora do jedzenia? Nie ma jednej skutecznej metody, która sprawiłaby, że nasz senior niejadek zacznie chętniej spożywać posiłki, jednak z odrobiną dobrej woli i cierpliwości można wprowadzić domowe sposoby na zwiększenie apetytu. Kluczowe jest jednak rozpoznanie, dlaczego u seniora brakuje apetytu – jeśli jest to objaw choroby, wówczas stosuje się farmakologię skupioną na leczeniu symptomów. Jeżeli problemem jest sam układ pokarmowy, na przykład mała ilość soków trawiennych, wówczas suplementuje się enzymy trawienne. Osoby starsze, zwłaszcza chore, nie są w stanie często zjeść więcej niż 1 do 3 posiłków w ciągu dnia. Zadaniem opiekunów jest więc, aby nawet niewielkie porcje jedzenia były bardziej kaloryczne. Jak to zrobić? Najlepiej do dań dodawać roślinne oleje, odrobinę masła, śmietanki czy miodu. Sprawdzą się również produkty nabiałowe jak jogurt. Pamiętajmy jednak o tym, że nawet takie dodatki powinny uwzględniać stan zdrowia i być dla niego wskazane, dlatego najlepiej skonsultować się z lekarzem-dietetykiem w sprawie ułożenia jadłospisu dla seniora. Sposoby na zwiększenie apetytu u seniora: Większa aktywność fizyczna. Spożywanie 5 mniejszych posiłków dziennie. Zadbanie regularność i przerwy między posiłkami (od 4 do 6 godzin). Urozmaicone menu: warto codziennie podawać co innego, równie smacznego i aromatycznego. Przyjaźniejsza forma posiłków: należy ograniczyć pokarmy stałe, za to warto wprowadzić papki i Podawanie napojów: do każdego posiłku powinna być podana woda, ponieważ nawodnienie jest ważne dla prawidłowego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Stosowanie przypraw, najlepiej świeżych ziół, i aromatycznych olejów. Stosowanie ziół i naparów zwiększających łaknienie, mięty pieprzowej. Ograniczenie posiłków ciepłych: jest to tzw. osłabienie ogrzewacza według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Suplementacja: na przykład błonnikiem w przypadku problemów z jelitami lub cynkiem w przypadku braku łaknienia. Zadbanie o higienę posiłków: posiłki powinny być spożywane na spokojnie i we względnej ciszy, bez patrzenia w telewizor. Brak apetytu u seniora często jest konsekwencją niskiej świadomości dotyczącej stanu zdrowia. Wiele osób nie wykonuje regularnych badań, a choroby są wykrywane dopiero wtedy, kiedy pojawią się ich pierwsze symptomy. Brak łaknienia może być objawem chorób przewlekłych (wątroby, trzustki, żołądka i jelit), dlatego w pierwszej kolejności warto zmienić nawyki żywieniowe i umówić się na wizytę u specjalisty. 80 poziom zaufania. Witam! Wzmożony apetyt na słodycze nie jest typowym objawem cukrzycy. Jednak chudnięcie mimo braku zmian w diecie oraz wzmożona senność, należą do spektrum objawów tej choroby, zwłaszcza cukrzycy typu 1. Oczywiście, nie jest to jedyna możliwa przyczyna powyższych symptomów.
Osoby w starszym wieku narażone są na różnego rodzaju niedogodności wynikające ze zmian fizjologicznych zachodzących wraz z wiekiem. Konsekwencją spowolnienia metabolizmu i osłabienia zmysłu smaku jest dość powszechnie występujący u seniorów brak apetytu. W jaki sposób zaradzić zaburzeniom łaknienia u osób starszych? Jak chronić je przed niebezpiecznym dla zdrowia stanem niedożywienia? Z czego może wynikać brak apetytu u osób starszych? Brak apetytu u starszych osób i wynikający z niego spadek masy ciała, niedożywienie oraz ogólne pogorszenie stanu zdrowia nazywane jest anoreksją wieku podeszłego. Szacuje się, że nawet 20-25% Europejczyków powyżej 65. roku życia mierzy się z tym problemem. Zwiększone ryzyko wystąpienia braku apetytu notuje się u seniorów mieszkających samotnie, hospitalizowanych i przebywających w domach opieki. Etiologia anoreksji wieku starczego jest złożona, wyróżnia się przyczyny o podłożu fizjologicznym, patologicznym i środowiskowym. Do czynników fizjologicznych zalicza się zmiany towarzyszące procesowi starzenia się organizmu, tj. spowolnienie metabolizmu, wynikające z tego zmniejszenie zapotrzebowania na energię i zmniejszenie odczuwania głodu, zmniejszenie wydzielania hormonów regulujących łaknienie, opóźnione opróżnianie żołądka, powodujące szybsze uzyskanie uczucia sytości. Całkiem naturalne jest to, że organizm osoby starszej jest w słabszej ogólnej formie psychofizycznej, a to nie sprzyja wielkiemu apetytowi. Co więcej, zmysły seniora nie są tak wyostrzone – osłabieniu ulega węch i smak, więc jeśli posiłki są mdłe, pachną i wyglądają nijako, nie zachęcają osoby starszej do jedzenia, nawet jeśli wcześniej te same potrawy powodowały u niej przysłowiowy „ślinotok”. U seniorów występuje również dodatkowy problem związany z utrudnionym gryzieniem (braki w uzębieniu, źle dopasowana proteza), co eliminuje wiele produktów z ich diety. Nie tylko fizjologiczne zmiany zachodzące w organizmie wraz z wiekiem wpływają na brak apetytu u seniorów. Istotne są również przyczyny o podłożu patologicznym – przewlekłe choroby, np. choroby wątroby, trzustki, żołądka i jelit, niewydolność nerek, choroba wieńcowa, nowotwory, demencja. Czynnikiem mającym wpływ na chęć do jedzenia są niektóre leki – częstym skutkiem ubocznym stosowania substancji leczniczych jest utrata smaku, która odbiera przyjemność z jedzonych posiłków. Do braku apetytu u seniora mogą również prowadzić złe nawyki żywieniowe. Jedzenie ciężkostrawnych potraw przed snem, nadmierna ilość przetworzonej żywności i słodyczy może powodować występowanie dolegliwości ze strony układu żołądkowo-jelitowego – zgagi, wrzodów, bólu brzucha, wzdęć i zaparć. Ze względu na rewolucje żołądkowe niechęć do jedzenia rośnie, tym samym pogłębia problem. Nie można również bagatelizować przyczyn środowiskowych związanych np. z samotnością, niepełnosprawnością, niskim statusem ekonomicznym, trudnościami z zaakceptowaniem zmian fizjologicznych. Mają one ogromny wpływ na stan psychiczny i często prowadzą do rozwoju depresji wieku starszego, która może manifestować się utratą apetytu. Jak zachęcić seniora do regularnego jedzenia posiłków? Rodzina i opiekunowie osób starszych powinni być wyczuleni na sytuację, gdy seniorzy jedzą coraz mniej lub odmawiają niektórych posiłków. Brak apetytu i nudności towarzyszące jedzeniu są sygnałem, którego nie można zignorować! Jak najszybciej trzeba zacząć działać, określając przyczynę tych objawów. Jeśli są jakiekolwiek podejrzenia, że zaburzenia łaknienia występują jako niepożądane działanie stosowanych leków lub w wyniku choroby, należy umówić seniora na wizytę u specjalisty. Lekarz na podstawie wywiadu, a także dodatkowych badań zdiagnozuje problem i pomoże go rozwiązać, np. zapisując odpowiednie leki lub zmieniając dotychczasową farmakoterapię. Pierwszym krokiem w walce z brakiem apetytu u seniora, powinny być zmiany dotyczące przygotowywania i podawania posiłków. Przede wszystkim trzeba zadbać o ich regularność i różnorodność. Warto zacząć od ustalenia stałych pór posiłków i zwiększenia ich częstotliwości (5-6 posiłków dziennie co 2-3 godziny), przy równoczesnym zmniejszeniu jednorazowych porcji. Duże znaczenie ma różnorodność posiłków i potraw, a także ich wygląd i smak. Ważne, aby dania były dobrze zbilansowane pod kątem wartości energetycznej (około 2100-2300kcal na dobę) i odżywczej. Muszą też być atrakcyjne dla seniora pod względem smakowym, do doprawiania zaleca się używać ziół i przypraw, które zwiększają apetyt (bazylia, papryka ostra, kminek, tymianek, majeranek, liść laurowy). Trzeba także uwzględnić to, że osoba starsza może mieć problem z gryzieniem, dlatego lepiej unikać np. twardych warzyw i orzechów. Nie mniej ważna jest atmosfera podczas posiłku, jeśli jest taka możliwość dobrze, aby posiłki były jedzone wspólnie – powoli i bez popędzania. Dieta seniora zasadniczo nie podlega żadnym specjalnym wymaganiom żywieniowym (o ile nie ma on chorób przewlekłych, np. cukrzycy). Obowiązują ogólne zasady zdrowej i dobrze zbilansowanej diety. Jej podstawą powinna być nieprzetworzona, zdrowa żywność – produkty pełnoziarniste, warzywa i owoce, tłuszcz pochodzenia roślinnego, nabiał, ponadto rośliny strączkowe, ryby, jajka, drób. Ograniczyć trzeba słodycze, produkty z białej mąki, ziemniaki, biały ryż, czerwone mięso. Przygotowywane posiłki muszą być lekkostrawne, należy zrezygnować ze smażenia na rzecz gotowania i pieczenia. Należy też pamiętać, że brak apetytu to nie jedyny problem osób starszych, bardzo często odczuwają one także słabsze pragnienie, co może prowadzić do odwodnienia. Dlatego też trzeba zapewnić seniorowi odpowiednią podaż płynów! W jaki jeszcze sposób można pobudzić łaknienie? Co na apetyt u seniora? Dobrze na apetyt zadziała odrobina aktywności fizycznej. Niestety większość starszych osób prowadzi osiadły tryb życia i niemal całkowicie rezygnuje z jakichkolwiek form aktywności. Jeśli tylko stan zdrowia seniora na to pozwala, warto mobilizować go do ćwiczeń. Wysiłek fizyczny (np. spacery, nordic walking czy też wodny aerobik) to świetny sposób na zwiększenie apetytu i na poprawę ogólnego samopoczucia. Jeśli uatrakcyjnienie potraw nie wystarcza i osoba starsza nadal niechętnie zjada swoje posiłki, można sięgnąć po specjalne suplementy diety i mieszanki ziołowe, które pobudzają apetyt oraz wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego i wspierają procesy trawienne. Co na brak apetytu u seniora zadziała najlepiej? Świetnie sprawdzą się ziołowe ekstrakty i napary, np. z miętą pieprzową, koprem włoskim, cykorią, anyżem, mniszkiem. W aptekach dostępne są gotowe mieszanki do zaparzania, a także krople i syropy. Warto jednak skonsultować z lekarzem lub farmaceutą chęć zastosowania preparatu na apetyt, zwłaszcza gdy senior jest przewlekle chory lub przyjmuje leki. Czym warto wzbogacić dietę osoby starszej? Pomocna przy braku apetytu u seniora może okazać się żywność specjalnego przeznaczenia medycznego. W porozumieniu z lekarzem można wprowadzić do diety osoby starszej specjalne preparaty żywieniowe w postaci płynnych, wysokokalorycznych posiłków. Napoje typu nutridrink pozwalają w skoncentrowanej formie dostarczyć do organizmu niezbędne składniki odżywcze: tłuszcze – kwasy tłuszczowe, węglowodany, białko, pełen zestaw witamin i minerałów. Oferta nutridrinków jest szeroka, warte podkreślenia jest, że preparaty dostępne są w różnych smakach, czekoladowym, waniliowym lub owocowym. U niektórych osób może być wskazane wprowadzenie dodatkowej suplementacji. Oprócz wcześniej wymienionych przyczyn na brak apetytu może wpływać niedobór witamin i minerałów. Należy w szczególności zadbać o podaż takich składników jak: cynk, witamina A, witaminy z grupy B. Przy utracie apetytu pomocna będzie także witamina C, witamina E, witamina B (szczególnie witamina B12), a także kwas foliowy, który wpływa na pobudzenie apetytu i stymulowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Kiedy brak apetytu u seniora powinien być powodem do niepokoju? Dobrze zbilansowana dieta jest podstawą utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem niezbędnych składników odżywczych, minerałów, witamin, antyoksydantów. Przewlekły brak apetytu u seniora może prowadzić do poważnych niedoborów tych składników, a w konsekwencji do upośledzenia pracy układu nerwowego, anemii, zaburzeń rytmu serca, osteoporozy. W wyniku anoreksji wieku podeszłego dochodzi do spadku wagi i utraty masy mięśniowej (sarkopenia), a także do rozwoju tzw. zespołu słabości. Niedożywienie u seniora osłabia odporność i zwiększa jego podatność na infekcje, w skrajnych przypadkach wyniszczenie może doprowadzić nawet do śmierci. Brak apetytu u seniorów jest bardzo częsty, zaś jego konsekwencje poważne. Niestety są to problemy często ignorowane, a przecież wcześniej czy później mogą one dopaść każdego. Dlatego ważne jest propagowanie wiedzy dotyczącej potencjalnych dolegliwości wieku starszego, aby móc im zapobiegać lub opóźniać ich wystąpienie. Autor: Ewa Krulicka
Zaburzenia łaknienia mogą oznaczać nadmierny lub zbyt mały apetyt. Problemy z łaknieniem nie zawsze oznaczają chorobę, jednak brak apetytu może być oznaką chorób metabolicznych, chorób układu pokarmowego, zaburzeń hormonalnych. Łaknienie zależy od wielu czynników, w tym od temperatury otoczenia, stężenia hormonów (np.
Preparaty zmniejszające apetyt Częstym problemem osób zmagających się z dużą nadwagą lub otyłością jest niepohamowany apetyt. Wówczas wytrwanie na diecie odchudzającej może być bardzo trudne. Dlatego wiele osób w takiej sytuacji interesuje się tabletkami hamującymi apetyt i innymi podobnymi formami wspomagania. Oferta obejmuje suplementy, które zawierają składniki pomagające regulować apetyt lub też wspierające zachowanie uczucia sytości po posiłku na dłuższy czas. Co robić, kiedy domowe sposoby na zmniejszenie apetytu zawodzą? Wiele osób chcących zmienić swój styl życia i zgubić zbędne kilogramy rezygnuje już na wstępie, ponieważ nie potrafi opanować swojego łaknienia. Czasami z pomocą przychodzą domowe sposoby na zmniejszenie apetytu – np. picie wody przed posiłkiem, wprowadzenie do diety większych ilości białka lub błonnika czy też „zagłuszanie” łaknienia aktywnością fizyczną. To jednak metody, które nie zawsze i nie u każdego działają. Stąd częste poszukiwanie dodatkowego wsparcia takiego jak na przykład suplementy na zmniejszenie apetytu. Tabletki hamujące apetyt – jak działają? Leki na zmniejszenie apetytu wykorzystują różne mechanizmy zachodzące w organizmie i składniki mające „oszukać” uczucie głodu. Są dostępne w formie kapsułek oraz tabletek (w tym również tabletek do ssania i tabletek musujących). W zależności od obecnych w składzie preparatu składników aktywnych jego właściwości są nieco inne. Zioła na zmniejszenie apetytu Wśród składników wspomagających osoby odchudzające się można wyróżnić między innymi zioła. Na zmniejszenie apetytu można stosować np. ekstrakty z roślin takich jak Garcinia Cambogia czy Gymnema Sylvestre (gurmar). Pierwsza z roślin zawiera kwas hydroksycytrynowy (HCA), który wspomaga kontrolę łaknienia oraz utrzymanie prawidłowego metabolizmu tłuszczów. Ponadto pomaga regulować poziom cholesterolu we krwi. Gurmar zawiera substancje czynne zaliczane do grupy insulinomimetyków, czyli naśladujące działanie insuliny. Bywa nazywany „pogromcą cukru”, ponieważ pomaga utrzymać prawidłowy poziom glukozy we krwi. Jest to istotne z punktu widzenia odchudzania, ponieważ to nagłe skoki poziomu glukozy odpowiadają w znacznej mierze za napady wilczego głodu i apetyt na słodycze. Tabletki hamujące apetyt z chromem Inną popularną substancją używaną w tabletkach hamujących apetyt jest chrom. To pierwiastek, który pomaga zwiększać wrażliwość komórek na insulinę, a tym samym wspiera utrzymanie właściwego poziomu glukozy we krwi i zapobiega jego nagłym skokom. Wspomaga gospodarkę węglowodanową i lipidową organizmu. Dzięki temu podobnie jak Gymnema Sylvestre pomaga ograniczyć chęć na słodycze i podjadanie. Tabletki zmniejszające apetyt – jedno- i wieloskładnikowe Chcąc pomóc sobie w kontroli wagi i apetytu, można stosować zarówno jedno- jak i wieloskładnikowe preparaty. Niektóre tabletki zmniejszające apetyt zawierają zarówno ekstrakty ziołowe, jak i chrom. Inne stosują tylko jeden składnik aktywny. Popularne jest również łączenie składników mających wspomóc kontrolę łaknienia z substancjami wspierającymi np. prawidłowe działanie układu trawiennego. Oferta obejmuje szeroki wybór suplementów każdego z tych typów. Są to preparaty dostępne w dostosowanych do różnych preferencji formach tabletek i kapsułek, a także tabletek do ssania oraz preparatów musujących przeznaczonych do rozpuszczania w wodzie.
wyE79.